کنگره کنفدراسیون فوتبال آسیا دیروز در بحرین برگزار شد و شیخ سلمان برای سومین دوره به ریاست این کنفدراسیون رسید. او ضمن تشکر از اعتماد دوباره اعضای AFC گفت: «فوتبال آسیا در داخل و خارج از زمین همچنان پیشرفت می‌کند و بهترین جام جهانی در قطر برگزار شد.» مدیر بحرینی درحالی رئیس AFC باقی ماند که هیچ رقیبی برای تصاحب این سمت نداشت.
 

وقتی مارسی از جذب سردار آزمون ناامید شد، سراغ ویتینیا رفت و مهاجم براگا را در آخرین ساعات پنجره زمستانی به تیمش اضافه کرد. به نوشته رسانه‌های پرتغالی رقم این انتقال 32 میلیون یورو است که شامل پاداش‌ها هم می‌شود. مهاجم 22 ساله پرتغالی با این قرارداد 5.5 ساله به گران‌ترین خرید تاریخ باشگاه مارسی تبدیل شد. رکورد قبلی به انتقال 29.5 میلیون یورویی دیمیتری پایت از وستهم برمی‌گشت.
 

مهدی تارتار در نشست خبری پیش از دیدار ذوب‌آهن مقابل مس رفسنجان گفت: «بازی سختی است برای هر دو تیم. ما دو بازی با مس انجام دادیم که هر دو بازی خیلی نزدیک بود. چند بازیکن مصدوم و محروم داریم، ولی بقیه بازیکنان شرایط خوبی دارند. خیلی امیدواریم با توجه به نتایج بد هفته‌های گذشته در این بازی دست پر به اصفهان برگردیم.»

 

سیاوش یزدانی پرونده حضورش در استقلال را با پیوستن به سپاهان بست تا در هفته‌های باقیمانده رقابت‌های لیگ برتر دوباره با پیراهن زرد به میدان برود. پیراهنی که قبل از حضور در جمع آبی‌پوشان تهرانی آن را بر تن می‌کرد و اتفاقاً با درخشیدن در همان لباس توانست راه حضورش در استقلال را برای خود هموار کند. حضور یزدانی در سپاهان بار دیگر یک سناریوی قدیمی را مطرح کرد. سناریویی به‌نام پیوستن استقلالی‌های مدعی به جمع طلایی‌پوشان اصفهانی. داستانی که حدود دو دهه است به اشکال مختلف شاهد وقوع و تکرار آن هستیم و همچنان ادامه پیدا می‌کند. البته نکته اینجاست که اغلب بازیکنان جدا شده از استقلال که به سپاهان رفته‌اند نمایش خوبی ارائه کرده و یا اصلاً دوباره اوج گرفته‌اند اما حالا باید ببینیم این قاعده در مورد سیاوش یزدانی هم تکرار می‌شود یا اینکه داستان به گونه دیگری جلو خواهد رفت؟

استارت در دوران
آغازین لیگ برتر
حضور بازیکنان استقلال در سپاهان از ابتدای لیگ برتر و بهتر است بگوییم دومین دوره این پیکارها رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفت.
وقتی محمدرضا مهدوی پس از حضور چند ساله در فوتبال بلژیک تصمیم به بازگشت گرفت، ترجیح داد پیراهن سپاهان را بر تن کند و اتفاقاً برابر استقلال هم به میدان رفت.
افشین حاجی‌پور هم از جمله بازیکنانی بود که در همان دوره پس از حضور در جمع استقلالی‌ها به سپاهان پیوست.

سرازیر شدن ستارگان
مدعی شدن سپاهان در لیگ برتر، شرایط مالی خوب این باشگاه و تحولاتی که در استقلال به وقوع پیوست شر ایطی را فراهم کرد تا در نیمه دوم دهه ۸۰ تعداد قابل ملاحظه‌ای از بازیکنان بزرگ استقلال را در جمع نفرات سپاهان ببینیم.
مهدی رحمتی، خسرو حیدری، هاشم بیک‌زاده، رضا عنایتی و... از جمله بازیکنانی بودند که پس از حضور در استقلال هر کدام بنا بر دلایلی به‌صورت مستقیم یا بعد از پیوستن به یک تیم ثانوی مسیر اصفهان را در پیش گرفتند تا لباس زرد سپاهان را بپوشند.

دوران رؤیایی با قلعه‌نویی
 در میان استقلالی‌هایی که راهی سپاهان شده‌اند، بدون شک امیر قلعه‌نویی یکی از سرشناس‌ترین آنها محسوب می‌شود.
مردی که در دوران فوتبالش اصفهانی نشد، اما بخش قابل ملاحظه‌ای از دوره مربیگری خود را در نصف جهان سپری کرده است.
قلعه‌نویی بهار سال ۱۳۸۸ پس از قهرمان کردن استقلال در هشتمین دوره لیگ برتر دیگر حاضر به همکاری با امیررضا واعظ آشتیانی، مدیرعامل وقت باشگاه نشد و این تیم را به مقصد سپاهان ترک کرد. در آن زمان سپاهان بازیکن استقلالی هم به خدمت گرفت که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به مهدی رحمتی اشاره کرد. سنگربانی که پس از جدا شدن از استقلال ابتدا به مس کرمان پیوست و بعد از آن راهی اصفهان شد تا دوباره با قلعه‌نویی کار کند. البته پس از یکسال خسرو حیدری و هاشم بیک‌زاده هم به جمع آنها اضافه شدند. قلعه‌نویی دوره بسیار خوبی را در سپاهان به لحاظ نتیجه‌گیری پشت سر گذاشت و دو فصل متوالی این تیم را قهرمان لیگ برتر کرد؛ قهرمانی‌هایی که استقلالی‌ها در آن نقش مهمی داشتند.

مهندس برزیلی در زاینده‌رود
خاطره بازی‌های خوب فابیو جانواریو همچنان برای استقلالی‌ها به یادگار مانده است. هافبک برزیلی و خو‌ش‌اخلاقی که طراح بسیار خوبی بود و با استقلال قهرمانی در لیگ برتر را جشن گرفت. جانواریو تابستان سال ۸۹ وقتی دید سپاهان شرایط بهتری را برایش فراهم می‌کند از استقلال جدا شد. او صادقانه گفت که استقلال را تا آخر عمر فراموش نمی‌کند، ولی به‌عنوان یک فوتبالیست حرفه‌ای وقتی شرایط بهتری برایش در اصفهان فراهم شده، نمی‌خواهد این موقعیت را از دست بدهد. فابیو به سپاهان پیوست و با این تیم قهرمان لیگ برتر شد.
ضربه بزرگی به ‌نام جباری
یکی از بازیکنان بزرگ استقلال که حضورش در سپاهان ضربه بزرگی برای آبی‌پوشان تلقی شد، مجتبی جباری بود.
هافبک بسیار خلاقی که با استقلال سه بار قهرمان لیگ برتر شد اما تابستان سال ۹۲ هنگامی که آبی‌ها برای برپایی اردوی خارجی ایران را ترک کرده بودند، به پیشنهاد سپاهان پاسخ مثبت داد و با این تیم قرارداد بست تا امیر قلعه‌نویی که استقلال را آماده حضور مجدد در لیگ برتر و ادامه لیگ قهرمانان آسیا می‌کرد، واقعاً شوکه شود.
جباری در سپاهان مدت زیادی را سپری نکرد و به لیگ ستارگان قطر پیوست اما استقلال جدایی او را با تمام وجود احساس کرد.

رفت و آمد‌های متعدد
 طی چند سال اخیر هم شاهد رفت و آمد بازیکنان استقلالی به سپاهان بوده‌ایم. میلاد زکی‌پور پس از جدایی از استقلال و حضور در گل گهر سیرجان، حالا این فصل برای سپاهان بازی می‌کند و مسعود ریگی نیز از جمع آبی پوشان جدا شده و مدت‌هاست برای سپاهان به میدان می‌رود.
در نیم‌فصل دوره قبلی لیگ برتر هم محمدرشید مظاهری استقلال را ترک کرد تا در سپاهان روزهای خوشی را رقم بزنند اما چنین اتفاقی برایش رخ نداد و در نهایت مجبور به جدایی شد.
 سجاد شهباززاده نیز پس از بازگشت دوباره به فوتبال ایران و قبل از اینکه بار دیگر پیراهن استقلال را بر تن کند، یکی از مهره‌های مؤثر سپاهان به حساب می‌آمد و با پیراهن زرد آقای گلی لیگ را هم تجربه کرد.

تکرار زوج خط دفاعی
محمد دانشگر پس از قهرمانی فصل قبل استقلال و جدایی فرهاد مجیدی به این نتیجه رسید که برای بازی کردن در ترکیب ثابت استقلال با توجه به بازگشت سیاوش یزدانی و محمدحسین مرادمند دچار مشکل می‌شود، به همین خاطر ترجیح داد راهی سپاهان شود و این روزها شرایط بدی هم در اصفهان
ندارد.
حالا با پیوستن سیاوش یزدانی این زوج که فصل قبل با هم در استقلال بودند، می‌توانند دوباره کنار یکدیگر بازی کنند.

 

وصال روحانی
روزنامه نگار
قهرمان شدن تیم‌های شهرستانی در لیگ برتر فوتبال ایران اتفاقی نادر نیست و به واقع بارها رخ داده و سپاهان با پنج قهرمانی سردمدار این قضیه است و فولاد خوزستان دو بار و تیم استقلال این استان هم یک مرتبه بر بلندای این لیگ ایستاده‌اند ولی جنگ امسال تیم‌های شهرستانی با مدعیان تهرانی و به واقع دو تیم پرسپولیس و استقلال برای فتح جام بیست و دوم به قدری سنگین و داغ و نزدیک است که هیچ اطمینانی را نمی‌توان به نتیجه نهایی آن داشت و هر رویدادی در این ارتباط متصور است. درست است که پرسپولیس اینک صدرنشین جدول و به تبع آن منادی برتری پایتخت‌نشینان بر تیم‌های ولایات است اما رجحان قرمزها بر تیم‌های دوم و سوم جدول که هر دو شهرستانی‌اند (سپاهان و گل‌گهر) از 2 و 5 امتیاز فراتر نمی‌رود و تراکتور هم که صاحب رتبه پنجم است ازاستقلال، دیگر نماینده پرمهره تهرانی بیشتر از چهار امتیاز عقب‌افتادگی ندارد. سهم ضعیف و اندک پایتخت‌نشینان در قیاس با گذشته دور و نزدیک با استقرار تیم‌های هوادار و پیکان در رده‌های نازل دهم و یازدهم جدول مشخص می‌شود و این در حالی روی داده که رده‌های ششم تا نهم نیز دربست در اختیار شهرستانی‌ها (به ترتیب مس رفسنجان، آلومینیوم اراک، فولاد و نساجی قائمشهر) است و همزمان با برگزاری چهار دیدار نخست هفته هجدهم لیگ اگرچه تغییرات و صعود و نزول‌هایی برای چهار شهرستانی فوق متصور و محتمل است اما هوادار و پیکان برای کسب چیزی بسیار بیشتر از آنچه تا به حال اندوخته‌اند کاری به غایت سخت پیش رو دارند و شاید توان عمومی‌شان برای اینکه لیگ را با کسب جایی در نیمه بالایی جدول به پایان برسانند، کفایت نکند.
ستیز پرحرارت سرخابی‌ها با این شهرستانی‌های خواهنده و در صدرشان سپاهان و گل‌گهر نه تنها هیجان‌های لحظه‌ای لیگ را بیشتر و این رقابت را جذاب‌تر می‌کند بلکه خاصیتی مهم‌تر دارد و آن شکسته شدن مجدد دو قطبی بودن لیگ و قطع نوار رسیدن همه جام‌ها به سرخابی‌ها است. در هر شش دوره واپسین لیگ همین دو تیم پرستاره تهرانی اول شده‌اند و پنج جام متوالی به پرسپولیس رسیده و استقلال هم فصل پیش قهرمان شد. نمی‌توان با اطمینان گفت که سناریویی از همین دست در پایان لیگ بیست و دوم تکرار نمی‌شود اما کوشندگی سپاهان و تلاش‌های گل‌گهر برای تصاحب جام قهرمانی به حد و شکلی است که شاید یکی از آنها بر تارک لیگ بنشیند و برای اولین بار از زمان قهرمانی استقلال خوزستان (در لیگ پانزدهم) یک تیم از ولایات پرچمدار لیگ شود. چنان اتفاقی کل لیگ را زنده و فوتبال کشورمان را سرشار از امید می‌کند و زمان را به دوره‌ای باز‌می‌گرداند که قهرمانی‌های پرتعداد سپاهان و جام‌های صید شده فولاد، شهرستانی‌ها را به وجد می‌آورد و به همگان این امید را می‌داد که اگر سختکوشی پیشه کنند، حتی می‌توانند بر سرخابی‌هایی تفوق یابند که هم مهره‌های مؤثر بیشتری دارند و هم انواع حمایت‌های آشکار و نهان مالی و غیر مالی از آنها صورت می‌گیرد و همگان به گونه‌ای در خدمت آنان هستند و به تبع آن وسیله‌ای در راه تضعیف شهرستانی‌ها به حساب می‌آیند.