آرمن ساروخانیان
مصاحبه روز گذشته نبی، دبیر کل فدراسیون نگرانی درباره تعلیق فوتبال ایران را فعلاً برطرف کرد و به گفته او اساسنامه جدید بر اساس خواستههای فیفا تغییر کرده است.
او از همراهی وزارت ورزش هم تشکر کرد که با حذف وزیر ورزش از فهرست مجمع فدراسیون مخالفتی نداشته است.
این یکی از موارد جنجالی اساسنامه فدراسیون بود که در سالهای گذشته بحثهای زیادی دربارهاش مطرح شد و گفته میشد که از نگاه فیفا استقلال فدراسیون از دولت را زیر سؤال
میبرد.
در سالهای گذشته به نظر میرسید که این تغییر یکی از خطوط قرمز مدیریت ورزش ایران باشد و تلاشها برای اصلاح این بند چند بار به بنبست رسید، ولی در این بزنگاه جدید تصمیم عاقلانهای گرفته شد تا فوتبال گرفتار دردسرهای تعلیق و کمیته انتقالی نشود.
به گفته نبی سایر بندهای مورد اعتراض فیفا هم اصلاح شده و حالا باید منتظر پاسخ جدید این سازمان باشیم.
از این موارد میتوان به شرط ده سال مدیریت برای ثبت نام ریاست فدراسیون اشاره کرد که دایره رقبا را به شدت محدود میکرد.
انتخاب کمیتههای قضایی و حسابرسی هم به مجمع محول شده، یعنی امکان نظارت به عملکرد ریاست فدراسیون بیشتر از قبل خواهد
بود.
این تغییرات همزمان با آخرین ساعات مهلتی است که فیفا برای ارائه اساسنامه اصلاحشده به فدراسیون فوتبال ایران داده است؛ نشانهای از اینکه فدراسیون از ته قلب تمایل زیادی به تغییرات ندارد و علاقه داشت که رویه سابق
پیگیری شود.
هرچند بندهای جدید روی کاغذ آمده، ولی به نظر میرسد نگاه حاکم بر فوتبال هنوز تغییر زیادی نکرده است.
احتمالاً مدیران فدراسیون همچنان ترجیح بدهند دایره بسته مدیران تغییر زیادی نکند و از شفافیت گریزان باشند.
نتیجه این سبک از مدیریت پیش چشم ماست: قرارداد عجیب با ویلموتس که فوتبال و ورزش ایران باید تاوان سنگینی برای آن بدهد، فرصتهای از دست رفته درآمدزایی که فدراسیون را در آستانه ورشکستگی قرار داده و بیتوجهی به بحث توسعه متوازن که فوتبال ایران را از رقبایش در شرق و غرب قاره عقب انداخته است.
تغییر اساسنامه فدراسیون و تصویب نهایی آن میتواند گام اول در تحول فوتبال باشد، ولی قطعاً برای خروج از وضعیت فعلی کافی نیست و خانواده فوتبال با استفاده از حداکثر پتانسیلهای قانونی آن باید از بازگشت فدراسیون به نظام و سیستم سابق جلوگیری کند.
این وظیفه رسانهها، باشگاهها، بازیکنان، مربیان و اعضای مجمع است که مقابل تکرویها، غفلتها و پنهانکاریها بایستند و از در جا زدن فوتبال جلوگیری کنند.
در انتخابات قبلی فدراسیون این بحث مطرح میشد که وزارت ورزش یا اعضای مجمع جلوی ورود نامزدهای شایسته را میگیرند، ولی این بار میدان برای رقابت بازتر است و امیدواریم به همان نسبت شاهد حضور نامزدهای قدر و صاحب ایده باشیم.
انتظار میرود کسانی که ادعای متحول کردن فوتبال را دارند با برنامهای منسجم پا پیش بگذارند. کلیگوییها و شعارهای کلیشهای که در این سالها بارها و بارها شنیدهایم، فوتبال را به نقطه بهتری نمیرساند.
فدراسیون پس از رخوت چند سال اخیر نیاز به مدیرانی دارد که بتوانند از تمام پتانسیل فنی و اقتصادی فوتبال استفاده کنند و ساختاری بسازند که شایسته یکی از باسابقهترینها و برترینهای آسیا باشد.
بدون ایدههای جدید و اراده واقعی برای تحول، اساسنامه جدید دردی از فوتبال ایران دوا نخواهد کرد.