بین محبوب بودن و مشهور بودن فاصله بسیار است. در عصر حاضر بسیاری مشهور بودن به هر قیمت را ترجیح میدهند و خیلی برایشان مهم نیست که در قلب مردم جایی داشته باشند، همین که به چشم بیایند کفایت میکند چرا که از «چشم افتادن» این روزها برای بعضیها مثل مرگ، مترادف با از یاد رفتن است.
عادل فردوسیپور و علی کریمی از محبوبترین چهرههای دو دهه اخیر در ایران هستند. در تاریخ لیگ برتر بسیاری از ستارهها آمدند و رفتند، از احمدرضا عابدزاده و علی دایی گرفته تا مهدی رجبزاده و رضا عنایتی و آرش برهانی و محرم نویدکیا و ... آنها بازنشسته شدند ولی عادل فردوسیپور در فوتبال ایران هر روز به شهرت و محبوبیت بیشتری دست یافت و به چنان غولی در حوزه فوتبال تبدیل شد که کسانی با در افتادن با او تلاش کردند برای خود نام و اعتبار به دست بیاورند.
علی کریمی در حالی به یکی از بزرگترین ستارههای محبوب پرسپولیس تبدیل شده که در این باشگاه تقریباً هیچ رکورد اختصاصی ندارد. بازیکنانی هستند که از او سالهای بیشتری لباس قرمزها را به تن کردهاند، بیشتر از او گل به ثمر رساندهاند، چند برابر او با پرسپولیس جام گرفتهاند، بیش از او بازوبند کاپیتانی را به بازو بستهاند و ... اما او هم مثل فردوسیپور یک «آنی» دارد که همه این تفاوتها را از چشم انداخته است.
عصیان و سرکشی و معمولی نبودن همیشه هوادار دارد. کریمی در اوج دوران بازیاش هر وقت که دلش میخواست توپ را میگرفت و دست به حرکات انفرادی میزد. خیلی هم گوشش به اعتراضها بدهکار نبود. نسل جدید در اینترنت هایلایت بازیهای او را میبیند و حق دارد انگشت به دهان بماند اما این چند دقیقه خلاصهای از هزاران دقیقه بازی اوست.
کریمی گاهی مربیان، بازیکنان همتیمی و تماشاگران روی سکوها را کلافه میکرد. توپ لو میداد، خیلی در اختیار تیم نبود و کار خودش را میکرد و به کسی هم جواب نمیداد. این صحنهها را البته در اینترنت نمیتوانید پیدا کنید!
رویارویی عادل فردوسیپور که زبان طناز و هوش سرشاری دارد با پاهای جادویی علی کریمی حتی در یک بازی کاملاً دوستانه و غیررسمی برای رسانهها و هواداران فوتبال جذاب است.
عادل گاهی میتوانست با گوشه و کنایه و شیطنتهای کلامی یک بازیکن را از روی سکوها هم سرنگون کند، همان کاری که علی کریمی در زمین گاهی انجام میداد. او میتوانست به شکلی بازیکن حریف را دریبل بزند که همه را دیوانه کند.
در روزهایی که کرونا، کسب و کار فوتبال را تعطیل کرده است، عکسها و ویدئوهای این بازی دوستانه در خرداد 99 برای خورههای فوتبال لذتبخش است. عادل را سلیقه شخصی از تلویزیون دور کرد و گذر زمان هم علی کریمی را دریبل زد.
هر دو منتقدان سرسختی دارند ولی احتمالاً اگر منتقدان هم حق انتخاب داشتند، ترجیح میدادند زمان به عقب برگردد، عادل فردوسیپور دوباره پشت آن میز بلندش در 90 بنشیند، فوتبال گزارش کند و علی کریمی با موهای لخت بلند توپ را بردارد و سکوها را سرمست کند... این روزها بیشتر با آرزو و خاطرهها زندگی میکنیم تا اتفاقات واقعی!
ستاره عراق در راه بوکا
مهند علی ستاره ۱۹ ساله تیم ملی عراق که سال گذشته به تیم الدحیل قطر پیوست، با پیشنهادی از لیگ آرژانتین مواجه شده و امکان دارد فصل جدید را در آمریکای جنوبی استارت بزند.
یک خبرنگار عربستانی خبر داده که بوکاجونیورز به دنبال خرید این بازیکن جوان است که البته با الدحیل قرارداد دارد و اکنون به صورت قرضی در پورتیموننزه پرتغال بازی میکند. چند بازیکن دیگر عراق از جمله بشار رسن نیز امیدوارند که در صورت وجود پیشنهاد از فوتبال آسیا جدا شوند.
البته باید دید که آیا الدحیل با جدایی دائم ستاره خود موافقت خواهد کرد یا نه؟