طناز احدی مقدم
روزنامه نگار
به نظر می‌رسد کشتی نیمه فرو رفته یووه که در حال تلاش برای خروج از گل و لای نتایج ضعیف ابتدای فصل و برگشت به شرایط عادی بود، به یکباره دوباره در حال غرق شدن است و رؤیای کمرنگ بازگشت به روزهای اوج و رقابت احتمالی برای دریافت اسکودتو در هفته‌های اخیر، یک بار دیگر رنگ باخته. جمعه‌ای که گذشت، بیانکونری در ورزشگاه دیه گو آرماندو مارادونای شهر بندری ناپل برابر  شاگردان لوچانواسپالتی تن به شکست مفتضحانه پنج بر یک داد تا بلافاصله بعد از سوت پایان بازی شاهد بالا گرفتن اعتراض هواداران یووه و به نمایش گذاشتن هشتگ‌های الگری اوت باشیم. نتیجه‌ای که در این بازی رقم خورد شاید تفاوت در نحوه نگرش تیمی دو تیم را نشان داد، دو تیمی که یکی به‌دنبال درخشش بعد از سال‌های طولانی است و یوونتوسی که به‌شدت بیمار است و نیاز اساسی به یک درمان کامل دارد، همان نیازی که بیش از سه سال است که دیده و احساس شده ولی مدیران باشگاه چندان تمایلی به درمان ریشه‌ای آن از خود نشان ندادند و به درمان‌های سرپایی و کوتاه مدت دلخوش کردند تا بانوی پیر اروپا را چنین حقیر و کوچک ببینیم.
وقتی حتی بعد از هشت پیروزی متوالی نیز نتوانی نظر هواداران را جلب کنی و برابر یک رقیب قدرتمند چنین شیرازه تیم‌ات بهم بریزد که نتوانی برای یک لحظه هم تمرکز لازم را برای به خود آمدن داشته باشی، محکوم به تحقیر شدن هستی و چه ناخوشایند است که این ضربه مهلک را برابر حریف همیشه دشمنی دریافت کنی که می‌تواند برای مدت‌ها و سال‌های سال از چنین افتضاحی که مقابل‌اش رقم زدی حرف بزند و برابرت قد علم کند. اینکه یووه چگونه می‌تواند از اعماق ضربه‌ای که توسط ناپولی دریافت کرده بیرون آید و چگونه می‌تواند راهی که به نظر درست و مناسب بود را همچنان یک بار دیگر پس از پس‌لرزه‌های متوالی هفته‌های نخست پیش گرفت را مکس الگری و مدیران تازه یووه می‌دانند، یعنی باید بدانند تا حداقل به همان هدف‌شان که ایستادن در چهار رده نخست رقابت‌های سری آ است دست یابند، در غیر این صورت حسرت حضور در لیگ قهرمانان فصل آینده را خواهند خورد که برای یووه‌ای که امسال نیز با نتایجی که در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا کسب کرد از ادامه حضور در این مسابقات بازماند، بسیار سنگین و تلخ خواهد بود.
صدر جدول جای قوی‌ترین‌هاست، جای نترس‌ها؛ شجاع‌ها و باانگیزه‌هاست و تیمی که مقام نخست را از آن خود کرده بی‌دلیل به این مهم دست نیافته است زیرا راه زمینگیر کردن تمام رقبایش را بخوبی می‌داند. هر چند هنوز فصل به پایان نرسیده و با یک شکست اهداف از دست نرفته و نباید ارزش تمرکز تیمی که مدتی است در عملکرد یووه خود را ثابت کرده با این نتیجه بی‌ارزش شود و همین امید اندک نیز از جامعه بیانکونری رخت ببندد، زیرا یووه امروزی هنوز شکننده و حساس ظاهر شده و قابلیت این را دارد که با تحت فشار قرار گرفتن بیش از حد برای این شکستی که به نامش ثبت شد، خود را یک بار دیگر مانند قایقی شکسته در گل و آب گرفته‌ای ببیند که قدرت تحرک‌اش را از او گرفته‌اند که این راکد شدن یعنی رسیدن یووه به پایان ماجرا و داستانش؛ بنابر این یوونتوس باید خیلی سریع بیدار شود و پیش از اینکه خطر آبگرفتگی موتور حرکت و انگیزه این کشتی بیش از این در اعماق وجودش رخنه نکرده و تأثیراتش را بر بدنه بیمار و کم روحیه تیم نگذاشته به خود بیاید و از این درهم شکستگی و سردرگمی خارج شود تا دوباره یوونتوس شود.
 

نواک جوکوویچ پس از غیبت در رقابت‌های سال گذشته تنیس ملبورن، در نخستین مصاف خود در رقابت‌های امسال به یک برد قاطع دست یافت. دارنده ۹ عنوان قهرمانی اوپن در ۳ ست متوالی با نتایج ۶ بر ۳، ۶ بر ۴ و ۶ بر صفر مقابل روبرتو بائنا از اسپانیا به برتری رسید و راهی دور بعد شد. جوکوویچ ۳۵ ساله پیش از آغاز این مسابقه به‌شدت از سوی تماشاگران مورد تشویق قرار گرفت. او سال گذشته به‌دلیل تزریق نکردن واکسن کرونا که سر و صدای زیادی به پا کرد، سرانجام با ممانعت کشور میزبان، نتوانست در این رقابت‌ها حاضر شود. بد نیست بدانید جوکو با کسب این پیروزی به روند شکست‌ناپذیری خود در اوپن استرالیا ادامه داد و سی و پنجمین برد متوالی‌اش را در این کشور بدون شکست به‌دست آورد.
 

مسی و رونالدو احتمالاً پنجشنبه برای آخرین بار در دوران فوتبالشان به مصاف هم می‌روند. همان‌طور که می‌دانید پی اس جی دیدار دوستانه‌ای با منتخب الهلال و النصر خواهد داشت که کریستیانو به‌عنوان کاپیتان منتخب نمایندگان عربستان انتخاب شده است. کل 68 هزار بلیت بازی به فروش رفته اما خلیج تایمز گزارش داده است که یک بلیت ویژه نیز با قیمت نجومی 5/2 میلیون یورو به فروش رسیده است. این بلیت ویژه به صاحبش این فرصت را می‌دهد تا در کنار ترکی الشیخ، یکی از تاجران ثروتمند عربستانی وابسته به دولت این کشور بنشیند. فردی که بلیت را خریده می‌تواند در میهمانی ویژه در پایان بازی با حضور ستارگان دو تیم نیز شرکت کند.
 

رسول مجیدی
روزنامه نگار    
مجله بریتانیایی جی‌کیو که بعضی‌ها معتقدند بهترین مجله انگلیس در حوزه مردان است، در آخرین شماره خود به سراغ ارلینگ هالند رفته و ضمن انجام یک مصاحبه بلندبالا و طولانی با هالند، فوتوشات‌های جالبی از این مهاجم نروژی منتشر کرده است.
اولیور فرانکلین-والیس، خبرنگار این مجله در ابتدای مطلبش نوشته: طوری در مورد هالند صحبت می‌کنند که انگار او از دل یک داستان کهن بیرون آمده. آرسن ونگر به او می‌گوید «هیولا». یورگن کلوپ به او لقب «نیروی طبیعت» داده، دیکوف، همبازی سابقش «عجیب‌الخلقه» صدایش می‌زند، پپ او را «ترسناک» می‌داند، تیری هانری یک بار به او گفت «غیرعادی» و دروازه‌بان کپنهاگ بعد از رویارویی با هالند او را این‌طور لقب داد: «غیرانسان».
البته هالند لقب‌های دیگری هم دارد: «ابرقهرمانی که از کارتون‌ها آمده»، «شبیه به دوران اوج مایک تایسن» و خیلی چیزهای دیگر. حتی روزنامه‌ها هم برای او وجهی غیرعادی متصور هستند. مارکای اسپانیا او را «سایبورگ» می‌داند؛ موجودی با هر دو اجزای ارگانیک و مکانیکی. نیویورک تایمز امریکا هالند را «یک نقص در سیستم» اعلام کرده و گاردین به تازگی او را «گلزن درنده نوردیک» لقب داده.
اشاره نویسنده جی‌کیو در واقع به این است که با وجود اینکه هالند در قرن بیست و یکم به دنیا آمده و یکی از معدود ابرستاره‌های حال حاضر فوتبال است که قرن بیستم را ندیده اما تعابیری که در‌باره‌اش به کار می‌رود، همگی وجهه‌ای داستانی دارد.
بعد هم اشاره می‌کند که وقتی با او ملاقات کرده یک انسان عادی را دیده: «قدبلند است اما نه خیلی با ابهت. عضلانی است اما نه خیلی عجیب و غریب. وقتی در یک چهارشنبه یخبندانی در ماه دسامبر با او در زمین تمرین سیتی رو به رو شدم، جام جهانی برگزار می‌شود و مهاجم نروژی که با کشورش به این جام نرسیده بود، در حال تمرین بود.»
هالند در این مصاحبه حرف‌های جالبی زده. از این گفته که دوست دارد با منچسترسیتی همه چیز را ببرد. علاقه دارد تا سیتی با گل او قهرمان لیگ قهرمانان شود.
از این گفته که نروژ کشور کوچکی است ولی در جام‌های جهانی بارها کشورهای کوچک دست به کارهای بزرگ زدند و فکر می‌کند که می‌تواند در آینده در جام جهانی بدرخشد.
از این گفته که سعی می‌کند در شبکه‌های اجتماعی نچرخد و نظر مردم را نمی‌خواند چون نمی‌تواند کنترل کند که آنها چطور فکر کنند یا نظر دهند.
به این اشاره کرده است که خیلی به بازی‌های پیش رویش فکر نمی‌کند و سعی می‌کند در حال زندگی کند. هالند در این مصاحبه اعلام کرده بیشتر سعی می‌کند از لحاظ مغزی از رقبایش جلو باشد و طوری بازی می‌کند که در 13 سالگی در محله‌شان بازی می‌کرد! همانقدر ساده و لذت بخش.