استقلال تکلیف بازیکنانش را یکسره کرد

تا سرمربی جدید نیاید، رضایتنامه نمی‌دهیم

با توجه به اینکه فصل نقل و انتقالات شروع شده و استقلال نیز عنوان قهرمانی رقابت‌های لیگ برتر را به‌دست آورده است اینکه بازیکنانش مورد توجه رقبا قرار بگیرند اصلاً چیز عجیبی نیست و تعداد زیادی از آبی‌پوشان حتی آنهایی که در فصل سپری شده نیمکت‌نشین بوده‌اند نیز حالا به لطف همین قهرمانی پیشنهادات خوبی دارند اما فعلاً نمی‌توانند به طور جدی روی این مسأله متمرکز شوند چون باشگاه سیاست ویژه‌ای را اتخاذ کرده است. براساس هماهنگی صورت گرفته میان مدیران استقلال قرار شده تا وقتی سرمربی جدید این تیم به‌صورت رسمی انتخاب نشده و فهرست بازیکنان را در اختیار نگرفته است برای هیچ کدام از نفرات کنونی رضایتنامه صادر نشود چون احتمال دارد سرمربی جدید روی آنها برای فصل آینده نظر داشته باشد و باشگاه نمی‌خواهد با دستان خودش تیم را ضعیف کند. طبق قول و قرارهای صورت گرفته مربی تازه‌نفس استقلال پس از معرفی رسمی، فهرست تمام بازیکنان را از باشگاه می‌گیرد و اسامی مهره‌هایی که تمایلی به کار کردن با آنها را ندارد در اختیار باشگاه می‌گذارد تا هر طور که مدیریت صلاح دانست برای صدور رضایتنامه‌شان تصمیم بگیرد البته در این میان چند بازیکن هم هستند که قرارداد‌شان تمام شده و دیگر به استقلال تعهدی ندارند. این نفرات هر لحظه می‌توانند تیم جدیدی انتخاب کنند اما به نظر می‌رسد آنها هم منتظر خواهند ماند تا تکلیف سرمربی جدید به طور کامل مشخص شود چون به هر حال نمی‌خواهند موقعیت حضور در استقلال را به همین راحتی از دست بدهند.

 

 

از هرسو به ماجرا نگاه کنید، جواد نکونام محتمل‌ترین گزینه برای گرفتن جای فرهاد مجیدی در استقلال است، او از یک‌سو نرخ بسیار بالایی را ندارد که آندره‌آ استراماچونی ارشدترین گزینه خارجی هدایت آبی‌پوشان دارد و از جانب دیگر مشتاق و مهیای پذیرش ریسک بزرگ رهبری تیمی است که در فصل اخیر لیگ برتر فوتبال کشور همه رکوردها را شکست و آماری را به ثبت رساند که بعید است هرگز تکرار شود. با این حال اگر مجیدی با اندوخته نه‌چندان زیادش از علم مربیگری توانست استقلال را قهرمان مطلق لیگ کند، نکونام با اندوخته‌های بیشترش در این زمینه و با تبحری که در کارهای دفاعی دارد و در مدیریت قاطع‌اش در امور اخلاقی و انضباطی و با توانایی‌اش در متحد و به‌شدت مصمم ساختن شاگردانش هم امکان رسیدن به این عنوان را دارد. مادامی هم که یک تیم قهرمان می‌شود، عملاً برای ناظران و حتی هواداران فرق زیادی نمی‌کند که این عنوان با یکی دو و ولو چهار شکست حاصل آمده یا خیر و تعداد تساوی‌ها و بردها چقدر بوده و وقتی جام را بالای سر بردی و شادی به همه جا بسط یافت و روی سکوها حاکم شد، همه چیزهای دیگر از یادها می‌رود و هر لغزشی که طی راه و در جریان مسابقات حادث شده، از ذهن‌ها دور می‌شود. مگر برای هواداران پرسپولیس که تیم‌شان پنج بار متوالی قهرمان لیگ شد، خیلی فرق داشت که در هر دوره با چند باخت اول شوند و تعداد گل‌های خورده‌شان زیاد یا کم بود و چند گل زدند و چند گل مسلم را نزدند. قهرمان شدن و جام را روی سر بردن دوا و مرهم و وسیله از یاد بردن هر کاستی و نقیصه‌ای است که در طول فصل داشته‌اید. حتی اگر هر دو دربی رفت و برگشت تهران را باخته باشید اما قهرمان شوید، هواداران به‌رغم کمرنگ شدن شعارهای شهرآوردی‌شان ارضای روحی خواهند شد و به پرواز درخواهند آمد زیرا می‌دانند «اصل کاری» را برده‌اند.