شنیدن نام تیم‌های ملی فرانسه و پرتغال کنار یکدیگر پیش از هر چیزی یادآور تقابل‌های طلایی این دو تیم در ابتدای هزاره سوم و روزهای درخشش لوئیس فیگو، روی کاستا، زین‌الدین زیدان و تیه‌ری هانری است. آن روزها با جدال همیشگی دو قدرت فوتبال اروپا پایان یافت اما نسل جدید این دو تیم این روزها با کیلیان امباپه، کریستیانو رونالدو، پل پوگبا و ژائو فلیکس به خاطر می‌آید و فینال یورو 2016 با طعم نخستین جام ملی برای CR7. آخرین رویارویی سلسائوی اروپا و خروس‌های آبی در چارچوب رقابت‌های لیگ ملت‌های اروپا اما شنبه شب با تجدید مزه پیروزی بر حریف چغر همیشگی برای آقای شماره 7 همراه نبود تا در نهایت بزرگ‌ترین حذف شده این دوره از مسابقات، تیم حائز عنوان مدافع قهرمانی باشد.

پرتغال که سال گذشته با قهرمانی بی‌‌قید و شرط در نخستین دوره برگزاری تورنمنت لیگ ملت‌های اروپا توانست جواز حضور در مسابقات یورو 2020 را کسب کند، در سال دوم اجرای این رقابت‌ها نتوانست از پس فرانسه مدعی بربیاید و عطای دفاع از عنوان قهرمانی خود را با حذفی نابه‌هنگام به شاگردان دیدیه دشام واگذار کرد تا دومین دوره این تورنمنت تازه‌وارد از یک قهرمان متفاوت برخوردار شود.

دیدار شنبه‌شب یاران کاپیتان کریس با فرانسوی‌ها در شرایطی برگزار شد که قهرمان جام جهانی 2018 از حضور ستاره جوان خود، کیلیان امباپه بهره‌مند نبود تا شماره 10 تیم ملی فرانسه به آنتونی مارسیال غنیمت برسد و دوربین عکاسان خبری از شکار تصاویر مشترک رونالدو و امباپه محروم بماند. پرتغال که این بازی برایش حکم مرگ و زندگی را داشت، نیمه نخست را منفعلانه‌تر شروع کرد و اگر از موهبت حضور روی پاتریسیوی آماده روی خط دروازه و یک تیرک بسیار کارآمد برخوردار نبود، نمی‌توانست حذف آبرومندانه‌ای را تجربه کند و شاید مقابل پیکان هجومی زهردار خروس‌ها دوام نمی‌آورد. نیمه اول با فشار حداکثری شاگردان دشام همراه بود اما سیوهای کم‌نظیر گلر آماده پرتغال باعث شد تا امید سلسائو برای فرار از خطر حذف تا دقیقه 53اُم ادامه پیدا کند؛ در این دقیقه فشار شدید خروس‌ها بالاخره جواب داد و انگولو کانته توانست تیر مهلک را به قلب دفاع پرتغال وارد کرده و دیوار قرمزی که دست‌رنج پاتریسیو بود را بشکند.

پس از این گل، ستاره‌های تحت فرمان سانتوس هرچه ساختند، پرداختند و کوبیدند به دیوار مستحکم هوگو لوریس برخورد کرد تا کشتی رویاهای رونالدو، فلیکس و فرناندس برای دبل کردن در این تورنمنت به کوه یخ کاپیتان تیم ملی فرانسه برخورد کند و در دریای نابودی، غرق شود. پرتغالی‌ها در برابر فرانسه 18 شوت به سمت قفس توری خروس‌ها روانه و 11 شانس مسلم گلزنی را ایجاد کردند اما تمام اینها نتوانست جلوی حذف سلسائو را بگیرد تا سرخ‌های اروپایی با 10 امتیاز و تنها به دلیل شکست در بازی رودررو مقابل فرانسه، ناباورانه شانس صعود به دور بعدی مسابقات را از دست بدهند.

فرانسوی‌ها پس از آن فینال تلخ در اِستاد-دفرانس، برای ستاندن یک انتقام سخت از پرتغال نتوانستند کار را در بازی دور رفت و در همان استادیوم یکسره کنند اما بالاخره همای سعادت این‌بار در خانه پرتغال و در شهر لیسبون روی دوش شاگردان دشام نشست تا فرانسه با خلاصی از بار انتقام، برای چنگ‌اندازی به دومین افتخار ملی خود طی 2 سال اخیر یورش ببرد.

مشاهده دوباره این تقابل سنتی اما محدود به مسابقات لیگ ملت‌های اروپا نخواهد بود و سلسائو این بار در نقش یک زخم‌خورده ظاهر می‌شود. فرانسه، آلمان، مجارستان و پرتغال در گروهF مسابقات یورو 2020 با یکدیگر بازی می‌کنند تا گروه مرگ فوتبال اروپا با طعم انتقام‌جویی قرمزها جذاب‌تر شود. حالا که فرانسه توانسته جبران مافات کند، نوبت نسل طلایی پرتغال رسیده تا مهره‌های آبی‌پوش را کیش و مات کند. دنیای فوتبال منتظر آغاز یورو 2020 است تا تقابل ستاره‌ها را در تورنمنتی جدی‌تر مشاهده کند؛ تورنمنتی به حساسیت مرگ و زندگی و برای احیای غرورهای زخم‌خورده.