ریکاردو ساپینتو در کنفرانس پیش از دربی گفته بود پرسپولیس روی ضربات ایستگاهی خطرناک است. شنیدیم او پس از پایان مسابقه از شاگردان خود در رختکن بابت اشتباهاتی که داشتند، انتقاد کرد و گفت: «تذکر دادم پرسپولیسی‌ها روی ضربات ایستگاهی خطرناک هستند و موقعی که کار ایستگاهی می‌کنند، حواس‌تان به محوطه جریمه باشد اما دقیقاً از همان نقطه‌ هر دو گل را خوردیم.»
 

یکی از افرادی که انتخاب او به‌عنوان مربی تیم ملی انتقادات بسیار زیادی را قبل از جام جهانی قطر به همراه داشت، مارکار آقاجانیان بود. مردی که اگر کی‌روش نبود، هرگز در فوتبال ایران اسم و رسمی پیدا نمی‌کرد. این روزها می‌شنویم بعضی از مقامات فدراسیون این بحث را مطرح کرده‌اند که حتی اگر کی‌روش بماند، باید به او تفهیم شود که دیگر نمی‌تواند از وجود مارکار به‌عنوان دستیار استفاده کند.
 

دیروز صبح صفحه توییتر جام جهانی تصویری از رونالدو با علامت شست رو به بالا (به نشانه لایک) منتشر کرد و در توضیح نوشت: «اگر واقعاً از جام جهانی لذت بردی، لایک کن» هواداران رونالدو از این توییت به شدت عصبانی شدند چرا که اعتقاد داشتند صفحه توییتر جام جهانی قصد تمسخر ناکامی رونالدو را داشته است. یک هوادار در این باره نوشت :«حتی صفحه رسمی جام جهانی نیز رونالدو را مسخره می کند.»
 

مرتضی رضایی
روزنامه نگار
 این خود خود مهدی تاج بود؛ بدون رتوش و بدون اتو و عصای قورت داده. جواد خیابانی که تکلیفش روشن است اما انتظار بیشتری از رسول مجیدی داشتم تا اجازه ندهد که رئیس طلبکار فدراسیون فوتبال هر طور که دلش می‌خواهد روی آنتن زنده جولان بدهد. البته از یک نظر هم خوب شد.
این نقاب باید خیلی زودتر از اینها می‌افتاد! خیلی زودتر؛ چه اتفاقی می‌افتد که مهدی تاج با آن پرونده پیچیده ویلموتس به برنامه زنده می‌آید، روی دسته صندلی تکیه می‌زند و در چشمان مجری برنامه نگاه می‌کند و در پاسخ به این سؤال که پرونده ویلموتس کجاست، می‌گوید: «در جیب من!»
آقای تاج! ظاهراً شفاف سخن گفتن را دوست دارید پس من هم بدم نمی‌آید با شما شفاف حرف بزنم. مثل همه دفعاتی که شما شفاف حرف زدید و همه گوش دادند. مثل همان دفعه‌ای که روی آنتن زنده گفتید: «گردش کنی میخ می‌شه، پهنش کنی سیخ می‌شه!» دیگر فکر نکنم از این شفاف‌تر وجود داشته باشد.
آقای تاج، سؤال جواد خیابانی را این بار من هم از شما می‌پرسم. پرونده ویلموتس به کجا رسید؟ گفتید که پول آن پرداخت شده، اگر شده بسم‌الله. رسیدی، فاکتوری، برگه‌ای، سندی چیزی رو کنید تا آن را اطلاع‌رسانی کنیم.
آقای تاج! شما که سال‌ها مدیر بوده‌اید و مدیریت در سطوح کلان و مختلف این مملکت را تجربه کرده‌اید آیا از پرنسیب چیزی می‌دانید؟ آیا در طول تمام این سال‌ها کسی به شما طرز نشستن، نوع برخورد و نوع آداب معاشرت را آموزش نداده که در برنامه زنده تلویزیونی دست روی دسته صندلی می‌گذارید و لبه کت را کنار می‌زنید و خیلی طلبکارانه مجریان را بازخواست می‌کنید؟
آقای تاج! این حجم از طلبکاری شما از کجا می‌آید؟چه قدرتی باعث شده تا این اندازه بتازانید و کک کسی هم نگزد؟ آیا پشت شما به جای سفتی گرم است که آب از آب تکان نمی‌خورد؟ خودتان جواب این سؤال را بدهید که اگر مثلاً در کشور دیگری غیر از ایران بودید چه اتفاقی ممکن بود برای شما رقم بخورد؟ حالا بازگشت به فوتبال و دوباره روی صندلی ریاست نشستن و... پیشکش.
آقای تاج! کاش کمی با فرهنگ عذرخواهی آشنایی داشتید. ببخشید شوخی کردم. توقعی بیجا بود. می‌روم سراغ سؤال بعدی.
کاش در آن برنامه جای جواد خیابانی بودم و کاش مناظره با شما رودررو بود، نه نوشتاری و اینترنتی. با این حال مهم نیست. مهم این است که تا روشن شدن پرونده ویلموتس من و همه همکارانی که پیگیر هستند این سؤال را مدام از شما و رفقای‌تان که نقش مهمی در آوردن او به ایران داشتید خواهیم پرسید. آنقدر می‌پرسیم که چطور به ایران آمد، چطور قرارداد ننگین بست، چطور رفت و هزینه‌اش از کجا و چطور پرداخت شد. بالاخره یک چیزی می‌شود دیگر، شاید هم یک بار میخ شد و یک بار... ما تا قیام قیامت به‌عنوان واسطه بین مردم و مسئولان از شما خواهیم پرسید. چه پرونده‌اش در جیب شما باشد، چه نباشد.
 

باشگاه زنیت سنت‌پترزبورگ روسیه با انتشار اطلاعیه‌ای در سایت‌رسمی خود، هفدهم فوریه (بیست ‌و هشتم بهمن‌ سال‌جاری) را به‌عنوان زمان دیدار دوستانه با سپاهان در ورزشگاه نقش‌ جهان اعلام کرد.
پس از کش‌وقوس‌های فراوان و گمانه‌زنی‌های متعدد درباره زمان برگزاری دیدار تدارکاتی تیم‌های سپاهان و زنیت سنت‌پترزبورگ در ورزشگاه نقش‌ جهان اصفهان، همچنین به‌میان آوردن چندین تاریخ از سوی هر دو باشگاه که به حقیقت تبدیل نشدند، سرانجام تکلیف این بازی را زنیت روسیه روشن کرد.
در ماه‌های گذشته بود که سپاهان ششم آذر را به‌عنوان زمان دیدار دوستانه برابر زنیت اعلام کرد، در ادامه دوازدهم آذرماه، تاریخی بود که از سوی مسئولان باشگاه سپاهان به گوش رسید اما این وعده هم عملی نشد. بعد از آن باشگاه زنیت سوم فوریه (چهاردهم بهمن‌) را به‌عنوان زمان تقابل با سپاهان در اصفهان معرفی کرد اما این را هم متذکر شد که مدیران دو تیم در حال توافق بر سر جزئیات نهایی هستند و ممکن است زمان بازی مجدداً تغییر کند.
سرانجام سایت ‌رسمی باشگاه زنیت زمان برگزاری آن را رسماً اعلام کرد. در این اطلاعیه آمده است: «باشگاه‌های زنیت و سپاهان برای به ‌تعویق ‌انداختن یک دیدار دوستانه به توافق رسیدند. بازی دوستانه تیم‌های فوتبال سپاهان ایران و زنیت سنت‌پترزبورگ، هفدهم فوریه ۲۰۲۳ (بیست‌ و هشتم بهمن‌ماه) در ورزشگاه نقش‌جهان اصفهان برگزار خواهد شد.
دو باشگاه فوتبال زنیت و سپاهان در تاریخ ۱۹ فروردین‌ماه ۱۴۰۱ با یکدیگر قرارداد همکاری امضا کردند و به‌عنوان بخشی از برنامه مشارکت، باشگاه‌ها در زمینه ورزش، آموزش علمی و فنی، دوره‌های آموزشی، استعدادیابی و همچنین توسعه تیم‌های جوانان و نوجوانان تبادل تجربیات می‌کنند.
زمان دقیق شروع بازی دوستانه سپاهان-زنیت و اطلاعات مربوط به پخش دیدار، متعاقباً منتشر خواهد شد.»
اگر اتفاق خاصی نیفتد، زنیت سنت‌پترزبورگ دو ماه دیگر برای انجام بازی تدارکاتی مقابل سپاهان به اصفهان سفر خواهد کرد تا روز جمعه بیست‌ و هشتم بهمن‌ در ورزشگاه نقش‌جهان به میدان برود.
البته هنوز برنامه‌ بازی‌های لیگ برتر تا پایان نیم‌فصل اول و سپس زمان شروع نیم‌فصل دوم اعلام نشده و باشگاه سپاهان برای برگزاری این بازی دوستانه باید با سازمان لیگ به توافق برسد تا تداخلی وجود نداشته باشد. برخلاف دفعات ‌قبلی، باشگاه سپاهان تا این لحظه درخصوص توافق زمان نهایی دیدار دوستانه با زنیت، واکنشی نشان نداده و اطلاعیه‌ای را نیز منتشر نکرده است.
 

وصال روحانی
روزنامه‌نگار
برخی می‌گوینـــــــــــــــــد دربی جدید تهران که غروب روز سه‌شنبه 29 آذر برگزار شد، زیبا و تماشایی بود ولی شاید توصیف درست‌تر این باشد که بگوییم شهرآورد پایتخت این‌بار بیشتر از گذشته قابل تحمل بود.
هر یک از دو نگاه فوق را قبول داشته باشیم، این سؤال پیش می‌آید که این حول نسبی چگونه مسابقه‌ای پیش آمد که در سده‌های اخیر اکثر دیدارها و ورسیون‌های آن در بردارنده بازی‌هایی منفی بوده و عامل احتیاط افراطی هرگونه زیبایی را از آن دریغ کرده است. پاسخ به این سؤال آن‌قدرها هم سخت نیست.
پرسپولیس و استقلال این دفعه به این خاطر تهاجمی‌تر و به تبع آن تماشایی‌تر بازی کردند که از دقیقه 15 با به ثمر رسیدن گل اول گئورگی گولسیانی و جلو افتادن پرسپولیس، برای استقلال چاره‌ای جز حمله باقی نماند زیرا باید گل می‌زدند تا از شکست بگریزند.
این برای پرسپولیس هم صدق می‌کرد زیرا هنگامی که ابتدا روزبه چشمی در دقیقه 30 بازی را برای آبی‌ها مساوی کرد و سپس ارسلان مطهری در دقیقه 48 برای دومین‌بار دروازه علیرضا بیرانوند را فرو ریخت، برای سرخ‌ها هم چاره‌ای به جز افزودن بر حملات‌شان به قصد به تساوی کشاندن بازی نماند و این روال تا دقایق پایانی که گولسیانی سرانجام با یک ضربه سر دیگر به حسین حسینی گل زد و بازی را 2-2 کرد، ادامه داشت.
بله، دربی جدید فوتبال تهران به این دلیل تهاجمی و ماجراجویانه شد که برای دو تیم چاره‌ای جز طی طریق در این راه نماند، مطمئن باشید اگر نیمه اول با ثمر دادن طرح‌های احتیاطی دو سرمربی بازی صفر – صفر (و حتی 1-1) تمام می‌شد، امکان نداشت که دو تیم در نیمه دوم ریسک کنند و با تمام وجود به حمله روی بیاورند و یک بار دیگر شاهد تلاش کسالت‌بار آنها برای خنثی‌سازی نقاط قوت حریف و گل نخوردن می‌شدیم، این روال و دستورالعمل حاکم بر دربی تهران است و اگر در سه، چهار دهه اخیر بیش از هر نتیجه‌ای روی تابلوی ورزشگاه نتیجه صفر – صفر به‌عنوان فرجام کار نقش بسته، به خاطر همین ملاحظات بوده است.
سرخابی‌ها سه‌شنبه شب برای رضایت خاطر من و شما و ارائه فوتبال‌هایی از جنس جام جهانی 2022 تهاجمی ظاهر نشدند.
آنها حمله کردند چون گل خوردند و عقب افتادند و اگر گل نمی‌زدند و از شکست رهایی نمی‌یافتند، هواداران شب آنها را سیاه‌تر می‌کردند. بله، دربی نه زیبا بلکه قابل تحمل شد زیرا ماجرای همیشگی و تکراری پرهیز از شکست به هر قیمتی این‌بار سبب شد دو تیم اجباراً حمله‌ای ظاهر شوند و بتازند و به دروازه حریف چشم داشته باشند و نه فقط آخرین سنگر خودی.