باید درهای اروپا را به فوتبال ایران باز کنم
جهانبخش: الگوی من رونالدوی برزیلی بود
بخش رسانه‌ای باشگاه برایتون هر هفته مصاحبه‌های جالبی را با ستاره‌های این تیم ترتیب می‌دهد و سؤالاتی می‌پرسد که شاید کمتر با آنها مطرح شده است. این هفته میهمان مصاحبه بخش رسانه‌ای برایتون علیرضا جهانبخش، ستاره ایرانی این تیم بود. جهانبخش در این گفت و گو صحبت‌هایی جذاب و احساسی انجام داد که بسیار مورد توجه اعضای تیم برایتون و هوادارانش قرار گرفته است.
به نظر حالت خیلی خوب است.
بله، خیلی خوبم. کمی از تمرینات و بازی‌ها دور بودم اما بالاخره برگشتم، پس حالم خوب است.
ما از همه درباره بازیکن مورد علاقه‌شان در کودکی می‌پرسیم. بازیکن مورد علاقه تو چه کسی بود؟
در دوران کودکی وقتی در خیابان و کوچه با دوستانم بازی می‌کردیم، همیشه خودم را رونالدو صدا می‌زدم. البته رونالدوی برزیلی. او همیشه برایم الگو بوده، مخصوصاً در جام جهانی 2002. او عالی بود.
تو اولین بازیکن آسیایی هستی که در یک لیگ اروپایی بیشترین گل را زدی و کفش طلا را بردی؛ درست است؟
بله.
الان که در لیگ برتر انگلیس هستی، فشار زیادی را روی شانه‌هایت احساس نمی‌کنی؟ من بازیکنان ایرانی زیادی را نمی‌شناسم که در لیگ برتر انگلیس حضور داشته باشند.
ما بازیکنان خوبی در ایران داشتیم. 3 بازیکن در گذشته در بایرن مونیخ داشتیم که در لیگ قهرمانان هم بازی کردند. علی دایی رکورددار گلزنی در تاریخ تیم‌های ملی است. علی کریمی را داشتیم که بازیکن شگفت‌انگیزی بود. وحید هاشمیان همینطور. مهدی مهدوی‌کیا را داشتیم که 12 سال در بوندس‌لیگا بازی کرده است.
مهدوی‌کیا را می‌شناسم. او مدافع-هافبک راست بود. الان مقام مدیریتی در فوتبال ایران دارد؟
نه، یک آکادمی فوتبال دارد که در کشور ما بهترین است. در رده جوانان همیشه جزو 3 تیم برتر آسیا بودیم ولی در ایام گذشته بازیکنان زیادی مثلاً از ژاپن و کره‌جنوبی که پتانسیل و کیفیت بالایی داشتند از کشور‌شان خارج شدند و به اروپا رفتند و درخشیدند. در ایران اما همیشه یک دلیلی بوده که من نمی‌توانم دقیقاً درباره‌اش حرف بزنم. من با 4 نسل مختلف تیم ملی بازی کردم. وقتی 16 ساله بودم برای تیم المپیک بازی کردم و در همان برهه زمانی در رده سنی زیر 19 سال هم بازی می‌کردم. با دو یا 3 نسل بازی کردم و همه بازیکنان عالی بودند.
الان احساس مسئولیت می‌کنی؟
بله، همیشه نسبت به خودم حس مسئولیت داشتم. اگر بخواهم صادق باشم به عنوان کسی که وقتی 18 ساله بود به اروپا سفر کرد، همیشه به خودم می‌گفتم باید درها را باز کنم تا از این پس بازیکنان زیادی به اروپا بروند. ما در ایران بازیکنان باکیفیتی داریم. بازیکنانی که می‌توانند بیرون از کشور و در هر لیگی بدرخشند. برای من شرایط اینطور رقم خورد که بیایم و خودم را نشان بدهم. بقیه هم مثل من می‌توانند بیایند و رشد کنند. در ایران یک حد وجود دارد که وقتی شما به آن رسیدید، باید از کشور خارج شوید و چیزهای جدید را امتحان کنید.
چه صحبتی درباره گراهام پاتر، سرمربی برایتون داری؟
او خیلی مثبت‌اندیش است. برای من پاتر به عنوان یک شخص رفتار خوبی دارد و این فوق‌العاده است. مسأله بعدی تاکتیک است که باید همدیگر را درک کنید. اینکه مربی از شما چه می‌خواهد و شما باید در زمین چه کاری انجام بدهید؟ او از روز اول گفت که باید از فوتبال لذت ببریم. هر بار نتیجه خوبی نگرفتیم گفت که باید این بازی را فراموش کنیم و به آینده بیندیشیم. من مدت زیادی نیست که اینجا هستم اما به طور کلی اینجا آدم‌های خوبی حضور دارند که سعی دارند به من کمک کنند. باشگاه فضای کاملاً مثبتی دارد و همه می‌خواهند رشد کنند.