سینا حسینی
روزنامه نگار
فدراسیون فوتبال ژاپن در اقدامی ارزشمند ۵۵۰ هزار دلار از پاداش به‌دست آمده خود از رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را برای مدارس فوتبال این کشور اختصاص داد تا از این محل هزینه تجهیز این مدارس پرداخت شود و جوانان و دانش‌آموزان ژاپنی علاقه‌مند به فوتبال بتوانند با استفاده از امکانات استاندارد بر اساس شیوه‌های نوین آموزش ببینند.
 اختصاص بودجه ۲۱ میلیارد تومانی سامورایی‌ها برای توسعه مدارس فوتبال نشان می‌دهد آنها مسیر پیشرفت و ترقی فوتبال کشورشان را در سرمایه‌گذاری در این عرصه جست‌وجو می‌کنند، موضوعی که در فوتبال ایران نه تنها به هیچ عنوان مورد توجه تصمیم‌گیرندگان ورزش و فوتبال قرار نمی‌گیرد، بلکه همیشه با نگاه بیزینس و پول‌سازی به آن توجه شده است.
اما مهم‌تر از این موضوع، مسأله‌ای که ذهن بسیاری از اهالی فوتبال را به خود اختصاص داده، این است که سرنوشت پاداش حضور ایران در جام جهانی فوتبال چه خواهد شد؟ تیم ملی ایران بر اساس جدول پرداخت پاداش‌های جام جهانی به واسطه حضور در مرحله گروهی رقابت‌های جام جهانی حدود ۹ میلیون یورو پاداش دریافت خواهد کرد، رقمی که بر اساس نرخ فعلی یورو از مرز ۳۷۰ میلیارد تومان نیز عبور می‌کند!
برای مردم ایران این مسأله بسیار پراهمیت است که این مبلغ بر اساس کدام برنامه هزینه خواهد شد؟ هر چند مدیران فوتبال ایران علاقه‌ای به پاسخگویی و شفاف‌سازی در این حوزه ندارند اما مطالبه عمومی این است که سرفصل‌های هزینه‌کرد این مبلغ برای مردم اعلام شود تا آنها متوجه شوند چه مقدار از این مبلغ کلان قرار است صرف توسعه فوتبال و ایجاد زیرساخت‌های حرفه‌ای برای پیشرفت فوتبال ایران شود؟
البته که مطمئناً تا به امروز برخی اعضای هیأت رئیسه و برخی مدیران فدراسیون فوتبال نقشه‌های پرشماری برای هزینه‌کرد این پاداش قابل توجه کشیده‌اند، اما برابر اساسنامه فدراسیون فوتبال باید به‌صورت خاص طرح مکتوب چگونگی هزینه‌کرد این مبلغ به تصویب هیأت رئیسه برسد و در نخستین جلسه مجمع عمومی گزارشی مبسوط در این خصوص به اطلاع اعضا برسد که این مبلغ به چه شکلی هزینه خواهد شد.
مطمئناً تصور اینکه مدیران فوتبال ایران همانند ژاپنی‌ها بخش قابل توجهی از این مبلغ را صرف توسعه و رشد مدارس فوتبال بکنند بعید به نظر می‌آید اما قدر مسلم این است که این پول در مسیر درست و منطقی هزینه شود تا همه مردم ایران از این پوئن ویژه بهره‌مند شوند، موضوع مهمی که باید به مدیران فدراسیون فوتبال متذکر شد، این است که این پول برای پرداخت پاداش و تأمین اعتبار برای بدهی‌های سرگردان فدراسیون فوتبال نیست بلکه این پول باید صرف توسعه و رشد و ایجاد زیرساخت‌های استاندارد در سراسر کشور شود.
کودکی که در نقطه صفر مرزی سیستان و بلوچستان به فوتبال علاقه‌مند است از این پاداش سهم می‌برد، همان‌طور که جوانان علاقه‌مند به فوتبال در کردستان، آذربایجان، کرمان، خوزستان و همه استان‌های برخوردار و غیر برخوردار زندگی می‌کنند و عشق فوتبال در زندگی آنها سهم عمده‌ای دارد.
پس ضروری است مدیران فدراسیون فوتبال پیش از آنکه حساب و کتاب‌های دیگر خود را برای تأمین اعتبار روی این پاداش برنامه‌‌ریزی کنند به مردم ایران توضیح دهند مبلغ ۳۷۰ میلیارد تومان به چه ترتیبی هزینه خواهد شد تا مردم در جریان کامل اتفاقات مرتبط با این موضوع قرار گیرند.   

آلبی سلسته با حضور هواداران پرشورش که تقریباً تمامی صندلی‌های لوسیل را اشغال کرده بودند، با میدانداری مسی حریف پرستاره را کاملاً عقب راند. به گونه‌ای که هم مالکیت توپ و هم مالکیت زمین در اختیار آرژانتین قرار گرفت. با این وجود مرد اول زمین در نیمه نخست آنخل دی‌ماریا بود که با یک دریبل تماشایی از دمبله یک پنالتی گرفت تا مسی گل اول را بزند و گل دوم را روی یک فرار جانانه به ثمر رساند تا ستاره غافلگیرکننده فینال باشد. این یکی از بی‌نقص‌ترین و تماشایی‌ترین نمایش‌های یک تیم در فینال‌های جام جهانی بود.
در مقابل فرانسه در سرتاسر نیمه نخست، حتی یک بار هم در زمین آرژانتین رؤیت نشد، به گونه‌ای که اگر امیلیانو فرناندز هم درون دروازه نبود و آرژانتین بدون گلر بازی می‌کرد، باز هم با ۲ گل برتری به رختکن می‌رفت!
بی‌تردید این ضعیف‌ترین نمایش فرانسه نه تنها در طول جام بلکه در چند سال اخیر بود. آنقدر بد که دشان را وادار کرد قبل از پایان نیمه نخست ۲ تعویض همزمان انجام دهد و دمبله و ژیرو را بیرون بکشد تا بلکه به تیمش شوک دهد. با این وجود فرانسه به اندازه‌ای بد بود که با این دو تعویض هم اتفاقی رخ نداد و نیمه دوم هم امتداد نیمه نخست بود. یعنی آرژانتین باز هم دست بالا را داشت.
عجیب بود که فرانسه برای بازگشت به بازی و زنده نگه داشتن امیدهایش برای قهرمانی گل می‌خواست اما این آرژانتین بود که حمله می‌کرد و چندین موقعیت ساخت‌. دشان در ادامه ۲ تعویض همزمان دیگر هم در فار تهاجمی انجام داد و گریزمان و تئو هرناندز را هم تعویض کرد تا پیکان تهاجمی تیمش را کاملاً تغییر دهد اما برخلاف نیمه نخست، این دو تعویض جریان بازی را کاملاً عوض کرد تا فرانسه بعد از ۷۰ دقیقه منفعل و خنثی در زمین آرژانتین آفتابی شود. نتیجه این حضور، دو گل متوالی بود تا همه چیز دوباره برابر شود. ابتدا این کولو مانی بود که پنالتی گرفت تا امباپه اختلاف را کم کند و دقایقی بعد ستاره اول فرانسه روی توپ‌ربایی شاهکار کومن، با یک و دو با تورام و یک ضربه خشک سرضرب، گل تساوی را به ثمر رساند تا هر چه آرژانتین کاشته بود، بر باد رود.
این ۲ گل، روند بازی را کاملاً تغییر داد؛ فرانسه برای زدن گل سوم و آرژانتین برای جبران مافات جلو کشیدند تا بلکه سرنوشت بازی را در ۹۰ دقیقه تمام کنند و همین سبب شد تا ۸ دقیقه وقت اضافه، جذاب‌ترین دقایق بازی باشد؛ به گونه‌ای که بارها دروازه‌ها تهدید شد اما گلی نرویید تا بازی به وقت اضافه برود.

وقت‌های اضافه
وقت اضافه اول را آرژانتین با ۲ تعویض همزمان آغاز کرد و لائوتارو و پارادس را به زمین فرستاد تا فاز تهاجمی تیمش را تقویت کند. این تصمیم دوباره آلبی سلسته را تیم برتر زمین کرد و اگر مهاجمان این تیم اندکی دقت داشتند، آرژانتین به گل می‌رسید.
نیمه دوم وقت اضافه هم امتداد همان نیمه نخست بود با این تفاوت که در نخستین حمله آرژانتین این بار روی نبوغ مسی و ریباند او به گل سوم رسید تا مزد برتری خود را گرفته باشد.
بعد از این گل فرانسه باز هم جلو کشید و باز هم امباپه ناجی تیمش شد که پنالتی گرفت و خودش پنالتی را گل کرد تا بازی دوباره مساوی شود. در دقایق باقیمانده فوتبال جذاب و شورانگیز دو تیم موقعیت‌های فراوانی را به همراه داشت تا یکی از زیباترین فینال‌های جام جهانی را ببینیم اما گلی نرویید تا بازی به ضربات پنالتی کشیده شود.

پنالتی ها
فرانسه 2 امباپه (گل)، کومان (-)، شوامنی (-)، کولومانی (گل)
آرژانتین 4 مسی (گل)، دیبالا (گل)، پارادس (گل)، مونتیا (گل)

صدای موتور هواپیما  و لرزش استادیوم
هرچه بیشتر بازی به دقایق پایانی نزدیک می‌شد، آرژانتینی‌ها سر و صدای زیادی بیشتری می‌کردند و با کوبیدن به تبل و آواز خواندن صدای مهیب و جو سنگینی در ورزشگاه درست می‌کردند. در لحظات حساس و زمانی که توپ زیر پای بازیکنان فرانسه می‌افتاد، چنان از اعماق وجود داد می‌زدند و فریاد می کشیدند که صدا به بغل دستی نمی‌رسید. صدای سوت و کف زدن آنها گاهی چنان زیاد می‌شد که انگار پشت موتور جت یک هواپیما جنگی نشسته‌ای و از شدت پایکوبی آنها تمام ورزشگاه می‌لرزید.

بازگشت فرانسه روی اسکوربورد
اسکوربورد ورزشگاه عدد ۲ را زیر پرچم فرانسه و عدد ۶ را زیر پرچم آرژانتین نشان داد و زیر آن نوشت: تعداد ضربه در چهارچوب. نیمه دوم فرانسه متحول شد و از دو موقعیت، دو گل ساخت.

اسکالونی به سیمئونه تبدیل شد
نیمه اول آرژانتین حمله کرد و مزد برتری‌اش را با دو گل گرفت. با شروع نیمه دوم اسکالونی با یک تعویض بد و بیرون بردن دی‌ماریا و استراتژی تدافعی خود باعث شد فرانسه صاحب موقعیت شود. خبرنگاران حاضر در ورزشگاه به این تصمیم اسکالونی انتقاد داشتند و می‌‌گفتند: سیمئونه بازی شروع شد!

توپ فینال ویژگی خاصی نداشت
در تمام جام‌های جهانی، رنگ توپ فینال با سایر بازی‌ها فرق دارد. توپ این جام طراحی جالب و زیبایی داشت. اما توپ فینال که رنگ آن الهام گرفته از عنابی قطری‌ها بود، به زیبایی توپ بازی‌های قبل نبود و ویژگی خاصی در طراحی نداشت.

واکنش مکرون بعد از گل اول
امانوئل مکرون بعد از گل اول از روی صندلی خود بلند شده بود و از بازیکنان تیم خود می‌خواست که برای شروع بازی عجله کنند. همین اتفاق باعث شد تا فرانسه در دو دقیقه بازی را مساوی کند و امباپه با یک گل کلاسیک و فوق‌العاده فرانسه را به به بازی برگرداند. مکرون پس از گل دوم هم شادی ویژه و عجیبی داشت.

 

صف طولانی شاپینگ ورزشگاه
قبل از آغاز بازی فینال جام جهانی ۲۰۲۲ و برخلاف دیدارهای قبل، صفی طولانی مقابل شاپینگ ورزشگاه لوسیل وجود داشت و هواداران سعی داشتند پیراهن آرژانتین و فرانسه را برای ورود به سکوها بخرند. همچنین برخلاف قبل که کیفیت غذاها پایین بود و قیمت‌شان گران، این بار شاهد بودیم که مقابل غرفه‌های فروش غذا که متعلق به یکی از اسپانسرهای فیفا بود، صف طولانی وجود داشت.

دی‌ماریا
جانشین پاردس
آنخل دی‌ماریا که بعد از بازی‌های مرحله گروهی نیمکت‌نشین شده بود، در بازی فینال از ابتدا در ترکیب قرار داشت. در مسابقه هلند و آرژانتین بعد از رفتن بازی به وقت‌های اضافه و به زمین آمدن دی‌ماریا و مارتینز ورق بازی برگشت و آرژانتین نمایش بهتری داشت اما مقابل کرواسی در نیمه نهایی باز هم این بازیکن نیمکت‌نشین بود تا اسکالونی در بازی فینال او را جایگزین پاردس کند.

از قهقهه تا رفاقت بی‌ رفاقت
لیونل مسی که با بسیاری از بازیکنان فرانسه یا همبازی بوده یا الان در پاری سن ژرمن در یک تیم بازی می‌کنند، پیش از ورود به زمین برخورد گرمی داشت و در گوشی با آنها حرف می‌زد و با هم قهقهه می‌زدند. با شروع بازی هرکدام در یک طرف زمین قرار گرفتند و رفاقت بی رفاقت.

آرژانتینی‌ها روی سکو فرانسه را بردند
مثل تمام بازی‌های جام، هواداران فرانسه انگشت شمار و تعداد آنها به ۵ درصد ظرفیت ورزشگاه هم نمی‌رسید. انگار برای آنها رسیدن به فینال مهم نبود که زحمت بکشند و خود را از اروپا به قطر برسانند. برخلاف فرانسوی‌ها، سکوهای ورزشگاه به رنگ آبی و سفید درآمده بود؛ آنها (هواداران آلبی سلسته) مدام شعار معروف خود در وصف آرژانتین، مارادونا و مسی را می‌خواندند. لوسیل بازهم استادیوم خانگی آلبی سلسته شد.

ناراحتی ژیرو از تعویض
اواخر نیمه اول و وقتی نتیجه بازی ۲ بر صفر به سود آرژانتین بود دیدیه دشان تصمیم گرفت دو تعویض در ترکیب تیمش انجام بدهد. یکی از تعویض‌ها خروج اولیویه ژیرو از زمین و ورود مارکوس تورام بود. ژیرو وقتی از زمین خارج شد با ناراحتی روی نیمکت نشست تا نشان بدهد از تصمیم دشان تعجب کرده است.

قانون بی‌قانون
در بازی‌های قبلی جام، مدیا آفیسرهای فیفا به گرفتن تصویر حساس بودند و به خبرنگارانی که رایت تلویزیونی نداشتند، اجازه فیلمبرداری نمی‌دادند. اما دیشب همه قوانین سختگیرانه لغو شده بود و در بازی پایانی همه می‌توانستند راحت با موبایل فیلم بگیرند.

شادی آرژانتینی‌ها با غذای گران و بی‌کیفیت
با اینکه اسپانسر بازی‌ها در ورزشگاه غذای بی‌کیفیت خود را با رقم سنگینی می‌فروخت اما هواداران خوشحال آرژانتین آنقدر تحت تأثیر دو گل نیمه اول بودند که این غذای بد و گران را می‌خریدند و با شادی و لذت میل می‌کردند. بین دو نیمه، کنار باجه‌های غذاخوری، صف‌های طولانی شکل گرفته بود. در هیچ مسابقه دیگری شاهد چنین صحنه‌ای نبودیم.