محمد کریمی پس از بازی مقابل استقلال در هفته اول لیگ مصدوم شد تا در ترکیب سپاهان غایب باشد. او پس از پشت سر گذاشتن دوره مصدومیت ممکن است در فهرست بازیکنان سپاهان قرار بگیرد تا با صلاحدید مورایس در بازی امروز مقابل ذوب‌آهن برای دقایقی به میدان برود. البته دست مربی پرتغالی سپاهان پر است و شاید ترجیح بدهد که درباره هافبک دفاعی‌اش ریسک نکند.
 

انتظارات در شروع فصل از مس رفسنجان زیاد بود، ولی این تیم در چهار هفته اول به چهار تساوی رسیده. هرچند مس در بعضی از بازی‌ها نمایش خوبی داشته و شایسته برد بوده، ولی این نتایج عملکرد خوبی برای ربیعی محسوب نمی‌شود. مس در هفته پنجم میهمان فولاد بدون شکست است و ربیعی در اهواز هم کار سختی برای رسیدن به سه امتیاز دارد.
 

ظاهراً در میان بازیکنانی که در فهرست پنجاه نفره تیم ملی قرار دارند و برای دریافت ویزا به سفارت اتریش رفته‌اند، نام مجید علیاری هم دیده می‌شود. این در حالی است که مهاجم جدید فولاد در لیگ بیست و دوم عملکرد درخشانی نداشته و در چهار بازی فقط یک گل به تراکتور زده که آن هم از روی نقطه پنالتی بوده.
 

ناصر قراگزلو
روزنامه نگار
در رابطه با ریاست جدید فدراسیون فوتبال نظرات مختلفی وجود دارد. در این رابطه نظر موافق دارید یا مخالف؟
در رابطه با تاج یا حضور هر شخص دیگری مسائل منفی و مثبتی وجود دارد و ما و همه رسانه‌ها از این مسائل با خبر بودیم و هستیم اما با وجود این تاج تیم خوبی را در فدراسیون بسته و نایب رئیس بسیار کاربلد و باتجربه‌ای را هم در کنار خودش قرار داده است. اگر تاج هم اشتباهاتی داشته دلیل نمی‌شود که بگوییم ایشان باز هم اشتباهات قبلی‌شان را تکرار خواهند کرد. تاج دارای تجربه است. از سویی ما دو کرسی در آسیا داریم که به راحتی به دست نیامده است، به همین دلیل نباید کرسی‌هایی که در آسیا کسب کردیم را به راحتی از دست بدهیم.
اما در حال حاضر هنوز هم فدراسیون و فوتبال ملی ما در آرامش قرار نگرفته و به نوعی کشتی فوتبال‌مان درگیر تلاطم است!
به هر حال فوتبال به مسیر خودش ادامه می‌دهد و ما هم با هر روشی باید به شکل درست و حرفه‌ای حرکت کنیم. هیچ راهی جز موفقیت در جام جهانی نداریم تا مردم و اهالی فوتبال‌دوست کشورمان را خوشحال سازیم.
در رابطه با تغییر سرمربی تیم ملی و حضور کی‌روش که هنوز هم بحث حضورشان در تیم ملی شنیده می‌شود چه نظری دارید؟
کی‌روش امتحانش را در فوتبال ایران پس داده است و به هر حال ما از ایشان عکس‌العمل‌ها و اخلاقیات خاصی را دیده و شاهد بودیم. از سوی دیگر برای تعویض اسکوچیچ هم خیلی دیر است و زمان لازم وجود ندارد، به همین دلیل بهتر است کار را با اسکوچیچ پیش ببریم و در زمینه مسائل مدیریتی و سرپرستی از حمید استیلی کمک بگیریم تا به بهترین شکل ممکن به تیم ملی‌مان کمک شود.
اما بعضی‌ها کماکان معتقدند که اسکوچیچ به درد تیم ملی نمی‌خورد و کی‌روش یا مربی داخلی باید بر مسند مربیگری تیم ملی بنشیند؟
ما باید این را در نظر بگیریم که اگر قرار به حضور مربی جدید است کمتر از هشتاد روز برای مربی جدید فرصت باقی مانده است، به همین دلیل دیگر زمان مناسبی برای انتقاد نیست. همه باید یکدل شده و از تیم ملی کشورمان حمایت کنیم. اگر یک درصد هم به دنبال تغییر سرمربی هستیم کی‌روش به درد فوتبال ما نمی‌خورد و بهتر است یک مربی داخلی مانند قلعه‌نویی یا نکونام را به تیم ملی بیاوریم تا در زمان کوتاه بتوانند تأثیر‌گذار باشند، هر چند قبلاً بحث حضور دایی و یکی دو مربی داخلی دیگر در تیم ملی هم مطرح بود که آنها از حضور در تیم ملی انصراف دادند. با وجود این همانطور که اشاره کردم مربیانی در داخل داریم که می‌توانیم از آنها نهایت استفاده را ببریم تا کار مثبتی انجام داده و تأثیر‌گذاری لازم را با توجه به شناختی که از فوتبال‌مان و توانایی‌هایش دارند برای تیم ملی در جام جهانی قطر داشته باشد.
در رابطه با دو بازی تدارکاتی خیلی خوبی که در فیفادی پیش‌رو داریم چه نظری دارید؟
باید از بازی‌های خوبی که تدارک دیده شده نهایت استفاده را ببریم و مانند رودخانه‌ای باشیم که به جلو حرکت می‌کند و لحظه‌ای هم متوقف نشویم و مربی و بازیکن ما هر یک کار خودشان را انجام دهند و تمرکزشان به بهترین شکل ممکن روی کار خودشان باشد.
 

بدون تعارف در حساس‌ترین و تعیین‌کننده‌ترین روزهای فوتبال ایران هستیم. ضرورت دارد همه طرف‌های درگیر در ماجرای انتخابات فدراسیون فوتبال، خیلی شفاف موضع‌شان را بیان کنند: تیم ملی کشورشان را دوست دارند یا خیر.
این سؤال می‌تواند به همه کشمکش‌ها و درگیری‌ها پایان دهد. آنها که منتظر سه شکست تیم ملی هستند تا با تیغ سلاخی به جان این و آن بیفتند، بدانند در میانه این گیر و دار، تیمی هست که روزگاری عزیز بود و اکنون نیز برای همه مردم ایران عزیز است. تیمی که در ماه‌های اخیر در همه مشت گره‌کردن‌ها، خشونت‌های کنترل نشده، رفتارهای خشن و مکالمات گاه تند نادیده گرفته شد. این تیم هنوز برای مردم، عزیز است؛ اما همه طرف‌های درگیر خیلی شفاف بگویند نظرشان درباره این تیم چیست؟ تیمی که خبر هرج و مرج اردوهایش نگرانمان کرد. بی‌برنامگی درون اردوهایش به گوشمان رسید و بی‌نظمی‌هایی که به‌دلیل نبود مدیریت در آن اتفاق افتاد.
همه طرف‌های درگیر که با قدرت به طبل اختلاف و تفرقه می‌کوبند، بگویند: آیا می‌خواهند تیم ملی با نظم و برنامه به جام جهانی برود یا خیر.
اینجا بحث تیم ملی و ایران است که از همه ما مهم‌تر است. در میانه دعواهایی که برخی از آب گل‌آلودش ماهی‌های بزرگ می‌گیرند، تیمی قرار دارد که باید 11 هفته دیگر به جام جهانی برود. شاید مطرح کردن مباحث ملی در حضور برخی آدم‌ها که فعالانه برای ایجاد ناآرامی در فوتبال تلاش می‌کنند تا به مقاصد شخصی برسند، بیهوده باشد؛ اما لازم است این آدم‌ها به مردم بگویند چقدر برای ایران و تیم ملی احتام قائلند.
کاش یک فرد شجاع پرنفوذ در مدیریت ورزش کشور داشتیم که از طرف‌های درگیر می‌خواست به احترام ایران سکوت کنند و تیم ملی با تدارک درست به جام جهانی برود.
 

همزمان با برگزاری بازی‌های تدارکاتی تیم ملی در اتریش، انگلیس و ولز که رقبای اول و دوم ما در مرحله گروهی جام جهانی محسوب می‌شوند نیز در چارچوب لیگ ملت‌های اروپا به مصاف حریفان خود خواهند رفت. مسابقاتی که جدا از اهمیت آن کمک فوق‌العاده بزرگی به این دو تیم برای رسیدن به هماهنگی محسوب می‌شود و البته فرصت خوبی است تا ما بتوانیم این حریفان را به طور دقیق زیر ذره‌بین ببریم. اتفاقاً دراگان اسکوچیچ هم چنین کاری را انجام داده و با یکی دو نفر از آنالیزورهای معتمد خودش هماهنگی‌های لازم را انجام داده است تا دیدارهای انگلیس و ولز طی روزهای آتی را با حضور در داخل ورزشگاه‌ها از نزدیک تماشا کنند و گزارش کاملی در اختیار او بگذارند. البته قطعاً خود اسکوچیچ هم فیلم این مسابقات را تماشا خواهد کرد ولی حضور یک آنالیزور داخل استادیوم محل برگزاری بازی بدون شک کمک بیشتری خواهد کرد. همه این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که هنوز نمی‌توانیم با قاطعیت بگوییم اسکوچیچ در جام جهانی هدایت تیم ملی ایران را برعهده خواهد داشت.

 

اینکه در پایان فصل جاری لیگ برتر فوتبال کشور کدام تیم قهرمان می‌شود، سخت‌ترین موضوع برای پیش‌بینی است و هر اظهار نظری در این خصوص فقط شتاب در تعیین تکلیف چیزی است که زمان درازی تا ترسیم شرایط نهایی آن باقی مانده است. در حالی که از لیگ 30 هفته‌ای ما فقط چهار هفته سپری شده و هفته پنجم از امشب آغاز می‌شود و تعطیلی پیش رو به سبب برگزاری دو دیدار تدارکاتی است که تیم ملی در پنج روز نخست مهر ماه در برنامه کارش دارد، تشخیص صحیح و دقیق نقاط قوت مدعیان اصلی لیگ و انتخاب یک تیم از جمع آنها برای کسب عنوان نخست اقدامی ناپخته و کاری شتاب زده بدون هرگونه ضمانت اجرایی و حس یقین در مورد تحقق یک رویداد مشخص است. با همه این اوصاف بعید است که تیم قهرمان از چرخه‌ای نباشد که سه تیم سپاهان، استقلال و پرسپولیس را در برمی‌گیرد و قدری پایین‌تر از آنها به دو تیم توانمند و پرمهره فولاد خوزستان و گل‌گهر سیرجان می‌رسیم که شاید توانایی فنی و غنای پرسنلی کامل را برای ایستادن بر سکوی نخست داشته باشند اما چون تجربه و پیشینه این توفیق را ندارند و برایشان رویدادی کاملاً تازه خواهد بود، احتمال اینکه در واپسین روزها کم بیاورند و قهرمانی از مشت‌شان بیرون بیفتد، کم نخواهد بود. این امر بخصوص برای گل‌گهر صدق می‌کند که هرگز هیچ جامی – ولو درجه دوم – را هم نبرده حال آنکه فولاد به لطف تاکتیک‌های فشرده و سرشار از تکاپوی جواد نکونام در دو سال گذشته دو جام را تصاحب کرده و نسل‌های قبلی این تیم دو مرتبه در لیگ هم به قهرمانی رسیده بودند. آنچه آمد و نام پنج تیمی که به‌عنوان تنها مدعیان واقعی قهرمانی ذکر شد، لزوماً به این معنا نیست که تیم دیگری نمی‌تواند بر بلندای لیگ بایستد اما احتمال عدم وقوع چنین اتفاقی با احتساب توش و توان ناکافی سایر تیم‌ها بسیار بیشتر از امکان تحقق آن است. چگونه می‌توان تصور و باور کرد که مثلاً پیکان، ذوب‌آهن و آلومینیوم اراک بختی حقیقی برای کسب قهرمانی دارند و حتی برای مس رفسنجان هم مثل ادوار اخیر لیگ سقف موفقیت قابل پیش‌بینی تصاحب رتبه چهارم و به تبع آن نیل به سهمیه آسیایی است. تراکتور با جذب کاوه رضایی قوی‌تر شده و بازیکنان خوب دیگری هم دارد اما شروع بد قربان بردیف روس‌تبار در این تیم حاکی از آن است که او فصل اول حضورش در تبریز را باید صرف جا افتادن خود در این پست کند و اگر ماندنی شد و مجوز حضور در فصل بعدی را گرفت، برای آن فصل برنامه‌ریزی موفق‌تری کند. همه اینها ناظران را به این باور می‌رساند که چرخه قهرمانی مختص همان تیم‌هایی است که پیش‌تر نام‌شان آمد. در عین حال از بین رفتن فضای دو قطبی گذشته و شانس‌دار شدن برخی تیم‌های دیگر برای ایستادن بر سکوی نخست طی شش هفت سال اخیر که ناقض شرایط گذشته است، خبر از تحولاتی می‌دهد که نسبت به گذشته در این روند ایجاد شده و دامنه کار را وسیع‌تر و میزان رقابت را بیشتر ساخته است.