دیروز خبری منتشر شد که فتح‌االله‌زاده اتاقی را که قرار بود در اختیار ساپینتو باشد برای خودش برداشته و این اتفاق  باعث ناراحتی شدید سرمربی شده است. با این حال ساعتی بعد باشگاه خبر داد که مدیرعامل از تصمیمش برگشته و این اتاق در اختیار مربی پرتغالی خواهد بود. سرمربی استقلال با تصاحب دوباره این اتاق جلسات کادر فنی را در این اتاق تشکیل خواهد داد.

 

بازی دیروز تاتنهام و استون‌ویلا می‌توانست تکرار تقابل هوگو لوریس و امیلیانو مارتینز در فینال جام جهانی باشد، ولی دروازه‌بان آرژانتین این بازی را از روی نیمکت تماشا کرد. تعداد زیادی از بازیکنان آرژانتینی حاضر در فینال جام جهانی به ترکیب اصلی برگشته‌اند، ولی اونای امری، سرمربی ویلا همچنان ترجیح می‌دهد از رابین اولسن استفاده کند. مارتینز بعد از حاشیه‌های عجیبش ممکن است در لیست فروش استون‌ویلا باشد.
 

یوردی آلبا در تساوی مقابل اسپانیول کارت قرمز گرفت، ولی مارکا خبر داده که باشگاه بارسلونا به دنبال تقاضای فرجام‌خواهی است تا بتواند از این مدافع چپ مقابل اتلتیکو مادرید استفاده کند. متیو لاهوز داور بازی در اواخر مسابقه به آلبا کارت زرد دوم را داد تا از زمین اخراج شود. البته بارسا بعد از جنجال بخشودگی لواندوفسکی خیلی به این اتفاق خوشبین نیست.
 

آرمن ساروخانیان
روزنامه نگار
سه بازی از 8 بازی هفته چهاردهم لیگ برتر با تساوی بدون گل به پایان رسید. تعداد تساوی‌های بدون گل هفته سیزدهم هم سه بازی بود، هر چند یکی از بازی‌های این هفته هم لغو شد. 24 درصد از بازی‌های لیگ بیست و دوم بدون گل به پایان رسیده؛ پرتکرارترین نتیجه این فصل.
بخشی از آمار پایین گل به تفکرات محتاطانه مربیان، نقشه‌های گلزنی ابتدایی و کیفیت پایین زمین‌ها برمی‌گردد، ولی عامل مهمتر قطعاً کمبود مهاجمان باکیفیت و گلزنان ماهر در ترکیب تیم‌ها است. باشگاه‌ها در شروع فصل رقابت شدیدی برای جذب مهاجمان ایرانی و خارجی داشتند، ولی گذشت نیمی از فصل نشان می‌دهد که تلاش‌ها بی‌نتیجه بوده.
یکی از تساوی‌های بدون گل این هفته در بازی استقلال و مس رفسنجان ثبت شد که بازی کم‌حادثه‌ای نبود. دو تیم فرصت‌های خیلی خوبی داشتند، ولی مهاجمان در زدن ضربات آخر بی‌دقت بودند. مس رفسنجان در شروع فصل با جذب گادوین منشا، آقای گل فصل قبل امید داشت که خط حمله قدرتمندی بسازد، ولی مهاجم نیجریه‌ای هنوز حتی یک گل هم نزده است. لوسیانو پریرا، یکی دیگر از آقای گل‌های سابق لیگ برتر هم در ترکیب مس حاضر است، ولی فقط دو گل زده. فراز امامعلی، دیگر مهاجم مطرح تیم رفسنجانی است ولی با وجود همه این مهاجمان مس با تنها هفت گل بدترین آمار گلزنی لیگ را ثبت کرده است.
پیکان هم در این آمار با مس رفسنجان مشترک است. گل برتری این تیم جوان مقابل سپاهان اولین گل زده آنها بعد از 257 دقیقه بود. پیکان هفته گذشته مقابل پرسپولیس هم می‌توانست برنده باشد، ولی مهاجمان این تیم در ضربات آخر ضعیف بودند. امید گلزنی این فصل پیکان به شرزود تمیروف است؛ مهاجمی که پرسپولیس بعد از نمایش ضعیف فصل قبل قراردادش را تمدید نکرد. او فصل قبل تنها یک گل برای پرسپولیس زد و این فصل در ده بازی برای پیکان هنوز گلی نزده.
فقط تیم‌های میانه جدول در حسرت گلزن نیستند. سپاهان که در شروع فصل با هدف قهرمانی تیم پرستاره‌ای بست هم مهاجم زهرداری ندارد و بهای آن را با امتیازات از دست‌رفته‌اش می‌پردازد. بعد از جدایی سجاد شهباززاده، امید گلزنی سپاهان به شهریار مغانلو بود، ولی او با وجود هافبک‌های آماده سپاهان و توپ‌های خوبی که به او می‌رسد، تنها سه گل زده. او این هفته هم نتوانست دروازه پیکان را باز کند و با ادامه این روند سپاهان برای ماندن در کورس سراغ یک مهاجم جدید خواهد رفت.
پرسپولیس هم با وجود صدرنشینی جای خالی یک گلزن را احساس می‌کند. دو گل این تیم به گل‌گهر نتیجه اشتباه فروزان و ضربه استثنایی اسدبیگی بود که ممکن است هر چند سال یک بار اتفاق بیفتد. لوکادیا انتخاب مناسبی برای پرسپولیس بود؛ شاید تنها گلزن استاندارد لیگ که از کمترین فرصت‌ها گل می‌ساخت، ولی آنها بدشانس بودند که مهاجم هلندی جدا شد. پرسپولیس روی دیاباته هم به دلیل مصدومیت‌های پرشمارش نمی‌تواند خیلی حساب کند و مهدی عبدی در شش بازی که به زمین رفته گلی نزده. حالا امید گل‌محمدی برای نیم‌فصل دوم به آل‌کثیر است که تازه از مصدومیت برگشته.
بیشترین ترافیک مهاجم متعلق به استقلال است و در شروع فصل این سؤال مطرح بود که ساپینتو با این همه مهاجم چه کار خواهد کرد، ولی بیشتر آنها ناامیدکننده بوده‌اند. مطهری، قایدی و بابایی هر کدام فقط یک گل زده‌اند و شهباززاده هنوز گلی نزده. محبی با 4 گل زده فعلاً بهترین گلزن استقلال است.
گل‌گهر از تیم‌های پرمهره لیگ است، ولی مهاجمانش آمار ضعیفی دارند. کی‌روش استنلی که مهاجم نوک این تیم است فقط یک گل زده و مرتضی تبریزی و رضا شکاری سه گل.
امید اصلی گلزنی نساجی در این فصل به کریم اسلامی بوده، ولی او هم نتوانسته آمار خوب فصول قبل را تکرار کند و فقط سه گل زده دارد. بهترین گلزن نساجی، حامد شیری، پنالتی‌زن این تیم است.
فولاد مجید علیاری را در خط حمله جانشین شیمبا کرد، ولی تنها سه گل زده، درست به اندازه کولیبالی، مدافع میانی تیم. ساسان انصاری، دیگر مهاجم این تیم دو گله است.
بهترین گلزن این فصل لیگ برتر محمد عباس‌زاده 6 گله است و با کنار رفتن لوکادیا به زودی او را پشت سر می‌گذارد، ولی با گذشت 14 هفته این آمار درخشانی برای گلزن برتر مسابقات محسوب نمی‌شود.
بررسی آمار گل‌های لیگ نشان می‌کند که بقیه تیم‌ها هم مشکل مشابهی دارند و تا زمانی که مشکل گلزن حل نشود، نمی‌توان از فوتبال ایران انتظار بازی‌های پرگل داشت. قطعاً تیم‌ها در نیم‌فصل به دنبال تقویت خط حمله‌شان خواهند بود، ولی نه در فوتبال ایران گزینه‌های جذابی پیدا می‌شود، نه گرانی دلار اجازه می‌دهد که این مشکل را با خرید مهاجمان آماده خارجی برطرف کنند.

ZOOM
مورایس: مشکل خلق موقعیت نداریم
مورایس بعد از شکست این هفته تیمش مقابل پیکان به مشکل خط حمله تیمش اعتراف کرد و گفت: «بازی و استراتژی خوبی داشتیم، به خوبی توپ را به کنترل درآوردیم، موقعیت‌های خوبی داشتیم که باید از این به بعد بهتر از شانس‌های‌مان استفاده کنیم. ما مشکلی برای خلق موقعیت نداشتیم و۳ موقعیت قطعی برای گلزنی داشتیم، روند بازی مانند بازی‌های گذشته سپاهان بود که تنوع زیاد و کنترل خوبی در بازی داشتیم.»

ربیعی: در همه بازی‌ها فرصت از دست می‌دهیم
محمد ربیعی بعد از تساوی بدون گل مقابل استقلال درباره مشکلات خط حمله‌اش گفت: «اگر از موقعیت‌هایمان که بیشتر از استقلال بود، بهتر استفاده می‌کردیم شاید می‌توانستیم پیروز شویم. می‌گویند چرا مس رفسنجان گل‌های زده کمی دارد. در همه دیدارها همین‌گونه بازی کردیم و عملکرد هجومی ارائه می‌کنیم. در هر مسابقه موقعیت‌های گلزنی زیادی به وجود می‌آوریم، اما این بار هم از فرصت‌ها استفاده نکردیم.»

 

وصال روحانـی
روزنامه‌نگار
پس از بروز انواع نارضایتی‌ها بابت نحوه قضاوت تعداد قابل توجهی از مسابقات فصل جاری لیگ برتر فوتبال کشور طبعاً این سؤال پیش می‌آید که عمق مشکلات موجود تا به کجاست و اصولاً کدام فرایندها سبب‌ساز این داوری‌های پرنقص شده است.
سران کمیته داوران و دپارتمان داوری فدراسیون فوتبال مدعی‌اند که جوانگرایی‌های اعمال شده در حرفه داوری که با هدف دمیدن روحی تازه به این صنف صورت پذیرفته، طبعاً هزینه‌هایی دارد که اشتباهات داوران جوان در جریان مسابقات واضح‌ترین و بدیهی‌ترین مورد بین این تاوان‌ها و هزینه‌ها است.
از طرف دیگر فقدان سیستم کمک داور ویدیویی یا همان «VAR» در کشورمان نیز مزید بر علت شده و چون سیستم تصویری‌ای وجود ندارد که با رجوع به آن بتوان سریعاً به اشتباهات داوران پی برد و در همان زمان وقوع اشتباه مبادرت به تصحیح آن کرد، به اعتقاد سران فوتبال باید پذیرفت که اینگونه آرای خطا در امر داوری قابل فهم و در شرایط فعلی غیرقابل ترمیم است. اگر به سبب در دسترس نبودن امکانات VAR و آموزش ندیدن داوران در راه بهره‌گیری بهینه از آن اجرای این تجربه را تا اطلاع ثانوی (حداقل تا نیم فصل دوم لیگ بیست و سوم و به عبارت بهتر دی و بهمن 1402) غیرممکن بدانیم، مجبوریم با رویکرد به نکته نخست بگوییم که منتسب کردن اشتباهات مکرر در امر قضاوت به داوران جوان کاری غیرمنصفانه و صحبت در این خصوص ادعایی خلاف واقعیت است. چه در فصل جاری و چه در تمامی سنوات اخیر لیگ بسیاری از اشتباهات از داورانی سرزده که نه تنها جوان و تازه‌کار نیستند بلکه از قدمای این حرفه و افرادی پرتجربه در کار داوری هستند و اصولاً ارتکاب اشتباه و صدور آرای خطا در این زمینه پیر و جوان نمی‌شناسد و نمی‌توان با خط‌کشی کردن بین داوران هر گونه عیبی را به یک قشر و دسته خاص از آنها نسبت داد. هرگز نمی‌توان گفت که هراشتباه صورت گرفته در کار قضاوت بازی‌ها کار داوران کم سن و سال و تازه‌وارد به این حرفه است و عکس این مسأله هم صادق است و نباید ادعا کرد که هرچه لغزش در این حرفه می‌بینیم باعث و بانی آن پرسابقه‌های این حرفه هستند. نشان کردن هر یک از لرزش‌ها و کاستی‌های موجود را به سران کمیته داوران می‌سپاریم زیرا بهتر از هر کسی از پروسه کار داوران و شکل‌گیری و اجرای وظایف آنها مطلع‌اند و به تبع آن از بهترین افراد برای یافتن عیب‌های موجود و شناسایی این تصور و توقع که بر اثر اجرای روش عیب‌یابی حل و فصل کامل آنها میسر و این کار محقق شود ‌یک توقع بیش ازحد و غیرعقلایی است زیرا حرفه داوری خواه ناخواه و چه با مدد VAR و چه بدون آن با اشتباهات و لغزش‌های لحظه‌ای و تصمیم‌گیری‌های «آنی» نادرست عجین است. در عین حال اگر مکانیسم پرورش داوران جوان و نحوه به کارگیری کل داوران برای مسابقات لیگ به طرق لازم و درست صورت گیرد و به روش‌هایی روی آورده شود که تاکنون در عملکرد جامعه داوران کمتر رؤیت شده، می‌توان اشتباهات را بسیار کمتر و به تبع آن بحران‌ها را کوچکترکرد.
آیا جامعه داوران حقایق را می‌پذیرد و به جای بهانه‌جویی آماده انجام تصحیح‌ها و رفرم‌های لازم برای تصحیح و ترمیم روند کاری این حرفه هست؟