سام ستارزاده
روزنامه‌نگار ورزشی

صخره آلومینیومی‌ها، هفته گذشته نقطه ضعف بزرگ استقلال ساپینتو در مواجهه با تیم‌های دفاعی لیگ را پررنگ ساخت. آبی‌های پایتخت در ترکیب خود از کمبود یک مهره خلاق به‌شدت رنج می‌برند و این موضوع، موجب پیش‌بینی‌پذیر بودن آنان در فاز هجومی می‌گردد. گل‌به‌خودی میرمهدی قریشی در دقایق پایانی هفته نهم، موجب‌ شد این ضعف آبی‌پوشان مقابل ذوب‌آهن به چشم نیاید؛ اما دفاع منسجم شاگردان سیدمهدی رحمتی این ضعف را عیان‌ ساخت. حال، استقلالی‌ها به مصاف یک جان‌سخت دیگر لیگ خواهند رفت؛ هوادار، تیمی که مانند تمام تیم‌های سابق ساکت الهامی، دفاع همه‌جانبه و فوتبال اقتصادی را از بر است.
نگه‌داشتن تیم‌های کم‌هزینه در لیگ، تخصص ساکت الهامی است؛ تخصصی که سرمربی فاتح دو دوره جام حذفی کشور، بواسطه آن هوادار کم‌هوادار پایتخت را در اوج کمبودهای مالی‌اش، از منطقه سقوط لیگ دور نگاه داشته ‌است. ۷ امتیاز و تنها یک گل خورده، آمار هوادار منسجم در سه هفته اخیر لیگ است؛ آماری که هرچند مقابل دو تازه‌وارد لیگ و پیکان میانه جدولی ثبت شده، می‌تواند زنگ خطر مهمی برای یک مدعی قهرمانی نیم‌فصل باشد.
ساکت الهامی را می‌توان اسب سیاه استقلال دانست؛ سرمربی‌ای که از ۶ تقابل خود با آبی‌های پایتخت، تنها یک بازی را واگذار کرده ‌است. سال گذشته، نساجی به رهبری وی، تنها تیم لیگ بود که رفت و برگشت به استقلال نباز مجیدی نباخت. حال، الهامی هدایت تیمی را در دست دارد که خط حمله‌اش از سه استقلالی سابق تشکیل شده‌ است؛ بابک مرادی، داریوش شجاعیان و محمدجواد محمدی؛ سه بمب انگیزه که برابر تیم سابقشان، دو برابر توانشان را درون مستطیل سبز به نمایش خواهند گذاشت. به‌اضافه، تجربه معین عباسیان و فرزاد جعفری در جناحین، عزت‌الله پورقاز در قلب خط دفاعی و میلاد فراهانی درون قفس توری نیز پیچ خط دفاعی هوادار را مقابل آبی‌های پایتخت سفت‌تر هم خواهد ساخت.
پیش‌دربی پیش‌روی سا‌پینتو، یکی از نقاط عطف دوران وی در استقلال خواهد بود؛ چالشی که عبور موفق از آن، می‌تواند زمینه‌ساز بازپس‌گیری صدر جدول از سرخ‌ها باشد و موفقیت همتای پرافتخارش به منزله این است که هوادار می‌تواند امسال به رتبه‌های تک‌رقمی لیگ نیز بیندیشد.

آیسان سعیدی
روزنامه نگار

پرسپولیس صدرنشین لیگ برتر در خانه به مصاف مس از نوع کرمانی‌اش خواهد رفت. آخرین بازی پیش از جام جهانی و تعطیلی طولانی مدت لیگ. نبردی که حسن ختام لیگ مرده و ملال‌آور فوتبال ایران در فصل جاری است. لیگ بیست و دوم اگرچه با هیاهو و سر و صدای فراوان آغاز شد و تیم‌ها برای قدرتنمایی تا توانستند پول‌پاشی کرده و ستاره‌های ریز و درشت را تور کردند اما با همه این بریز و بپاش‌ها هم اتفاقی در کیفیت لیگ رخ نداد. بازی‌های سرد و ملال‌آور و تیم‌های بدون خلاقیت و کیفیت جانمایه این لیگ است که در آن فقط اتفاقات تعیین‌کننده برنده و بازنده هستند. به پرسپولیس می‌نگریم؛ صدرنشین لیگ برتر که در تابستان بیشترین تغییرات را داشت و تا توانست، ستاره خرید اما فوتبالی که در این فصل ارائه می‌دهد، هیچ شباهتی با این خریدها ندارد. یک فوتبال بی‌کیفیت که در آن کمتر نشانی از برنامه و پلن دیده می‌شود و تنها لوکادیا برزیلی است که تفاوت پرسپولیس با سایر تیم‌ها را رقم زده. یک قاتل تمام عیار که راه دروازه را خوب بلد است و از کوچکترین فرصت یک گل می‌سازد.
این هفته آنها به مصاف مس خواهند رفت؛ تیمی که تازه به لیگ برتر بازگشته و با مربی بومی که در دوره قبلی با بازوبند کاپیتانی در مرکز میدان در ترکیب نارنجی‌های کویر پا به توپ می‌شد، آمده تا بماند. مس نتایجی به‌شدت سینوسی در فصل جاری داشته که البته برای تیمی که تازه به لیگ برتر آمده طبیعی است اما بعد از 10 هفته آنها باید دیگر به قوام رسیده باشند، اگر می‌خواهند در لیگ برتر بمانند. پرسپولیس و قاتل بزرگش برای مس یک غول تمام عیار هستند. تیمی که مس برای متوقف کردنش باید فوتبالی متفاوت از تمامی این هفته‌ها ارائه دهد.
 

سمیه مهدی‌پور
روزنامه‌نگار ورزشی

قبل از اینکه بازی سوت بخورد، منتظر ماچ و بوسه کنار نیمکت‌ها باشید. احتمالاً جواد نکونام سراغ مربی قدیمی خود می‌رود و امیر قلعه‌نویی را می‌بوسد. بعد هم دستیارها مراسم را ادامه می‌دهند و طوری مقابل دوربین‌ها رخ عقاب می‌گیرند که تمام غم و غصه‌های گذشته از یاد برود. یک جوری که انگار نه خانی آمده و نه خانی رفته بود؛ نه دعوایی در گذشته بوده و نه درگیری! البته همه می‌دانیم نکو و قلعه‌نویی چقدر با هم مشکل داشتند. چه دعواهایی؛ چه مصاحبه‌های پر از طعنه و کنایه‌ای. پس بازی از روی نیمکت‌ها شروع می‌شود؛ چند دقیقه قبل از آنکه بازیکنان دو تیم در میانه میدان آماده عکس تیمی شوند یا پیش از آنکه ناظر به داور وسط دستور شروع بازی را بدهد. بازی اصلی، روی نیمکت‌هاست. هر کدام بهتر بتواند نظر فنی بدهد، برنده بازی است. نکونام می‌داند که مصاحبه‌های حمیدرضا گرشاسبی حتماً مفهوم خاصی دارد وگرنه گرشاسبی بی‌دلیل نمی‌گوید این نتایج در‌ شأن فولاد نیست. او برای فرار از منطقه متوسط‌های جدول، کار سختی دارد. آن طرف‌تر، قلعه‌نویی بعد از باخت به نساجی متوجه شد مدعی ماندن در این فصل چه داستان‌هایی در پی دارد. منتظریم جدال جذابی ببینیم که در آن، هیچ تیمی پا پس نمی‌کشد. این‌طور خواهد شد؟ آشتی وسط درگیری یا درگیری بعد از آشتی؟
 

ایمان شیرازی
خبرنگار

مس در آخرین دیدار قبل از تعطیلات جام جهانی به سد سرخ رسید. مسی‌ها که بعد از دو باخت هفته گذشته بالاخره پیروز شدند، نمی‌خواهند برد خود را اتفاقی جلوه دهند و مقابل صدر‌نشین لیگ به‌دنبال کسب امتیاز هستند. هر دو تیم از نظر گلزنی شرایط خوبی دارند؛ پرسپولیس 10 و مس 9 گل زده در کارنامه دارند اما قرمزها فقط 3 گل خورده‌اند و نارنجی‌پوشان 11 گل خورده دارند. نکته جالب توجه این بازی این است که در روزهای گذشته فرزاد حسین‌خانی سرمربی مس، چهار بازیکن را به‌صورت موقت از حضور در تمرینات منع کرده بود. مهرداد آوخ، میلاد پورصف‌شکن، عیسی پرتو و محمدامین اسدی، چهار بازیکنی هستند که حسین‌خانی از آنها خواست در تمرینات مس شرکت نکنند و آنها را کنار گذاشت. سرمربی مس به این نفرات اعلام کرد که از لحاظ ذهنی استراحت کنند و احتمالاً بعد از بازی با پرسپولیس، تکلیف این نفرات مشخص خواهد شد. از سوی دیگر اما پرسپولیس با تمام بازیکنان اما بدون سرمربی تیمش که کرونایش مثبت شده است به این مسابقه خواهد رسید. جایگاه شاگردان حسین‌خانی در جدول در مرحله هشدار قرار دارد و لغزش بیشتر می‌تواند آنها را به جایگاه سقوط جدول رده‌بندی ببرد. باید منتظر ماند و دید تیم حسین‌خانی با شاگردان مغضوب شده به چه نتیجه‌ای مقابل پرسپولیس دست خواهد یافت.

هومن جعفری
روزنامه‌نگار ورزشی
برگردیم به لیگ. جایی که استقلال و هوادار، یازدهمین بازی فصل خود را مقابل یکدیگر برگزار می‌کنند. نیازی به توصیف وضعیت هر دو تیم نیست چرا که به هرحال مخاطبان فوتبال، خود نیم‌نگاهی به وضع باشگاه‌ها دارند و می‌دانند اوضاع دو تیم چگونه است. استقلال فعلاً در شوک تغییر مدیریتی رخ داده است و ساپینتو، هرچند حمایت مدیرعامل را از زبانش شنیده اما برای راحتی خیالش و همچنین برای جبران امتیازات از دست رفته در بازی آخر، نیازمند این است که برای کسب این ۳ امتیاز بیش از بازی‌های قبل تلاش کند. بازگشت او به نیمکت استقلال خبر خوبی است به شرط آنکه دوباره جوگیر نشود و بابت اشتباهات داوری، کارت نگیرد!
ساپینتو اگر بتواند دو ایرادش را برطرف کند، می‌تواند در فوتبال ایران و حتی منطقه تاج پادشاهی بر سر بگذارد. اولش این اعصاب خراب و حملات وقت و بی‌وقتش به داورها و دومی، رفع بازی کم اثر در نیمه اول. او اگر این دو مشکل را پشت سر بگذارد، توقف پذیر نیست.
استقلال ۱۹ امتیازی و هوادار دوازده امتیازی، جمعه در حالی به مصاف هم می‌روند که هوادار دو بازی آخر خود را باخته در حالی که استقلال مدتهاست شکستی را تجربه نکرده. این موضوع تقابل ساپینتو با ساکت الهامی را جذاب‌تر هم می‌کند. ساکت در بازی‌های اخیر به استقلال باجی نداده و شیوه بازی مقابل این تیم را بخوبی بلد است. ببینیم او می‌تواند روی نرو ساپینتو برود و جریان بازی را از سمت فنی به سمت حاشیه هدایت کند یا خیر.
فتح‌الله‌زاده و مشاوران بی‌شمارش باید حواسشان به این موضوع باشد و به سرمربی آتشین‌خوی استقلال تذکرات لازم را بدهند. ببینیم جدال این دو تیم با چه فرجامی به پایان خواهد رسید.

امیررضا همایون
خبرنگار

تراکتور یکی از تیم‌های جذاب این فصل لیگ برتر است. تیمی که فوتبال را در فصل جاری به گونه‌ای دیگر بازی می‌کند. آنها در فصل جاری برخلاف فصول گذشته با وجود کسب نتایج سینوسی پای قربان بردیف ایستاده‌اند، مربی‌ای که در بازی‌های گذشته نشان داد تحت هیچ شرایطی از سبک و اصولش عقب نمی‌کشد، آنچه یکی از دلایل نتایج سینوسی پرشورهاست. به نوعی می‌توان گفت انتخاب این سبک از سوی تراکتور آن هم در لیگی که بسیاری از تیم‌ها با دفاع محض بازی می‌کنند، متهورانه و جسورانه است که شاید چندان در نتیجه‌گیری موفق نباشد اما همه را راضی می‌کند. البته حال و روز ملوان با مازیار زارع هم به‌عنوان قهرمان فصل گذشته لیگ دسته اول خوب نیست. اما با این حال این تیم هم به مانند تراکتور از سبک‌های دفاعی استفاده نمی‌کند، نکته‌ای که البته در این روزها امیدوار‌کننده است. چراکه بازی‌های دو تیم را تماشایی می‌کند و بالاخره هواداران فوتبال می‌توانند پس از مدت‌ها بازی‌های ملال‌آور و کسل‌کننده، یک بازی خوب تماشا کنند و امیدوار باشند که این رقابت هم به مانند دیگر بازی‌های تراکتور در این فصل و هفته‌های اخیر پرگل باشد. بدون شک هواداران ملوان فارغ از نتیجه که ممکن است آنها را به قعر جدول لیگ برتر فوتبال ببرد، علاقه دارند یک بازی تماشایی و پرگل را تماشا کنند؛ آنچه در انزلی همیشه یک اصل بوده.