اکبر منتشلو
فوتبال کشورمان هم مثل همه مسائل دیگر در طول سالهای گذشته فراز و نشیبهای فراوانی داشته که برخی اوقات حوادث فوتبالی حسابی جامعه را تحت تأثیر قرار داده است و از طرف دیگر فوتبال تحت تأثیر شرایط متفاوت کشور قرار گرفته است. امروز هم فوتبال کشورمان با مسائل و مشکلات فراوانی دست و پنچه نرم میکند که شرایط بد برخی باشگاهها و حتی تیمهای ملی در سنین مختلف نیز نشان دهنده، این آشفتگی و بهم ریختگی در فوتبال است. نیاز چندانی به بحث در مورد تیم ملی فوتبال کشورمان در ردههای مختلف نیست و شرایط اکثر این ردههای سنی کاملاً مشخص است که از چه اوضاع نابسامانی برخوردار هستند. مثل تیم ملی بزرگسالان که در شرایط حساس کنونی، هنوز سکاندار خود را نمیشناسد و یا تیم امید کشورمان که با همه حمایت و کمکهایی که به این تیم شد و در بهترین شرایط و با داشتن بازیکنان بسیار خوب و آماده، بازهم نتوانست به المپیک راه پیدا کند، همه و همه از اوضاع نابسامان فوتبال کشورمان در سطح تیمهای ملی خبر میدهد.
به جرأت میتوان مدعی شد که این اوضاع بد فوتبال در سطح ملی، در سطح لیگ برتر بدتر هم میشود. به طور حتم یکی از شاخصههای اصلی قدمت و استواری لیگ برتر فوتبال، حضور تیمهای باسابقه و کهن در این رقابتها است. با نگاهی به لیگهای مهم در دنیا متوجه قدمت برخی تیمها میشویم و از طرف دیگر شاید در این لیگها کمتر سراغ داشته باشیم که از یک تیم لیگ برتری و با سابقه حضور در لیگ قهرمانان آسیا و در عرض چند سال، هیچ نشانی از آن در فوتبال نباشد. اگر کمی و تنها کمی به عقب برگردیم به تیمهایی خواهیم رسید که زمانی نه چندان دور در سطح اول فوتبال کشورمان و جزو مدعیان فوتبال بودند که امروز با گذشت مدت زمان اندکی از نظر فوتبالی، هیچ اثری از آنها در فوتبال کشورمان نیست.
بهترین نمونهها برای این ادعا، میتواند تیمهایی مثل نفت تهران باشد که قهرمان جام حذفی شد و یا صبای قم که در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت و یا برخی تیمها که هنوز هم استعدادهایی که در آنها پرورش و شناخته شدهاند در بهترین باشگاهها در حال بازی هستند اما از خود باشگاه خبری نیست. اگر در لیگ برتر که نه، در لیگ دسته اول فوتبال کشورمان و یا حتی در لیگ دسته دوم فوتبال کشورمان جستوجو کنیم دیگر تیمی به اسم ابومسلم، صبای قم، نفت تهران، شموشک، برق شیراز، سیاهجامگان، راهآهن و... را پیدا نخواهیم کرد. تیمهایی که اکنون از فوتبال کشورمان محو شدهاند و این درحالی است که هنوز هم پروندههایی درخصوص آنها در فدراسیون فوتبال وجود دارد و بسیاری از بازیکنان و مربیان جزو طلبکاران این تیمها به شمار میروند.
با این اوصاف به نظر میرسد باید نگاهی دوباره به لیگ برتر و حتی فوتبال کشورمان داشته باشیم تا بررسی کنیم و متوجه شویم این فوتبال به کدام سمت میرود؟ طبق ادعای برخی مدیران، فوتبال ما در حال پیشرفت است و یا اینکه با این نوع برنامهریزیها و اتفاقات در فوتبال، در حال سقوط هستیم.
متأسفانه در چنین شرایطی وضعیت حضور فوتبال کشورمان در رقابتهای بینالمللی هم گرفتار چالش شده است و به نظر میرسد چشمانداز روشنی برای باشگاههای لیگ برتری بخصوص تیمهای شهرستانی وجود ندارد. امروز فارغ از چند تیم که شاید تعدادشان به اندازه انگشتان یک دست هم نشود، هیچ تضمینی برای بقیه باشگاهها و تیمها، نه تنها برای حضور در لیگ برتر، بلکه حتی حضور در فوتبال هم وجود ندارد که این معضل بزرگ قطعاً بیش از هر چیزی هم کیفیت فوتبال کشورمان و هم کیفیت لیگ برتر را زیر سؤال خواهد برد.
این نکته هم قابل طرح و بحث است که با حجم بالای حضور برخی بازیکنان خارجی در تیمهای مختلف و محو یک این تیمها و باشگاهها از فوتبال کشورمان، وضعیت فوتبال کشورمان در مجامع بینالمللی چگونه خواهد بود و فدراسیون فوتبال کشورمان چه پاسخی در صورت ورود برخی مجامع بینالمللی مثل کنفدراسیون فوتبال آسیا و حتی فیفا به این موضوع خواهد داشت. به نظر میرسد پیش از ایجاد بحران در این خصوص، فدراسیون فوتبال باید فکری به حال حضور این تیمها حداقل در سطح اول فوتبال کشورمان (لیگ برتر) کند.