همایون امیررضایی
خبرنگار
بدون شک تیم ملی فوتبال ژاپن در مراسم قرعه‌کشی مرحله گروهی بیست و دومین دوره جام جهانی فوتبال که ماه آوریل در دوحه برگزار شد، با سخت‌ترین قرعه در میان تیم‌های آسیایی مواجه شد، شاگردان موریاسو در گروه E مسابقات با تیم‌های آلمان، اسپانیا و کاستاریکا همگروه شدند، گروهی که امید هواداران این تیم شرق آسیا را برای تکرار نتیجه دوره قبل (روسیه 2018) کمرنگ می‌کند اما تیم ملی ژاپن با جاجیمه موریاسو در این چند سال نشان داده مقابل بزرگان جهان فوتبال دست و پا بسته نیست. آنها در جام ملت‌های امریکای جنوبی مقابل اروگوئه به تساوی 2 بر 2 رسیدند و پیش از آغاز مسابقات هم در شهریورماه با نتیجه 2 بر صفر مقابل شاگردان گرگ برهالتر به پیروزی دست یافتند، نتایجی که آنها را حداقل برای پیروزی مقابل کاستاریکا و حداقل تساوی مقابل یک تیم اروپایی و مدعی کسب عنوان قهرمانی، هرچند سخت امیدوار نگه می‌دارد.
بیست و دومین دوره جام جهانی فوتبال برای نایب قهرمان جام ملت‌های فوتبال آسیا در سال 2019 روز چهارشنبه هفته جاری با مصاف مقابل شاگردان هانسی فیلیک آغازشد، رقابتی که با توجه به اختلاف سطح تیم فعلی آلمان از اسپانیا سخت‌ترین مسابقه ژاپن در مرحله گروهی است، زیرا آلمان با هانس دیتر فیلیک برای جبران نتیجه بد دوره گذشته (حذف در مرحله گروهی جام جهانی روسیه) پا به میدان می‌گذارد و امیدوار است با سرمربی اسبق بایرن مونیخ که در مدت کوتاهی با باواریایی‌ها به تمام افتخارات ممکن دست پیدا کرد جام زرین قهرمانی جهان را به برلین ببرد، به همین خاطر است که می‌گوییم آلمان رقابت‌ها را با تمام قدرت آغاز می‌کند. موضوعی که بدترین خبر برای نایب قهرمان آسیا محسوب می‌شود زیرا در صورت شکست در بازی اول این تیم باتوجه به همگروه بودن با اسپانیا کار سختی برای صعود به مرحله بعد خواهد داشت.
 
ژاپن، کره جنوبی دوره قبل؟
هواداران فوتبال آلمان از تیم‌های شرق آسیا خاطره خوبی ندارند. آنها در دوره گذشته در مرحله گروهی با تیم‌های سوئد، مکزیک و کره جنوبی همگروه بودند، طبق برنامه باید در بازی آخر مقابل یاران سون هیونگ مین قرار می‌گرفتند، مصافی که باتوجه به نتایج کسب شده در دو بازی گذشته مانشافت در دوره قبل شاگردان یوآخیم لوو باید برای صعود مقابل کره جنوبی به برتری می‌رسیدند، اتفاقی که با اشتباهات مکرر بازیکنان و استفاده بازیکنان کره جنوبی از موقعیت‌های‌شان رخ نداد و آلمان با نتیجه عجیب 2 بر صفر مقابل این تیم شرق آسیا شکست خورد تا و‌داع اشکباری با بیست و یکمین دوره جام جهانی داشته باشد، حالا پس از گذشت کمی بیشتر از چهار سال از آن روزها مانشافت بار دیگر کار خود در جام جهانی را با صف‌آرایی مقابل نماینده آسیا آغاز می‌کند و باتوجه به نتایج ژاپن در دو دوره قبل و چند سال اخیر باید منتظر ماند و دید آیا شاگردان موریاسو مقابل شاگردان فیلیک تبدیل به کره جنوبی دوره قبل می‌شوند و موفق به شکست این آلمان در اولین بازی گروه E مسابقات می‌شوند یا خیر؟ اتفاقی که البته با توجه به تغییرات مانشافت احتمال رخ دادنش به کمترین حالت ممکن رسیده اما فوتبال غیرقابل پیش‌بینی است و امکان پیش آمدن هر اتفاقی در آن وجود دارد و باید منتظر ماند و دید پس از اتمام مسابقه چه اتفاقی رخ خواهد داد. تنها نکته‌ای که درباره تیم ملی ژاپن می‌توانیم نسبت به دیگر موضوعات با قاطعیت بیشتری سخن بگوییم این است که سامورایی‌ها بار دیگر امکان شگفتی‌سازی در رقابت‌ها را دارند. حداقل کسانی که بازی این تیم مقابل بلژیک در مرحله حذفی دوره گذشته را به یاد دارند باید بدانند امکان رخ دادن شگفتی بخصوص در بازی مقابل اسپانیا که از تیم جوان‌تری نسبت به آلمان بهر می‌برد وجود دارد، البته نکته‌ای که در بازی با آلمان به کمک ژاپن می‌آید حضور بازیکنان این تیم در لیگ داخلی فوتبال آلمان معروف به بوندسلیگا بخصوص شناخت از بازیکنان این تیم که در باشگاه بایرن مونیخ عضویت دارند، خواهد بود.
در پایان و باتوجه به نکات گفته شده باید بگوییم که ژاپن باوجود گروه سختی که در آن حضور دارد به دنبال روزنه امیدی برای صعود به مرحله حذفی و حداقل تکرار نتیجه سال 2018 خواهد بود، امیدی که با پیروزی در دو بازی از سه بازی به وجود می‌آید به گونه‌ای که اگر این تیم مقابل آلمان در بازی اول شکست بخورد هر چند سخت اما فرصت جبران آن در دو بازی بعدی مقابل کاستاریکا و اسپانیا را خواهد داشت.

در حالی که بسیاری انتظار برد انگلیس مقابل ایران در اولین بازی دو تیم در جام جهانی 2022 را داشتند، شاید کمتر کسی در میان حتی هواداران دوآتشه این تیم هم تصور می‌کرد که این تیم 6 گل به ایران بزند.
بحث بی‌احترامی به حریف انگلیسی نیست چرا که آنها هم تیم بیستم دنیا هستند و ایران رده‌بالا‌ترین آسیا در رنکینگ فیفا در این جام. مقصود بلکه اشاره به وضعیتی است که انگلیس در سال‌های اخیر داشته و همین‌طور سبک بازی ایران که باعث شده بود خیلی‌ها انتظار یک بازی بسته و کم گل را داشته باشند. با این حال با هدایت گرت ساوت‌گیت، انگلیس دوباره هوادارانش را به نتیجه گرفتن در تورنمنت‌های بزرگ امیدوار کرده بود.
هیجان به اردوی این تیم برگشت و با صعود این تیم به نیمه نهایی جام جهانی 2018 و پس از آن فینال یورو 2020، خیلی‌ها به آینده سه‌شیر خوشبین شدند. اگرچه باخت به ایتالیا در فینال خانگی یورو 2020 دردناک بود اما بعد از آن فوتبال در انگلیس دوباره به شرایط عادی‌اش برگشت. پیروزی 6 بر 2 سه‌شیر برابر ایران با ضربه سر دقیقه 35 جود بلینگهام انگلیس آغاز شد و بعد از او هم بوکایو ساکا دو گل دیگر زد. جک گریلیش، رحیم استرلینگ و مارکوس راشفورد هم سایر گل‌های انگلیس را به ثمر رساندند. انگلیس تا حد زیادی این پیروزی را مدیون منچستریونایتد و تصمیم این باشگاه برای انتصاب اریک تن‌هاخ به‌عنوان سرمربی‌‌اش است. مهم‌ترین دلیلش رشفورد بود که در این فصل احیا شده است. این مهاجم در حال حاضر هشت گل و سه پاس گل در این فصل به ثبت رسانده است و کاملاً متفاوت با بازیکنی است که در فصل گذشته زیر نظر اوله گونار سولسشر و رالف رانگنیک برای رسیدن به فرم ایده‌آل تلاش کرد. راشفورد پس از پیروزی 4 بر یک اخیر تیمش مقابل استون ویلا در اوایل این ماه به Sky Sports گفت: «تن هاخ و دستیار او (مک کارتی) قطعاً کمک زیادی به من کردند. داشتن مربیانی تهاجمی در تیم برای ما بازیکنان مهاجم عالی است. ما روز به روز در حال پیشرفت هستیم، به گل زدن فکر می‌کنیم، نه به چیزهای دیگر. مک‌کارتی همیشه در کار ماست و با ما صحبت می‌کند. من فکر می‌کنم که دوباره دارم از فوتبال بازی کردن لذت می‌برم.» مک کارتی یکی از اولین کسانی بود که به رشفورد در اینستاگرام به‌دنبال گل او برای انگلیس مقابل ایران تبریک گفت. مک کارتی در پاسخ به پست راشفورد در جشن پیروزی و گل خود نوشت: «آفرین و چه پایان درخشانی رفیق.» رشفورد با گلی که به ایران زد جام جهانی خود را عالی شروع کرد و این می‌تواند به او کمک کند تا در بازی‌های آتی جایگاهی در ترکیب اصلی تیمش داشته باشد و اگر او روند گلزنی‌اش را برای ادامه بازی‌های سه‌شیر در قطر حفظ کند، شاید فقط یونایتد نباشد که از گل‌های او در این فصل سود می‌برد.
 

در پایان تساوی یک - یک تیم‌ ملی ولز و امریکا در گروه B جام جهانی، کمیته فنی مسابقات گرت بیل زننده گل تساوی ولز را به‌عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب کرد. بیل نه تنها از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد بلکه خودش آن کسی بود که این پنالتی را گرفت. ضمن اینکه او در جریان بازی نقش پررنگی در حملات تیمش داشت و به همین دلیل هم انتخابش به‌عنوان برترین بازیکن میدان خیلی عجیب نبود. در واقع چیزی که عجیب بود نظر گابریل آگبونلاهور بازیکن سابق تیم ملی انگلیس بود که بیل را بدترین بازیکن تیم تحت هدایت راب پیج معرفی کرد. او پس از تساوی ولز در اولین بازی‌اش در جام جهانی از سال 1958 درباره گرت بیل به تاک‌اسپورت گفت: «من فکر می‌کنم که بیل بدترین بازیکن ولز در این بازی بود. از این بابت صد‌درصد مطمئنم و مردم هم از حرف  من حمایت می‌کنند. او در طول بازی نتوانست هیچ کاری انجام دهد و ناگهان موقعیتی به دست آورد و گلزنی کرد. این کاری است که همیشه انجام می‌دهد. در لحظات حساس، گل‌های مهم می‌زند با پنالتی. قبل از آن اما هر توپی که به او می‌رسید لو می‌داد و مجبور می‌شد که دنبال آن بدود تا پس بگیرد. انصاف این است که بگوییم هر توپی را که می‌داد می‌دوید تا آن را پس بگیرد. با این حال هیچ چیز برای او درست پیش نرفت. من نمی‌دانم او چطور به‌عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شد چون به نظرم کلی بازیکن بهتر از او بودند که شایسته کسب این عنوان بودند. مثلاً کیفر مورد در نیمه دوم عالی بود. اتان آمپادو خیلی خوب بود، همین‌طور نکو ویلیامز. همه آنها از گرت بیل بهتر بودند. حس می‌کنم که او به خاطر زدن گل جایزه بهترین بازیکن میدان را کسب کرد و گرنه جز این هیچ دلیل دیگری برای انتخاب او نبود.»