مناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک درباره عدم ابلاغ حکم حبیب کاشانی برای سرپرستی تیم امید گفت: «خودمان هم اصرار داشتیم موضوع مشخص شود. اینکه من اعلام کردم کاشانی به‌عنوان سرپرست تیم فوتبال امید انتخاب شده، براساس توافقی بود که بین رئیس کمیته ملی المپیک و معاون قهرمانی وزارت ورزش و رئیس فدراسیون فوتبال و خود من انجام شد. قرار بود بعد از جام جهانی حکم او ابلاغ شود.»
 

کمتر کسی تصور می‌کرد تیم ملی فوتبال عمان در نخستین  بازی خود در جام خلیج فارس برابر تیم ضعیف یمن به سختی و با نتیجه ۳ بر ۲ پیروز بشود. برهمین اساس عملکرد این تیم در این بازی انتقادات زیادی را به برانکو وارد کرد.  در این میان پیام «محمد البدواوی» یکی از خبرنگاران عمان بیش از همه عجیب به نظر می‌رسد. البدواوی با انتشار پیامی برانکو را به کم کاری و تلاش برای اخراج از این تیم به خاطر داشتن پیشنهادات دیگر متهم کرد.

کارلوس کی‌روش معتقد است بخشی از دستمزدش در ایام هدایت تیم ملی مصر پرداخت نشده، به همین خاطر چند مسئول فدراسیون مصر را مخاطب قرار داد و خواهان پرداخت مطالباتش شد. اما ایاب الکومی عضو فدراسیون فوتبال مصر در مصاحبه تلویزیونی درباره مطالبات کی‌روش گفت: «اگر کارلوس کی‌روش مطالبه‌ای دارد باید سندی به ما بدهد. ما با ارسال ایمیلی خواهان اسناد از کی‌روش شدیم تا اگر طلبی دارد پرداخت شود.»

 

مهدیه دریابیگی
روزنامه نگار
حبیب کاشانی مدیرعامل سابق پرسپولیس سه هفته پیش به‌عنوان سرپرست تیم امید معرفی شد؛ اما تاکنون نه حکم گرفته و نه مشغول به کار شده است! اتفاقی که واکنش‌های متفاوتی داشت و اهالی فوتبال متحیر از این نکته هستند که با وجود معرفی کاشانی چرا هنوز هیچ اقدامی در خصوص تیم امید نشده! انگشت انتقاد را به طرف مسئولان فدراسیون و حتی کمیته ملی المپیک نشانه رفتند. چنین وقت‌کشی با شیوه‌ای که آقایان در پیش گرفتند؛ به منزله خودزنی است و حسرتی که با هر دوره سنش بالاتر می‌رود. در این میان اما مسئولان خودشان را نگران و دلسوز وضعیت فعلی نشان می‌دهند در حالی که هیچ اقدام مثبتی که نشان دهد حرف‌شان با عمل‌شان یکی است طی این همه سال صورت نگرفته است. نکته قابل توجه اینکه روز گذشته مناف هاشمی سخنگوی کمیته المپیک هم اعتراف کرد در زمینه تیم امید عقب هستیم. هاشمی در مورد اینکه سه هفته از اعلام اینکه حبیب کاشانی به‌عنوان سرپرست تیم امید انتخاب شده است، می‌گذرد اما پس از آن نه حکم گرفت و نه تکلیف کادرفنی مشخص شده، گفت: «خودمان هم اصرار داشتیم موضوع مشخص شود. اینکه من اعلام کردم کاشانی به‌عنوان سرپرست تیم امید انتخاب شده است، براساس توافقی بود که بین رئیس کمیته ملی المپیک و معاون قهرمانی وزارت ورزش و رئیس فدراسیون فوتبال و خود من انجام شد. قرار بود بعد از جام جهانی حکم او ابلاغ شود. طبق آخرین پیگیری‌هایی که کردیم کسی مخالف این موضوع نیست. امیدوارم هر چه سریع‌تر تاج حکم را ابلاغ کند چون کار امید خیلی عقب است و باید کادرفنی مشخص شود و کار سریع‌تر جلو برود.» سخنگوی کمیته ملی المپیک در پاسخ به این پرسش که گفته می‌شود حبیب کاشانی برای سرپرستی تیم امید شرط گذاشته است، گفت: «من چنین چیزی در مورد اینکه شرط گذاشته است، نشنیده‌ام. احتمالاً دوستان در فدراسیون بررسی‌هایی از لحاظ فنی دارند انجام می‌دهند که ابلاغ حکم زمانبر شده است. من فقط توافق صورت گرفته را اعلام کردم و امیدوارم حکم ابلاغ شود چون کار زیادی بعد از آن داریم.» او در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه گزینه سرمربیگری تیم فوتبال امید داخلی است یا خارجی؟ گفت: «اطلاعی ندارم و به رئیس فدراسیون فوتبال واگذار می‌کنم. ما فقط بحث سرپرستی را داشتیم.»
سرپرست تیم امید را سخنگوی کمیته ملی المپیک سه هفته پیش معرفی می‌کند، فدراسیون بی‌تفاوت به این اعلام کمیته به کار خودش ادامه می‌دهد. این در حالی است که هنوز سرمربی تیم امید هم مشخص نیست! تیمی که بعد از کناره‌گیری مهدی مهدوی‌کیا هنوز تکلیف سرمربی آن روشن نشده و طی سال‌های اخیر به بزرگ‌ترین نقطه ضعف فوتبال ایران تبدیل شده است. تیمی که بیش از چهار دهه است که حسرت حضور در المپیک را تمدید می‌کند و هیچ‌گونه پیشرفتی هم در این مسیر نکرده است، چراکه برای مسئولان تصمیم‌گیرنده پرداختن به حواشی این تیم به مراتب مهم‌تر از اصل مسأله است که اگر غیر از این بود امروز شاهد منتشر شدن خبری عجیب در این راستا نبودیم. جدا از این مهم که هیچ توضیح و توجیه قانع‌کننده‌ای برای شروع نکردن کار کاشانی وجود ندارد و بی‌اطلاعی آقایان باعث بهت همگان می‌شود، فدراسیون فوتبال در دو دوره اخیر المپیک هم فرمول مشابهی را برای تیم ملی امید در نظر گرفته و همچنان با بی‌توجهی به سرمایه‌ای که در دست دارند با وقت‌کشی حسرت فوتبالدوستان را بیشتر می‌کنند. اصلی‌ترین مشکل امیدها طی تمام سال‌هایی که با ناکامی پشت سر گذاشته شد، انتخاب‌های نادرست بود و عدم همکاری باشگاه‌ها برای آماده‌سازی تیمی که طلسمی چندین ساله را پیش‌رو دارد. حال، اما شاهدیم که تصمیم‌گیرنده‌های اصلی به جای گام برداشتن در راستای حل و فصل این مشکلات، ترجیح می‌دهند از زیر مسئولیت تیم ملی امید شانه خالی کنند. دلیل اصلی که باعث شده فدراسیون فوتبال در دوره‌های اخیر مسئولیت تیم ملی امید را واگذار کند، مسائل مالی است ولی نابود کردن یک نسل از بازیکنان به خاطر مشکلات مالی اصلاً قابل قبول نیست. تیم فعلی که باید خودش را برای انتخابی المپیک پاریس آماده کند، شاکله تیم ملی در جام جهانی 2026 را تشکیل خواهد و فدراسیون فوتبال باید نظارت جدی روی آن داشته باشد. با این حال در این دوره هم مثل تمام این سال‌ها صرفاً تلاش شده تا مسئولیت امیدها از سر باز شود.
 

سازمان خصوصی‌سازی بعد از حرف‌های علی فتح‌الله‌زاده در برنامه «فوتبال برتر» این هفته و همین‌طور اظهارات آجورلو در روزهای گذشته بیانیه‌ای صادر کرده که خواندنی به نظر می‌رسد. این سازمان در قسمتی از بیانیه‌اش با اشاره به تخلفات مدیران استقلال نوشته: «سال گذشته، فرآیند آماده‌سازی دو باشگاه برای بورسی شدن در یک ستاد مرکزی با نمایندگانی از همه مجموعه‌های مرتبط به‌صورت شبانه‌روزی انجام شد که با مشارکت مردم در افزایش سرمایه و واگذاری حدود 10 درصد سهام آن‌ها، مسیر خصوصی‌سازی این دو شرکت آغاز شد و منابع آن در اختیار دو باشگاه قرار گرفت و کمیته‌ای با عنوان کمیته مصارف متشکل از رئیس کل سازمان خصوصی‌سازی، معاون وزیر ورزش و مدیرعامل هر باشگاه، تشکیل شد و این کمیته چهارچوب هزینه‌کرد این منابع را تعیین کرد؛ اما متأسفانه باشگاه استقلال به‌دلیل عدم تأمین منابع کافی از فعالیت‌های عملیاتی شرکت، این چهارچوب را برخلاف باشگاه پرسپولیس، رعایت نکرد و بخشی از این منابع را صرف بازپرداخت بدهی‌ها و هزینه جاری نمود که گزارش این مغایرت به نهادهای ذی‌صلاح ارائه شده است.»
در قسمت دیگری از بیانیه با طعنه به مدیران سرخابی‌ها که از بحث‌های مالی بی‌اطلاع هستند ذکر شده که باید بزودی هیأت مدیره دو تیم تغییر کنند: «با توجه به عملکرد ضعیف هیأت‌مدیره دو باشگاه در سالیان گذشته و عدم اشراف مالی و اقتصادی مدیران منتخب، به‌منظور حفظ حقوق سهام‌داران و رفع دغدغه‌های هواداران، سازمان خصوصی‌سازی به نیابت از وزارت امور اقتصادی و دارایی، در اسرع وقت نسبت به تغییر اکثریت اعضای هیأت‌مدیره این دو باشگاه با برگزاری مجمع عمومی دو شرکت، اقدام خواهد کرد.»
البته سازمان خصوصی‌سازی حرف مهم دیگری هم زده و آن عرضه دیگر سهام این دو باشگاه در ماه آتی است: «با مصوبه اخیر هیأت واگذاری، عرضه بلوک کنترلی این دو باشگاه (51درصد) در بهمن‌ماه انجام خواهد شد تا با کاهش سهام دولت، شاهد کارایی و بهره‌وری این دو باشگاه بوده و در ضمن الزامات حضور آنها در لیگ قهرمانان آسیا فراهم شود.»


 

وصال روحانی
روزنامه نگار
لیگ قهرمانان آسیا  از اواخر بهمن ماه پیگیری می‌شود و در نتیجه باید پرسید فولاد خوزستان تک نماینده باقی‌مانده ایران در این رقابت‌ها چگونه است و چه تدارکاتی دیده و چه چیزهایی را در دستور کارش دارد. حال تیم خوزستانی چندان خوب نیست. از دو نماینده ایران در لیگ قهرمانان، سپاهان در همان مرحله گروهی حذف شد و فقط فولاد از گروهش بالا آمد و در شروع مرحله حذفی در روز اول اسفند باید روبه‌روی الفیصلی عربستان بایستد که اگر چه تیمی شکست‌ناپذیر نیست اما به لطف ثروت فراوانش که مشخصه ثابت تقریباً تمامی تیم‌های عربستانی است، وسایل و نفرات لازم را برای کسب نتایج مورد نظر فراهم آورده و هیچ چیز ضروری را از خود دریغ نکرده است.
اما در اهواز خبری از این گونه تمهیدات در فولاد نیست و تلاش و دقتی مشابه با رقبا در اردوی این تیم رؤیت نمی‌شود و به واقع مسیر اتفاقات و اقدامات چیزی خلاف آن بوده است. این تیم از همان ابتدای فصل جاری با بسط یافتن اخبار مربوط به انتصاب جواد نکونام به‌عنوان دستیار اول کارلوس کی‌روش در تیم ملی (که البته هرگز تحقق نیافت) تشکل خود را از دست داد و این مربی به نسبه جوان هم فاقد تمرکزی شد که پیش‌تر در عملکرد وی مشاهده می‌شد و نقطه قوت اصلی کار او بود. بر اثر این عوارض نتایج فولاد رو به نزول رفت و اغلب به نتایج مساوی و همچنین سه باخت در جریان مسابقات لیگ اکتفا کرد و فقط در دو، سه هفته پایانی نیم فصل اول بود که نکونام و فولاد با بازیابی نسبی تمرکز خود شروع به کسب نتایجی کردند که به طور ذاتی در توان آنها هست و شرایط نامساعد روحی در ماه‌های قبلی آنها را از تکرار نتایجی از آن دست بازداشته بود. با این همه در پایان نیم فصل اول لیگ فولاد با اکتفا به 20 امتیاز در 15 مسابقه خود که کمترین اندوخته این تیم در دو، سه فصل اخیر است، به رتبه هفتم در جدول رده‌بندی اکتفا کرده و فقط چهار بار برنده شده وکسب 8 تساوی بیش از آنکه نشانی از توانایی این تیم در اندوختن دائمی امتیازات داشته باشد، خبر از روبه‌راه نبودن اوضاع در این تیم می‌دهد. تیمی که در قبال 15 گل زده 13 بار هم دروازه‌اش فرو ریخته و این امر حاکی از کمرنگ شدن یکی از توانایی‌های ویژه تیم‌های تحت هدایت نکونام است که خوب و قوی دفاع کردن و به تبع آن کم گل خوردن است.
اگر همه این کاستی‌ها و رویکردهای خلاف عادت در اردوگاه فولاد کم بود، این باشگاه با کناره‌گیری حمیدرضا گرشاسبی از پست مدیرعاملی ضربه دیگری را هم در روزهای اخیر دریافت کرده و کمتر از 40 روز مانده به بازگشایی لیگ آسیایی بیش از پیش متزلزل شده است. هنوز دلایل اصلی جدایی گرشاسبی از جمع فولادی‌ها مشخص نشده و خود او هم توضیحات روشنی را ارائه نداده اما چون وی مدیریت موفقی در فولاد داشت و پس از ورود به این باشگاه مشکلات موجود را کاهش داده و با جذب دوباره نکونام به کسب رتبه ششم لیگ بیست و دوم و فتح سوپرجام کشور رهنمون کرده بود، حذف وی از معادلات این باشگاه نمی‌تواند بدون خسران باشد. به واقع فولاد در شرایطی باید دوباره به صحنه لیگ قهرمانان آسیا برگردد که نه حواسی کاملاً‌ جمع روی مسائل فنی خود داشته و نه اینک مدیریتی مشخص و کلان‌نگر دارد که بتواند با تصمیم‌گیری‌های صحیح و صائب و با استمرار بخشیدن مؤثر به مدل‌های کاری گرشاسبی عبور نکونام و مردانش را از مقابل سدهای موجود گواهی بدهد که امید به انجام کارهایی بزرگ داشته باشد.