سرپرست تیم ملی فوتبال ایران در تازه‌ترین اظهارنظر خود در گفت و گو با یکی از رسانه‌های خبری از وقوع یک اتفاق کم نظیر در حوزه تیم ملی خبر داده و مدعی شده است بعد از 22 سال یک بازی دوستانه خارج از خانه درآمدزا شد!

وی بدون اینکه اشاره‌ای به میزان درآمدزایی فدراسیون فوتبال بابت برگزاری این دیدار تدارکاتی خارج از خانه داشته باشد، تلاش می‌کند نقش میرشاد ماجدی در جریان برگزاری این بازی را پررنگ کند تا به نوعی او را سوپرمن فوتبال ایران جلوه دهد تا شاید به این واسطه حجم انتقادهای وارده به سیستم مدیریت سرپرست فدراسیون فوتبال را کاهش دهد اما این پوشش رسانه‌ای نه تنها به کمک ماجدی نمی‌آید بلکه سناریو تبلیغاتی عوامل فدراسیون فوتبال در جهت سفید کردن میرشاد ماجدی را آشکار می‌کند.

تأثیرگذاری یک مدیر با پوشش رسانه‌ای رخ نمی‌دهد بلکه شفافیت، صداقت در گفتار و مشورت‌پذیری با خبرگان آن حوزه شکل می‌گیرد، شاید در ظاهر ماجدی به واسطه تلاش رسانه‌ای اطرافیانش مدیری مقبول به حساب آید اما وقتی نگاهی به اتفاقات هفته‌های اخیر می‌اندازیم درمی‌یابیم او نیز همانند عزیزی خادم قطار فوتبال را روی ریل سابق به حرکت درآورده و از هرگونه شفاف‌سازی گریزان است!

زمانی می‌توانیم درباره میرشاد ماجدی قضاوتی کامل داشته باشیم که او به شکل شفاف در خصوص موارد مبهم موجود در حوزه مدیریت فوتبال شفاف‌سازی کند؟ به عنوان مثال به افکار عمومی توضیح دهد چرا و به چه علت برخی اعضای هیأت رئیسه حاضر به شرکت در جلسه هیأت رئیسه نیستند؟

یا اینکه به شکل شفاف توضیح دهد ماجرای استعلام دبیرکل فدراسیون فوتبال از فیفا با ایمیل شخصی بابت جلسات هیأت رئیسه چه بود و چرا اعضای هیأت رئیسه در جریان این موضوع قرار نگرفتند؟ در کنار این مسائل پیرامون حواشی بازی ایران و لبنان نیز توضیح دهد بر اساس کدام مصوبه هیأت رئیسه این بازی در مشهد برگزار شد، در حالی متولیان ورزشی در مشهد در جریان این تصمیم نبودند؟

سؤال پر اهمیت دیگر اینکه میرشاد ماجدی با کدام مجوز و مصوبه هیأت رئیسه اقدام به انتخاب اعضای کمیته فنی گرفت و برای آنها حکم صادر کرد؟ در شرایطی که در جلسه هیأت رئیسه در مشهد نه تنها چنین تصمیمی اخذ نشد بلکه هیچ حرفی پیرامون تشکیل این کمیته در کار نبود ولی آقای سرپرست بدون پیش زمینه قبلی به صورت انفرادی در این باره تصمیم گرفت و آن را به اجرا درآورد!

اعضای هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال قرار بود با مردم صادق باشند تا اتفاقاتی که در دوره شهاب عزیزی خادم رخ داده بود دوباره تکرار نشود اما انگار با وجود عزل رئیس اتفاق خاصی رخ نداده و دوباره در بر همان پاشنه می‌چرخد، پس کاملاً طبیعی است که اعضای مجمع دست به کار شوند تا این بار نفرات بعدی را عزل کنند تا شاید فوتبال ایران بتواند با مدیریتی کارآمد دوباره نفس بکشد.

 

قطعی شدن بازی تیم ملی ایران با تیم ملی کانادا در خردادماه 1401 یکی از معدود اخبار امیدوارکننده از سوی فدراسیون فوتبال در مسیر آماده‌سازی تیم ملی فوتبال ایران برای حضوری پر قدرت در رقابت‌های جام جهانی قطر بود اما ابهاماتی در این بین وجود دارد که ذهن منتقدان را بشدت درگیر کرده است که مهم‌ترین آن هزینه‌های برگزاری این دیدار است.

چند روز قبل حمید استیلی سرپرست تیم ملی فوتبال ایران در اظهارنظری مدعی شد که این بازی برای فوتبال ایران درآمدزایی داشته اما با یک محاسبه ساده به این باور می‌رسیم که فدراسیون فوتبال نه تنها در جریان برگزاری این بازی درآمدزایی نکرده است بلکه باید مبلغ قابل توجهی را در این موقعیت پرداخت کند که مطمئناً تبعات این هزینه هنگفت در آینده فدراسیون فوتبال را با چالش سخت رو به رو خواهد کرد.

بنا به گفته منابع خبری نزدیک به فدراسیون فوتبال درآمد فدراسیون فوتبال بابت برگزاری این بازی مبلغی حدود 300 هزار دلار خواهد بود که با احتساب نرخ دلار در بازار آزاد مبلغی حدود 9 میلیارد و 750 میلیون تومان از این محل نصیب فدراسیون فوتبال خواهد شد اما نکته تأمل برانگیز اینجاست که تیم ملی برای پرواز به ونکوور در تاریخ 2 ژوئن مبلغی حدود 16 میلیارد و پانصد میلیون تومان هزینه کند که این رقم با مبلغ در نظر گرفته شده از سوی فدراسیون فوتبال کانادا اختلاف بزرگی دارد و فدراسیون فوتبال بایستی حدود 6 میلیارد و 564 میلیون و 750 هزار تومان به عنوان مابه‌التفاوت پرداخت کند تا بتواند هزینه ترانسفر به ونکوور را پرداخت کند.

با یک جست‌و‌جوی ساده در اینترنت مشخص می‌شود قیمت پرواز به ونکوور چه میزان است،  به عنوان مثال هزینه پرواز فرست کلاس از دوحه قطر به ونکوور کانادا مبلغ پانزده هزار دلار است که طبیعتاً فدراسیون فوتبال بایستی برای 35 نفر این بلیت را تهیه کند تا بازیکنان در طول سفر طولانی به ونکوور دچار خستگی نشوند، در کنار این تعداد،  فدراسیون بایستی برای همراهان تیم ملی از جمله  ماساژور، پزشک، تدارکات و... تعداد 15 بلیت اکونومی تهیه کند که نرخ این بلیت برای هر نفر 2116 دلار است،  با این حساب فدراسیون فوتبال ایران بایستی 512085 دلار صرف خرید بلیت فرست کلاس کند و 31740 دلار هزینه خرید بلیت اکونومی را پرداخت کند تا در مجموع با پرداخت شانزده میلیارد و 314 میلیون و 750 هزار تومان بتواند فرایند ترانسفر تیم ملی از قطر به ونکوور کانادا را انجام دهد.

نکته تعمق برانگیز اینجاست که این مبلغ تنها برای  سفر پنجاه نفر به کانادا است در حالی که از گوشه و کنار شنیده می‌شود فدراسیون فوتبال برای هشتاد نفر درخواست ویزا داده است که طبیعتاً با افزایش تعداد نفرات حاضر در این سفر هزینه ترانسفر بیشتر خواهد شد.

در کنار این مسأله باید هزینه دریافت ویزای کانادا برای مسافرین این سفر را نیز در نظر گرفت که این مبلغ نیز قابل توجه خواهد بود و فدراسیون فوتبال بایستی برای قوانین کشور کانادا این هزینه را نیز متحمل شود تا تیم ملی بتواند برای بازی دوستانه با کانادا راهی ونکوور شود.

اما به جز این هزینه‌ها باید رقم هزینه شده برای حضور کاروان ایران در قطر را نیز به مجموع هزینه‌های انجام شده اضافه کرد که طبیعتاً هزینه‌های فدراسیون فوتبال به این ترتیب افزایش پیدا خواهد کرد.

اگر تصور می‌کنید هزینه‌های مربوط به این سفر به همین جا ختم می‌شود، سخت در اشتباه هستید،  برگزار کننده برای تیم ملی ایران در ونکوور هتل چهار ستاره در نظر گرفته است در حالی که معمولاً برای اقامت تیم ملی هتل‌های پنج ستاره در نظر گرفته می‌شود،  از این رو اگر تیم ملی بخواهد در هتل پنج ستاره اقامت داشته باشد بایستی مسئولان فدراسیون فوتبال ما به التفاوت این مبلغ را متقبل شوند تا تیم ملی در جریان اقامت در کانادا بتواند از امکانات بیشتری برخوردار شود،  در غیر این صورت باید منتظر نارضایتی جدید بازیکنان و کادر فنی تیم ملی نیز باشیم.

با این تفاسیر و مقایسه درآمد ناشی از این بازی با هزینه‌های تقریبی سفر به کانادا این پرسش برای هواداران فوتبال ایران به وجود می‌آید که آیا برگزاری بازی ایران و کانادا از نظر فنی برای تیم ملی ایران تا به این حد مهم هست که فدراسیون فوتبال ایران که هر روز ندای بی‌پولی و نداری سر می‌دهد و پروسه کاسه گردانی همچنان در حال اجراست چنین هزینه سنگینی را بپردازد؟

از طرفی آیا وزارت ورزش و جوانان در جریان ماجرای تعداد ویزای درخواست شده از سوی فدراسیون فوتبال از کشور کانادا قرار گرفته است و شورای برون مرزی وزارت ورزش و جوانان مجوز همراهی این تعداد انبوه را صادر کرده یا اینکه دوباره همان اتفاقاتی که در دوران مدیریت عزیزی خادم شکل گرفت در حال تکرار است؟

 

 

این روزها هر چقدر حال دل استقلالی‌ها و فرهاد خوش است، به همان اندازه ورق برای تیم پرسپولیس برگشته است. پرسپولیس نه تنها قهرمانی را از دست داد بلکه به دلیل فاصله امتیازی کمی که با تیم سپاهان دارد این امکان وجود دارد که حتی نایب قهرمانی را نیز از دست بدهد و این نکته می‌تواند جلوی آسیایی شدن این تیم را نیز بگیرد! به همین دلیل هم  هست که می‌گوییم حال دل پرسپولیس خوش نیست. حالا تمام مشکلات و انتقادات صف کشیده‌اند تا یقه تیمی را بگیرند که در رزومه خود پنج سال قهرمانی پی در پی را دارد؛ طبیعی است که در چنین شرایطی انگشت انتقاد سمت یحیی نشانه رفته است. سرمربی پرسپولیس به دلیل همین انتقادات حال و روز خوبی ندارد و از  قالب مردی آرام و خونسرد در آمده و خیلی از وقت‌ها نمی‌تواند احساسات درونی‌اش را کنترل کند و از کوره در می‌رود! گل‌محمدی در روز دربی تصویر آرامی را که داشت از خودش نشان نداد. حضور او در وسط زمین، کوبیدن دست  به سینه داور و ناظر داوری از جمله رفتارهایی بود که از سرمربی پرسپولیس سر زد و از فردای بازی؛ پخش شدن تصاویر او نشان می‌داد که کمیته انضباطی برای او محرومیت در نظر می‌گیرد. اما پایان سال 1400 و شروع سال جدید وقفه طولانی در اجرای حکم یحیی ایجاد کرد تا جایی که منتقدان رئیس کمیته انضباطی به این نکته اشاره کردند که او قرار است با سرمربی تیم پرسپولیس مماشات کند اما بعد از پایان تعطیلات و شروع کاری سال جدید حسن‌زاده سرانجام حکم یحیی را صادر کرد و بر اساس حکم او، سرمربی پرسپولیس  شش جلسه محروم  می‌شد که البته دو جلسه از این محرومیت تعلیقی بود. از آنجایی که احکام کمیته انضباطی هیچ وقت اهالی فوتبال را راضی نمی‌کند و همیشه ایرادی باید گرفته شود، گفته شد که رأی حسن‌زاده عادلانه نیست و طبیعی بود که پرونده اعتراض به رأی برای صالحی رئیس استیناف فرستاده شود. پرسپولیسی‌ها به امید اینکه کمیته استیناف جلسه محرومیت یحیی را کم کند، پرونده را به استیناف فرستادند اما پروسه بررسی پرونده کمی طول کشید و بعد از بررسی مجدد سرانجام صالحی رأی نهایی را صادر کرد. براساس رأی کمیته استیناف رأی کمیته انضباطی تأیید شد. یعنی یحیی با گذراندن چهار جلسه محرومیت خود، دو جلسه محرومیت را نیز در پرونده دارد تا در صورتی که رفتارهای تندی از او در بازی‌ها سر زد دو جلسه محرومیت اعمال شود. نکته اینجا است که یک هفته پیش و قبل از بازی پرسپولیس و سپاهان دوباره یحیی که دوران محرومیتش را سپری می‌کرد، بازهم به زمین بازی رفت و به داور بازی (پیام حیدری) اعتراض کرد. بعد از پایان این دیدار به دلیل رفتارهای تند یحیی این شایعه سر زبان‌ها که افتاد دو جلسه محرومیت تعلیقی او  برمی‌گردد. سؤال‌هایی که به دلیل رفتارهای یحیی به ذهن‌ها خطور کرد این بود: «مربی که محروم است غیر از حضور در سکوها اجازه رفتن به رختکن، کنفرانس مطبوعاتی و وسط زمین را ندارد؛ پس چطور سرمربی پرسپولیس با وجود محرومیت وسط زمین رفته و به داور با لحنی تند اعتراض کرد؟»  با طرح این سؤال مخاطبان فوتبال می‌خواهند بدانند محرومیت تعلیقی یحیی اجرا می‌شود یا نه؟ قطعاً در این خصوص باید مسئولان کمیته انضباطی پاسخ دهند. تا اینجای کار کمیته استیناف رأی کمیته انضباطی را تأیید کرده اما سایت فدراسیون هنوز این حکم را اعلام نکرده است.

 

استقلال در لیگ بیست و یکم خریدهای خیلی خوبی داشت و آنها نقش مهمی در قهرمانی این تیم داشتند، ولی در میان آنها یامگا با توجه به آمار و اثرگذاری بالاتر از دیگران می‌ایستد. او در شروع فصل قرار بود پیستون راست و ذخیره ‌وریا غفوری باشد، ولی با توجه به خلأ خط حمله یک خط جلوتر رفت و با زدن دو گل در فولادشهر از همان بازی اول نشان داد که در این پست بازیکن مؤثرتری خواهد بود.

در چیدمان 1-2-4-3 یامگا و حسین‌زاده مهاجمان سایه استقلال پشت سر ژستد بودند و فضایی که این مهاجم بلندقد می‌ساخت به آنها اجازه می‌داد که در موقعیت‌های خیلی خوبی قرار بگیرند. او همچنین در سمت راست زوج خوبی با وریا و بعداً حردانی ساخت تا اکثر حملات استقلال از این سمت باشد. یامگا تمام‌کننده‌ای خونسرد بود که مسئولیت زدن پنالتی‌ها هم به او سپرده شد و توانسته با ده گل زده بهترین گلزن این فصل استقلال باشد.

در اواخر فصل حریفان با شناخت بیشتر از یامگا تمرکز زیادی برای مهار او داشتند و او در هفته‌های گذشته نتوانست آمار گل‌هایش را بالا ببرد، ولی این یارگیری فشرده فضای خوبی را برای بازیکنان کناری‌اش ساخت تا مسئولیت گلزنی تقسیم شود.

بعد از قهرمانی لیگ یازدهم استقلال به‌دنبال حفظ ترکیب اصلی است و یامگا یکی از بازیکنانی است که باشگاه اصلاً دوست ندارد از دست بدهد، ولی درخشش این فصل او قطعاً مورد توجه مربیان تیم‌های دیگر قرار گرفته و بعید نیست که او مشتریان جدیدی پیدا کرده باشد.

دیروز این شایعه مطرح شد که تیم‌هایی از لیگ ایران و همچنین امارات و قطر مایل به جذب یامگا هستند. مطرح شدن چنین اخباری در روزهای پایانی فصل از اتفاقات عادی دنیای فوتبال است و گاهی حتی جنبه بازارگرمی دارد، ولی استقلال فعلاً هیچ واکنشی نسبت به آن نشان نداده است.

طبیعی است بازیکنی که در تیم قهرمان فصل درخشیده با پیشنهادات خوبی روبه‌رو شود. از طرف دیگر در جریان فصل نزدیکان یامگا مشکلاتی با مدیریت باشگاه و فرهاد مجیدی پیدا کردند و شاید این حاشیه‌ها هم کاتالیزوری برای جدایی او باشد، ولی استقلال هم براحتی حاضر به از دست دادن بازیکن کلیدی‌اش نخواهد بود. قرارداد دو ساله یامگا تا حدودی خیال استقلال را برای ماندن ستاره فرانسوی راحت می‌کند، ولی باشگاه باید مراقب باشد که تأخیر در پرداخت دستمزد بندهای قرارداد او را فعال نکند و سناریوی استراماچونی تکرار نشود.

یامگا رفتاری حرفه‌ای داشته و در این فصل هیچ مشکلی با کادر فنی یا بازیکنان استقلال پیدا نکرده. او محبوب هواداران و کادر فنی است و دلیلی ندارد که نخواهد دوران حضورش در استقلال طولانی‌تر شود، مگر اینکه پیشنهادات وسوسه‌کننده‌ای برسد که او را برای جدایی متقاعد کند.

 

فوتبال ایران همچنان در حال تجربه ماجراهایی است که انگار تمامی ندارد. سریالی پر از اتفاقات باور نکردنی. هنگامی که شهاب عزیزی‌خادم از ریاست فدراسیون عزل شد، مشخص بود که فدراسیون باید منتظر روزهای جنجالی باشد و حالا تبعات آن روزها را درک می‌کنیم. نمونه‌اش نامه‌هایی است که قبل از مجمع 10 خرداد به دست مسئولان فدراسیون می‌رسد. مثلاً در آخرین اتفاق، امیرفرشاد تفکری ‌بافقی، رئیس هیأت فوتبال یزد 4 نامه به فدراسیون نوشت. دو نامه در مهلت قانونی و دو نامه بعد از فرصت‌های تعیین شده. تفکری ‌بافقی را می‌شناسید؟ بگذارید یک نشانی بدهیم؛ همان کسی است که در وبینار رئیس معزول فدراسیون فوتبال با رؤسای هیأت‌ها، طعنه‌های سنگینی از عزیزی‌خادم شنید و شهاب به او گفت: «آقای تفکری چرا ساکتی؟ چته؟!»

این فرد در اولین نامه خود خواستار برکناری میرشاد ماجدی و احسان اصولی از هیأت رئیسه شد. در دومین نامه هم درخواست عزل چند عضو دیگر را داد؛ سراجی، براتی و حیدری. این دو نامه در مهلت قانونی ارسال شده بود اما سومین نامه شرایط عجیب‌تری داشت. تفکری ‌بافقی این بار نوشت که فقط اصولی و ماجدی باید از هیأت رئیسه عزل شوند. در نهایت، شاهکار رئیس هیأت فوتبال استان یزد با نامه چهارم تکمیل شد؛ او در این نامه که 29 فروردین ارسال کرد و مثل نامه سوم خارج از مهلت تعیین شده بود، اعلام کرد هیچ عضوی از هیأت رئیسه نباید برکنار شود! اینها فقط بخشی از اتفاقاتی است که بعد از عزل عزیزی‌خادم در فدراسیون رقم می‌خورد و مشخص نیست که چطور باید با آن مقابله کرد. خودتان را یک لحظه به جای اعضای هیأت رئیسه بگذارید؛ چه راهکاری برای مهار چنین افرادی به ذهن‌تان می‌رسد؟

 

اولین مسابقه تیم ملی در مرحله گروهی جام جهانی روز 30 آبان مقابل انگلیس خواهد بود. مسابقه‌ای فوق‌العاده مهم و دشوار که نتیجه آن نقش مهمی در سرنوشت ایران ایفا می‌کند و اگر بتوانیم در آن بازی از حریف سرشناس خودمان امتیاز بگیریم، شانس ما برای رسیدن به مرحله یک هشتم نهایی افزایش پیدا می‌کند.

انگلیس طی چند سال اخیر در عرصه فوتبال ملی  جهش قابل توجهی داشته است و رسیدن به جمع چهار تیم پایانی دوره قبلی جام جهانی و همچنین فینالیست شدن در جام ملت‌های اروپا کاملاً نشان می‌دهد که آنها در مسیر پیشرفت قرار گرفته‌اند بنابراین قطعاً کار دشواری را برابر این تیم پیش رو داریم. یکی از بازیکنان مهمی که در آن مسابقه برای مدافعان ایران دردسر ایجاد می‌کند، هری‌کین است. مهاجمی ارزشمند که تابستان پارسال در جام ملت‌های اروپا نشان داد می‌تواند چقدر زهردار باشد. البته ظاهراً  دراگان اسکوچیچ به فرمول خوبی برای مهار این بازیکن دست پیدا کرده و می‌خواهد آن را هنگام رویارویی ایران با انگلیس تحت عنوان یک سورپرایز به همه نشان بدهد. فرمولی که البته سرمربی تیم ملی تمایل چندانی به صحبت در مورد جزئیاتش ندارد.