محرومیت 4 ساله چیزی از رشته ما باقی نگذاشت
محمد بریمانلو: جودو را برای همیشه فراموش کردم
رضاعباسپور
روزنامه نگار
محمد بریمانلو دارنده دو نشان برنز قهرمانی جهان و بازیهای آسیایی 2018 در رشته جودوی کشورمان، بعد از تعلیق طولانیمدت این رشته، حالا مدتی است به اجبار تغییر رشته داده و برای ادامه مسیر قهرمانی و حضور در میادین معتبر بینالمللی به تیم ملی کوراش پیوسته است. دارنده نشان برنز جودوی جهان، با امید تکرار موفقیتهایش در تیم ملی کوراش تأکید دارد که با تمام وجود اینبار برای کسب سکوهای افتخار در بازیهای آسیایی 2023 هانگژو و درخشش در این میدان بزرگ برای تیم ملی کوراش تلاش و تمرین میکند. به همین بهانه ما با ملیپوش سابق جودوی ایران همکلام شدیم تا حال و هوای این روزهای او را از زبان خودش بشنویم.
از جودو فقط یک اسم بجا مانده است!
محمد بریمانلو ملیپوش سابق تیم ملی جودوی ایران و دارنده نشان برنز رقابتهای جهانی 2018 باکو درخصوص اینکه آیا نیت ندارد بعد از پایان محرومیت 4 ساله جودو دوباره به تیم ملی برگردد و افتخاراتش را در این رشته رزمی دنبال کند میگوید: «یک واقعیت تلخ را همه ما باید باور کنیم. آن حقیقت هم این است که بهخاطر محرومیت و تعلیق 4 ساله جودو، دیگر در کشورمان چیزی بهنام جودو نداریم. چون هرآنچه ملیپوش توانمند و نامی در تیم ملی جودو داشتیم یا با ورزش و دنیای قهرمانی خداحافظی کردند و یا کلاً از ایران رفتند و درکشوری دیگر ورزش قهرمانی خود را دنبال میکنند. به همین دلیل حتی بعد از پایان محرومیت جودو، ما باز هم بهخاطر مشکلاتی که با سیستم بینالمللی داریم دغدغه داشته و هر لحظه امکان دارد مجدداً تعلیق گریبانمان را بگیرد. به همین دلیل است که معتقدم ما دیگر عملاً چیزی بهنام جودو نداریم. الان هم نفراتی که در تیم ملی جودو هستند، با تمام احترامی که برایشان قایلم، زمانی که ما در تیم ملی بودیم حتی حریف تمرینی ما هم به حساب نمیآمدند. بنابراین خیلی سخت است بتوانیم فکرش را کنیم که به این زودی و با تکرار همان شرایط تلخ گذشته برگردیم به روزهای طلایی قبل.»
50 سال در جودو به عقب برگشتیم
بریمانلو تأکید دارد با سیستم مدیریتی که در فدراسیون جودو حاکم است بعید است حتی در انتخابات جدید هم فرجی در مجموعه مدیریتی این رشته حاصل شود. جودوی ایران عقبگرد تأسف برانگیزی داشته که جبران کردنش سخت و شاید هم نشدنی باشد: «ببینید، من وقتی شرایط تلخ و اسفبار جودو را دیدم، فهمیدم که دیگر ماندن در جودو کار عاقلانهای نیست. اگرچه آینده قهرمانی و ورزشیام در این رشته تباه و نابود شد اما ادامه حضورم در جودو میتوانست کل زندگیام را تحتالشعاع قرار دهد. به همین دلیل جانم را برداشتم و از جودو فرار کردم تا حداقل در رشته کوراش که به جودو نزدیک است، بتوانم باقیمانده دوره ورزشی و قهرمانیام را آنطوری که دلم میخواهد ترسیم کنم. حقیقتاً الان جودوی ایران بهخاطر سوءمدیریت و تحریم 4 سالهای که گریبانمان را گرفت، برگشته به 50 سال پیش. بازگرداندن آن نیز به روزهای طلایی کار این سیستم مدیریتی نیست. چون با مسئولان فدراسیون جهانی جودو زاویه پیدا کردند و قطعاً برطرف کردن کدورتهای تلخ قدیمی با همان تفکرات بسته اصلاً در توان این مجموعه مدیریتی که احتمالاً دوباره برای جودو تکرار شود نیز نیست.»
همین که حالم در کوراش خوب است راضیام
بریمانلو صحبتهایش را با حال و شرایط خوبی که در تیم ملی کوراش دارد تمام میکند: «خودتان میدانید که من عاشق جودو بودم. الان هم همه چیزم را از این رشته دارم. اما واقعیت این است که ما برای المپیکی شدن در جودو باید حداقل 33 تورنمنت را تجربه کنیم اما با شرایطی که داریم حتی آرزوی عبور از سه یا نهایتاً 4 تورنمنت در دلمان میماند دیگر حتی فکر کردن به این رشته غلط است و اشتباه. از اینکه به کوراش آمدم و تغییر رشته دادم راضیام و چون حالم و شرایطم در کوراش خوب است خدا را شاکرم. الان داریم برای حضور در رقابتهای قهرمانی آسیا و بازیهای آسیایی که هر 2 در چین هستند مهیا میشویم. امیدوارم بتوانم درخششی که در جودو داشتم را در تیم ملی کوراش با کسب خوشرنگترین مدال تکرار کنم.»