جهانبخش پیش از بازی دیروز با دوربین فیفا به زبان انگلیسی صحبت کرد.
ویدیوی او روی توئیتر فیفا منتشر شد. او از حضورش در جام‌جهانی ابراز خوشحالی کرد و از آمادگی تیم‌ملی برای بازی مقابل انگلیس
خبر داد.
جهانبخش از هواداران خواست تا صفحه رسمی فیفا را دنبال کنند.

فیلم بیرو که به زندگی علیرضا بیرانوند اختصاص دارد و قرار بود در ایام جام‌جهانی روی پرده سینماها به نمایش عمومی گذاشته شود، با استقبال کمی مواجه شده است. این فیلم نخستین بار ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ روی پرده سینما رفت. اما عوامل فیلم تصور می‌کردند که به بهانه این جام‌جهانی فیلم بیرو پرفروش خواهد شد ولی برای نخستین اکران تنها ۵ نفر بلیت خریده‌اند.

پاس اول را صادق محرمی به علی قلی‌زاده داد؛ او با کمی مکث اطرافش را نگاه کرد و بعد به داخل محوطه جریمه بهترین پاس ممکن را به طارمی داد. طارمی فرصت طلب هم با ضربه‌ای محکم و فوق‌العاده توپ را به سقف دروازه انگلیس زد. اولین حمله جدی و اولین گل کاری بود از قلی‌زاده که نیمه دوم به زمین آمد. بعد از این گل افسوس خوردیم که چرا از ابتدا حمله نکردیم و در لاک دفاعی یک نیمه بدون توپ، بی‌هدف دویدیم.

مازیار فیروزی
روزنامه نگار

شاید برای خیلی‌ها سؤال باشد که اینجا- در دوحه- چه خبر است و ما خبرنگاران چه چیزهایی می‌بینیم. نکته‌ای که از دیشب مورد توجه خبرنگاران قرار گرفته، لیست بلند بالای مسافران و همراهان فدراسیون فوتبال است. به هر طرف که نگاه می‌کنیم، یکی از مسئولان فدراسیون فوتبال مقابل چشم ما قرار می‌گیرد.
با وضعیتی که در دوحه می‌بینیم، ظاهراً فدراسیون فوتبال در تعطیلی کامل به سر می‌برد و این پرسش برای ما وجود دارد که اگر یکی از باشگاه‌ها، مربیان و اهالی فوتبال در این روزها کاری در فدراسیون فوتبال داشته باشند، باید به چه کسی نگاه کنند؟
از یکشنبه شب، تعداد مسئولان فدراسیون فوتبال که به قطر آمدند به یکباره زیاد شد؛ مهدی تاج و مهدی محمد‌نبی- سرپرست تیم‌ملی- از ابتدای اعزام کاروان تیم‌ ملی همراه بازیکنان بودند که البته حضور رئیس فدراسیون و سرپرست تیم‌ ملی در قطر منطقی است و تمام رؤسای فدراسیون کشورهای دیگر هم برای همایش‌ها و مراسم‌های فیفا باید به قطر می‌آمدند اما نکته عجیب حضور رؤسای برخی از هیأت‌های فوتبال در دوحه است که معلوم نیست با هزینه چه‌کسی اینجا حاضرند.
شاید باور نکنید اما هرکس که نامش را حتی یک بار به‌عنوان مسئول یا یکی از ارکان فوتبال در تلویزیون شنیده‌اید، یا روی خط برنامه‌های تلویزیون و رادیو آمده‌اند، اکنون در قطر حضور دارند. از میان رؤسای هیأت فوتبال، الماسخانه رئیس هیأت فوتبال گیلان و شیرازی رئیس هیأت فوتبال تهران بیش از بقیه در کانون توجه هستند.
اعضای هیأت رئیسه و برخی کمیته‌های فدراسیون فوتبال هم یکی یکی خود را به قطر رسانده‌اند و از دیروز خبرنگاران که دسترسی به بازیکنان و کادرفنی تیم ایران و بقیه تیم‌ها- به‌دلیل قوانین سفت و سخت فیفا - ندارند و تنها در کنفرانس قبل و بعد از بازی قادر به مصاحبه و تهیه خبر هستند، دور و اطراف مسافران جدید جمع شده‌اند. اگر به سایت‌ها و خبرگزاری‌ها مراجعه کنید، حتماً متوجه شده‌اید که از دیروز آمار مصاحبه‌های احسان اصولی و خداداد افشاریان به طرز چشمگیری افزایش یافته. همچنین افرادی نظیر هوشنگ نصیرزاده و محمد فنایی هم به جمع کاروان اعزامی فدراسیون فوتبال اضافه شده‌اند.
با این اوصاف، اگر کسی از اهالی فوتبال در ایران با بعضی از هیأت‌های فوتبال یا کمیته‌های فدراسیون کار مهم و واجبی داشته باشند، باید صبر کنند که سه مسابقه تیم‌ ملی تمام شود و استادان به تهران بازگردند. نام داود پرهیزگار سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال را نیز به فهرست اعزامی‌ها به قطر باید اضافه کرد. اگر بخواهیم افراد متفرقه حاضر در قطر را لیست کنیم، شاید باید سیاهه‌ای بلند بالا به خط کنیم.
فارغ از موضوع هزینه‌های اعزام که چه کسی پرداخته و آیا این افراد با پول فدراسیون آمده‌اند یا از جیب خودشان هزینه کرده‌اند، موضوع ضرورت حضور این همه افراد متفرقه در قطر است. چرا باید این تعداد از مسئولان در جام‌جهانی حاضر باشند و در غیاب آنها، کارهای اداری و جاری فدراسیون فوتبال، کمیته‌های زیر‌مجموعه و هیأت‌های استانی توسط چه کسی یا چه کسانی انجام می‌شود؟
با این اوضاع، بد نبود که مدیران فدراسیون به کارکنان جز نگهبان‌ها هم مرخصی می‌دادند و در این مجموعه را قفل می‌زدند تا هم این بندگان خدا هر روز در محل کار بیکار روی صندلی خود نمی‌نشستند و هم اهالی فوتبال به امید انجام کار خود راهی خیابان سئول نمی‌شدند تا دست از پا دراز‌تر بی‌نتیجه بازگردند.
این رسم کهنه و این رفتار غیرحرفه‌ای که همیشه هنگام جام‌جهانی یا جام‌ ملت‌های آسیا فدراسیون فوتبال و مجموعه‌های مرتبط با آن از چند روز قبل تا چند روز بعد مسابقه تعطیل می‌شود و گروه زیادی از مسئولان فدراسیون، هیأت‌های ورزشی و حتی مدیران کل ورزشی استان‌ها برای دیدن بازی‌های جام‌جهانی ساک سفر می‌بندند، یک بار برای همیشه باید جمع شود و اگر واقعاً حضور آنها در سفر ضروری است، فارغ از مصاحبه‌های روزمره که ما از این افراد در قطر می‌بینیم، یک بار برای همیشه به خبرنگاران توضیح داده شود که علت سفر آنها چیست و حضور این افراد در تورنمنت‌های مختلف چه آورده‌ای برای فوتبال ایران دارد که دیگر ما و امثال ما خبرنگاران منتقد حضور آنها در رویدادهای مهم تورنمنت‌هایی نظیر جام‌جهانی و جام ‌ملت‌ها نباشیم.

در اتوبوس و مترو، با هرکسی که صحبت می‌کنی، به اندازه‌ای که پاسخ ما را بدهد و مشکل ما را برطرف کند، زبان انگلیسی بلد است؛ اما نکته جالب بچه‌ها و کودکان ۷ تا ۱۰ساله است که آنها هم بخوبی انگلیسی حرف می‌زنند. شب گذشته از چند کودک قطری در مترو درباره تیم‌ملی کشورشان و میزبانی قطر سؤال پرسیدیم و در کمال تعجب، بی‌آنکه خجالت بکشند یا در گفت‌و‌گو با ما مشکلی داشته باشند، در مورد برگزاری جام در قطر خیلی روان و مسلط با ما صحبت کردند. راهنماها و افرادی که در بخش‌های مختلف به برگزاری این رویداد کمک می‌کنند و سن آنها ۱۸ تا ۲۵ سال است که عالی و کامل مسلط به زبان انگلیسی هستند.
این موضوع نشان می‌دهد که قطری‌ها همان‌طور که از سال ۲۰۰۶ با استخدام فلیکس سانچز و را‌ه‌اندازی کمپ اسپایر، سیستم لاماسیا و آموزش فوتبال را به‌صورت خاص و منحصر به فرد در برنامه کلان خود داشتند، در زمینه آموزش و پرورش هم روی نسل جدید خود کار کرده‌اند.
یکی از مشکلاتی که بسیاری از فوتبالیست‌ها و بچه‌های مستعد ایران دارند، عدم آشنایی با زبان بین‌المللی است و به همین دلیل تعداد زیادی از بازیکنان خوب ما که به اروپا ترانسفر شدند، به‌دلیل نداشتن شناخت از فضای جدید و مشکل ارتباط گرفتن با مربی خیلی زود فرصت بازی در اروپا را از دست دادند و به ایران بازگشتند.
آخرین نمونه علیرضا بیرانوند بود که در بلژیک با مشکل زبان مواجه بود و درمجموع نتوانست خودش را با سیستم کاری و تمرینی باشگاه آنتورپ هماهنگ کند و برخلاف تصور همه ما، خیلی زود با فوتبال اروپا وداع کرد و به ایران بازگشت.
سال‌ها قبل مجتبی جباری که برای کارهای درمانی به هلند رفته بود، درباره ضعف خودش در تسلط به زبان برای کار با دستگاه‌های الکترونیک حرف‌های جالبی زد؛ اینکه او نمی‌توانست از تکنولوژی و ابزارهای موجود درست استفاده کند. او معتقد بود که اگر در این زمینه مشکلی نداشت، شاید در هلند و لیگ این کشور می‌توانست صاحب تیم شود و فرصت بازی پیدا کند.
شاید بد نباشد که سوای آموزش و پرورش، باشگاه‌های درجه یک و حرفه‌ای ما که روی رده‌های سنی پایین کار می‌کنند، در زمینه آموزش‌ زبان و دیگر مهارت‌های زندگی حرفه‌ای با بچه‌های رده سنی پایه کار کنند و از حالا تصور کنند که هرکدام از این بچه‌ها شاید روزی روزگاری به بازیکنی بزرگ تبدیل شوند و به لیگ‌های اروپایی برسند.
 

قرارداد کی‌روش و حواشی بازیکنان
تکلیف سرمربی تیم‌ملی بعد از جام‌جهانی مشخص نیست؛ اگر تیم‌ملی خوب نتیجه بگیرد، احتمال تمدید قرارداد با کی‌روش برای جام‌ ملت‌های ۲۰۲۳ قطر زیاد است اما درصورت ناکامی در جام‌جهانی احتمالاً باید به فکر سرمربی جدید برای جام ‌ملت‌های آسیا که سال آینده همین موقع در قطر برگزار می‌شود،
باشیم.
این نگرانی وجود دارد که مثل جام‌جهانی ۲۰۰۶ آلمان، بازیکنان تیم‌ملی که انتظار حضور در ترکیب اصلی را دارند و ممکن است با نظر کی‌روش بیرون بنشینند، رفتارهایی مشابه لگد کریمی به وسایل پزشک تیم از خود بروز دهند که اتفاق خوبی نیست.
اگر فدراسیون فوتبال از ثبات و اقتدار در تصمیم‌گیری برخوردار بود، فارغ از نتایج این جام می‌توانست کی‌روش را تا پایان جام‌ ملت‌ها نگه دارد که بازیکنان بدانند این مربی بعد از این سه بازی با تیم‌ملی وداع نمی‌کند و به همین دلیل مراقب حواشی و رفتارهای خود باشند.
 
دیدار مدیرعامل فعلی و سابق پرسپولیس در قطر
رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس که همراه با حسین شهریاری، رئیس هیأت مدیره و پوراحمدی عضو هیأت مدیره پرسپولیس به دوحه سفر کرده، با جعفر سمیعی مدیرعامل قبلی این باشگاه گفت‌وگو کرد. محور این گفت‌و‌گو، پاره‌ای از مسائل و نکاتی بود که به دوران مدیریت سمیعی برمی‌گشت.
البته پرسپولیس در دوران سمیعی مدیریت خوبی داشت و دردسر خاصی برای مدیران بعدی از خود به جا نگذاشت. اما به هر حال حتماً نکاتی هست که سمیعی اشراف کاملی به آنها دارد و به همین دلیل پیش از بازی تیم‌ملی در قطر این ملاقات شکل گرفت.

دعوت رستوران‌های ایرانی از تیم ملی
چند رستوران بزرگ و معروف ایرانی در شهر دوحه حضور دارند که در طول سال بویژه قبل از فراگیر شدن کرونا میهمانان سرشناسی از سراسر جهان برای صرف غذا و برپایی ضیافت به آنجا می‌روند.
حالا بعضی از صاحبان همین رستوران‌ها تیم ملی را دعوت کرده‌اند تا یک شب شام میهمانشان باشند. این رستوران‌ها تأکید دارند اگر تیم ملی دعوت آنها را بپذیرد، هنگامی که قرار است ملی‌پوشان به آنجا بروند هیچ میهمان دیگری را پذیرش نمی‌کنند و رستوران به طور کامل در اختیار اعضای تیم ملی ایران قرار
می‌گیرد.
البته کارلوس کی‌روش هنوز در این رابطه تصمیم خاصی نگرفته و به طور کلی ترجیح می‌دهد شاگردانش وعده‌های غذایی خود را در رستوران هتل الریان صرف کنند چون خیالش راحت است که همه چیز در آنجا کاملاً تحت نظر کادر فنی و پزشکی تیم ملی خواهد بود و از بابت طبخ غذا و مواد به کار رفته هیچ دغدغه‌ای نخواهد داشت.