کشتی فدراسیون فوتبال همچنان بدون ناخدا به پیش می‌رود. نه اینکه فکر کنید رئیس قبلی، ناخدای خوبی برای این کشتی بود که آمار و اسنادی که این روزها منتشر می‌شود نشان می‌دهد او رئیس خوبی بود اما فقط برای دوستانش!

حالا در حساس‌ترین روزهای فوتبال ما، فدراسیون رئیس ندارد و این هم از بدشانسی‌های نامحدود فوتبال ماست. وقتی رئیس ندارد، برنامه و استراتژی عبور از بحران هم ندارد. وقتی ناخدا روی عرشه نباشد نمی‌دانیم در دریای طوفانی چه باید بکنیم و حالا دقیقاً در دل همان بحران گرفتاریم.

عربستان می‌خواهد از توپ‌های جام جهانی در لیگ خود استفاده کند.

کره جنوبی توافق لازم برای بازی با شیلی، پاراگوئه و برزیل را نهایی کرده است.

ژاپن هم روز 16 خرداد اولین مسابقه تدارکاتی خود برای آماده‌سازی را مقابل برزیل برگزار خواهد کرد.

حالا همه اینها را بگذارید کنار برنامه‌های دپارتمان تیم ملی و تصمیم‌هایی که فدراسیون فوتبال برای تیم ملی بزرگسالان (تیم 21 رنکینگ فیفا) گرفته است. دیدار با زلاندنو (تیم 101 دنیا) و کانادا (تیم 38 دنیا) که البته هنوز نهایی هم نشده است. مشخص نیست برای شبیه‌سازی مسابقه با کدام حریفمان انتخاب شده‌اند. امریکا، انگلیس یا یکی از تیم‌های صعودکننده از پلی‌آف مثل ولز؟

فیفا سه پنجره برای دیدارهای تدارکاتی تیم‌های ملی تعیین کرده است. 9 تا 24 خرداد برای 4 بازی، 29 شهریور تا 5 مهر برای دو بازی و یک هفته مانده به آغاز جام جهانی برای یک بازی. ما در این سه پنجره و در فرصت 7 بازی، چند مسابقه مهم برگزار می‌کنیم و چند حریف ما در جام جهانی قطر حضور دارند؟

اگر مدیران فوتبال ما نمی‌توانند حریفی پیدا کنند لطفاً از قرارداد همکاری زمان مهدی تاج با مدیران فوتبال قطر کمک بگیرند که قطر قول داده هم میزبان بازی تدارکاتی ما باشد و هم به ما برای پیدا کردن حریف تدارکاتی کمک کند. می‌دانیم گفتن این جملات از زهر هم تلخ‌تر است که یک کشور دیگر همه بار دیدارهای تدارکاتی تیم ملی ما را بر عهده بگیرد؛ اما وقتی مجبوریم چه باید بگوییم؟

فقط 198 روز تا تورنمنت معتبر و پرهیاهوی قطر باقی مانده و به چشم بر هم زدنی، به افتتاحیه جام جهانی 2022 می‌رسیم. مدیران فوتبال ما کاری نکنند که تمام روزهای جام جهانی برای مردم ما التهاب، اضطراب و حسرت باشد.

یکی از حامیان مالی سابق استقلال این روزها به‌دنبال بازپس گرفتن مبالغی است که در گذشته به‌عنوان کمک به استقلال داده است. در همین راستا در روزهای گذشته خبرهای ضد و نقیض بسیاری پیرامون سیاست این افراد منتشر شد اما ظاهراً باشگاه استقلال توانسته با این افراد به توافق‌هایی دست یابد تا در زمان مناسب بدهی به آنها را پرداخت کند. یکی از این افراد علی نامداری است که در گذشته به‌عنوان یکی از حامیان مالی باشگاه استقلال شناخته می‌شد. البته هنوز باشگاه استقلال به طور رسمی اعلام نکرده که با این شخص به توافق رسیده یا خیر! بدون شک انتشار چنین اخباری در هفته‌های حساس پایانی به لحاظ روانی به ضرر استقلال نخواهد بود.

 

بر اساس اعلام دبیرکل فدراسیون فوتبال، برگزاری دیدار دوستانه میان ایران و کانادا قطعی است و حالا دو طرف در حال مذاکره برای جزئیات کار و محل برگزاری آن هستند. مقامات فدراسیون دلشان می‌خواهد با توجه به  اردویی که تیم ملی ماه آینده در دوحه برگزار می‌کند، تیم ملی کانادا هم به قطر سفر کند و این مسابقه تدارکاتی هم آنجا برگزار شود ولی هنوز قطعی نیست و احتمال انجام بازی مذکور در تورنتو یا یکی از شهرهای کشور کانادا نیز وجود دارد. البته یکی از شروط فدراسیون فوتبال برای کانادایی‌ها در مورد انجام این بازی در داخل خاک حریف این است که اگر قرار بر مسافرت ایران شد، سفارت کانادا در قطر باید بدون هیچ دردسر و کارشکنی به تمام اعضای کاروان ایران ویزا بدهد و آنها به راحتی بتوانند وارد کانادا شوند در غیر این‌صورت شرایط کاملاً متفاوت خواهد شد.

با توجه به همگروهی ایران و آمریکا، برگزاری دیدار دوستانه با کانادا قطعاً می‌تواند از بابت آشنایی ملی پوشان کشورمان با سبک تاکتیکی آمریکایی‌ها کمک حال ما باشد.

از وقتی  قرعه کشی رقابت‌های جام جهانی صورت گرفت، مقامات فدراسیون فوتبال تأکید داشتند با توجه به برگزاری رقابت‌های لیگ ملت‌های اروپا امکان برگزاری دیدارهای تدارکاتی با تیم‌های بزرگ اروپایی قبل از آغاز جام جهانی بسیار کم است چون آنها خودشان درگیر این مسابقات تازه تأسیس هستند و به همین خاطر باید رویارویی با تیم‌های مطرح آمریکای جنوبی را در دستور کار قرار داد.این حرف خیلی قشنگ بود ولی متأسفانه در حد همان وعده زیبا باقی ماند چون حالا می‌بینیم حرف‌های  مقامات فوتبال ایران توسط مدیران فدراسیون فوتبال کره‌جنوبی به مرحله عمل درآمده است. کره‌ای‌ها چند روز قبل بازی تدارکاتی خود با برزیل پیش از جام جهانی قطر را تأیید کردند و حالا صراحتاً اعلام کرده‌اند که با شیلی و پاراگوئه هم قبل از جام جهانی بازی می‌کنند. یعنی همه تیم‌هایی که می‌توانستند بیشترین کمک را از باب دیدارهای تدارکاتی به ملی‌پوشان کشورمان بکنند، به واسطه برنامه ریزی کره‌ای‌ها حالا به جای تقابل با شاگردان دراگان اسکوچیچ به مصاف تیم ملی کره‌جنوبی خواهند رفت!

 

بر اساس عرف رایج در فوتبال جهان هنگامی که تیمی با رتبه پایین‌تر در رنکینگ فیفا بخواهد در دیداری تدارکاتی به مصاف حریفی برود که رتبه بالاتری نسبت به او دارد، باید حتماً علاوه بر پرداخت هزینه بلیت هواپیما و اسکان حریف، مبلغی را هم به‌عنوان دستمزد پرداخت کند. قطعاً فوتبال ایران هم از این قاعده مستثنی نیست و با توجه به بحث‌های مطرح شده به نظر می‌رسد ماه آینده با نیوزیلند و کانادا بازی می‌کنیم. تیم‌هایی که هر دو آنها در رتبه‌بندی فیفا از ایران پایین‌تر هستند و قاعدتاً باید به ما برای انجام این دیدارهای دوستانه پول بدهند ولی فدراسیون فوتبال تاکنون در این رابطه شفاف‌سازی نکرده و مشخص نیست چرا اعداد و ارقام دیدارهای تدارکاتی به طور صریح اعلام نمی‌شود؟ این مسأله اصلاً محرمانه نیست و اتفاقاً حرکتی کاملاً درست در راستای درآمدزایی برای فدراسیون تلقی می‌شود ولی تاکنون اعلام نشده که نیوزیلند و کانادا برای بازی با ایران چقدر باید هزینه کنند و آیا اصلاً فدراسیون می‌خواهد از آنها پولی بگیرد یا اینکه قرار است شرایط به گونه دیگری رقم بخورد؟! دریافت دستمزد بابت بازی کردن با تیم‌های ضعیف‌تر کاملاً عادی و قانونی است. برای مثال تیم ملی برزیل بابت رویارویی با هر تیمی که در رده‌بندی فیفا از آنها پایین‌تر باشد جدا از دریافت هزینه اقامت در یکی از بهترین هتل‌های ۵ ستاره و بهترین شرایط پروازی، مبلغ یک میلیون و ۵۰۰ هزار یورو هم دستمزد خالص دریافت می‌کند.

 

محرم نویدکیا سرمربی تیم فوتبال سپاهان درباره تساوی تیمش مقابل استقلال می‌گوید: «بازی دو نیمه متفاوت داشت. در نیمه اول استقلال در بهترین زمان ممکن به گل رسید و بهتر می‌توانست بازی را اداره کند. از آن طرف، سعی کردیم از فضا خوب استفاده کنیم و موقعیت‌های خوبی داشتیم و به گل رسیدیم. پس از این گل سه چهار موقعیت دیگر داشتیم و باید در نیمه اول بازی را به سود خودمان تمام می‌کردیم. در نیمه دوم تا دقیقه 60، بازی به سمت ما بود ولی منصفانه باید بگویم از این دقیقه به بعد استقلال گردش توپ خوبی داشت. بازیکنان ما خسته بودند چون 5، 6 بازی بازیکنانم کامل بازی کرده بودند و خیلی خوب نمی‌توانستیم بازیسازی از عقب انجام دهیم و به همین دلیل استقلال در زمین خوب توپ را اداره می‌کرد. استقلال از نظر مالکیت شرایط بهتری در 30 دقیقه پایانی داشت و یکی دو موقعیت خطرناک داشت. در مجموع هر دو تیم در نیمه دوم محتاط بازی کردند و هر دو از نتیجه رضایت داشتند. به خاطر خستگی دفاع‌های چپ و راست خیلی توپ به آنها نرسید. با این شرایط با تعویض‌های‌مان نتوانستیم بازی را عوض کنیم. تنها حُسن این بازی حضور تماشاگران بود که انرژی مضاعفی برای آینده بود.» او با اشاره به تعویض‌های دیرهنگامش این‌طور می‌گوید: «به خاطر اینکه ساختار دفاعی‌مان و اینکه مخصوصاً دفاع‌های چپ و راست خسته بودند، شاید شرایط خیلی خوبی نداشتیم. اگر از دقیقه 60 به بعد شرایط بدنی بهتری داشتیم آن موقع می‌توانستیم تعویض‌های بهتری داشته باشیم. چون خیلی نتوانستیم از عقب بازیسازی کنیم یک مقدار تعویض‌های‌مان به چشم نیامد.»

 

 

استقلال قهرمان لیگ بیست و یکم می‌شود یا پرسپولیس؟! این سؤال بعد از پایان هفته بیست و پنجم به شکل دیگری پاسخ داده می‌شود. اگر تا پیش از نتایجی که در این هفته رقم خورد برخی با قاطعیت استقلال را قهرمان لیگ می‌دانستند و بر این باور استوار بودند که آبی‌ها بی‌رقیب پیش خواهند رفت و پرسپولیس نیز نای رقابت ندارد و دوباره امتیاز از کف خواهد داد، حالا طور دیگری این پرسش را پاسخ می‌دهند.

معادلات بعد از تساوی استقلال مقابل سپاهان (از دست رفتن 2 امتیازصدرنشین) و برتری پرسپولیس در شرایطی که یک بازیکن کمتر از رقیبش پیکان داشت، به شکل قابل توجهی تغییر یافته و دیگر نمی‌توان با آن قطعیتی که پیش از هفته بیست پنجم، درباره آینده استقلال در لیگ وجود داشت تحلیلی را بیان کرد. بازی‌های باقیمانده پیش روی هر دو تیم ایجاب می‌کند که همچنان درباره معرفی قهرمان لیگ بیست و یکم با وسواس قدم برداریم و منتظر ثبت نتایج مدعیان اصلی قهرمانی در هفته‌های آتی باشیم.

 آنچه در هفته بیست و یکم از منظر بینندگان فوتبال گذشت تصویری از لیگی غیر قابل پیش‌بینی است؛ میدانی جذاب که هم صدرنشین‌ها را در بر می‌گیرد و هم تیم‌هایی که برای ماندن در لیگ برتر به تکاپو افتاده‌اند.

 نه فقط در بالای جدول، بلکه در قعر جدول نیز شاهد تلاطمی جذاب و به یادماندنی خواهیم بود. در رتبه‌های پایین جدول نیز از تراکتور21 امتیازی گرفته تا نفت مسجدسلیمان و فجر که 18و16 امتیازی هستند تا قعرنشین 15 امتیازی همگی همان اندازه که برای ماندن در لیگ شانس دارند، سقوط‌شان نیز محتمل است.

به احتمال فراوان این رقابت تا پایان لیگ ادامه خواهد داشت و این تیم‌ها برای زنده نگه داشتن خود در عالی‌ترین سطح رقابت در فوتبال ایران تا ثانیه‌های پایانی لیگ برای تغییر سرنوشت، تلاش کنند.

یقیناً حضور تماشاگران بر گیرایی و ملاحت لیگ برتر خواهد افزود و لیگ داخلی را به سمت فضایی دلربا‌تر پیش خواهد برد. تماشاگرانی که اگر از ابتدای لیگ بیست و یکم در ورزشگاه‌ها حضور داشتند، شاید مدعیان بیشتری در تکاپو برای قهرمانی بیست و یکم در فوتبال ایران بودند و احتمالاً تیم‌هایی همچون فولاد یا تراکتور وضعیت مطلوب‌تری را در جدول تجربه می‌کردند.

 

مهدی رحمتی سرمربی آلومینیوم اراک درباره تساوی بدون گل تیمش مقابل نساجی می‌گوید: «تیمی که می‌تواند در دو بازی 90 دقیقه‌ای 18-17 موقعیت گل ایجاد کند، گویای همه چیز است. در این دو بازی، 18-17 موقعیت داشتیم، 6 ضربه به تیر دروازه زدیم و خیلی موقعیت کمی به حریف دادیم و عملکرد تیم قابل قبول بوده است. فقط می‌خواهم درباره بازیکنانم صحبت کنم و بعد از بازی در رختکن از همه آنها تشکر کردم. بازیکنان ما در رختکن به خاطر نتیجه مساوی ناراحت بودند، اما من از آنها تشکر کردم و افتخار می‌کنم که با این مجموعه کار می‌کنم.»

او با اشاره به فضای حاکم بر ورزشگاه این‌طور می‌گوید: «مردم ما می‌فهمند و باهوش هستند. یکسری اتفاقات رخ می‌دهد که واقعاً زیبنده فوتبال ما و مسئولان برگزاری مسابقات و سازمان لیگ ما نیست. من مخالف این اتفاقات هستم و تا اولین شعار را دادند، من خودم رفتم از هواداران خواهش کردم که شعار ندهند، اما مردم می‌فهمند. تبعیض چرا و تا کی؟ از بازی قبلی تا الان، ما پنج بار شکایت کردیم، اما رسیدگی نکردند. رأی این دوستان زمانی می‌آید که زمان محرومیت تعلیقی آنها تمام شده باشد. مسائل دیگری هم هست که می‌توانم درباره آن صحبت کنم، اما نمی‌شود و دیوار کوتاه‌تری از دیوار ما نیست و فردا محروم‌مان می‌کنند، در حالی که باید کنار بازیکنان باشم. من چهارکارته و محروم هستم، جای من کجاست؟ جایگاه شیشه‌ای، نه سکوی 500 نفره، چون بالاخره باید بفهمم اشتباه کردم و با چهارکارته شدن باید جریمه شوم. مگر می‌توانم به رختکن بروم؟ قبل از بازی، بین دو نیمه و در پایان نیمه در رختکن بودند. آقای جلال مرادی می‌گوید من قانون هستم، اما قانون باید اعمال شود نه گزارش شود.»

 

استقلال در بازی حساس با سپاهان خیلی زود به گل رسید. استقلال ضعف دفاع سپاهان روی ضربات ایستگاهی را می‌دانست و بازیکنان این تیم دستور داشتند که با کرنر دوضرب نظم دفاع میزبان را به هم بریزند. این ترفند نتیجه داد و استقلال در دقیقه ششم به گل رسید. بازیکنان این تیم با پاس‌های کوتاه توپ را پشت محوطه جریمه به سلمانی رساندند و دانشگر سانتر او در تیر دوم را با پرش بلندی به گوشه دروازه فرستاد. دقایقی بعد استقلال دوباره به کرنر رسید و باز هم به دنبال اجرای این نقشه بود، ولی این بار پاس نیک‌نفس به حسین‌زاده نرسید تا سپاهان ضدحمله برق‌آسایی را شروع کند و به یک ضربه پنالتی برسد که گولسیانی آن را به گل تساوی تبدیل کرد.

هرچند پاس هافبک استقلال دقت کافی نداشت، ولی نمی‌‌توان تنها او را مقصر گل تساوی دانست. عکس این لحظه نشان می‌دهد که تمام بازیکنان سپاهان در زمین خودی و نزدیکی محوطه جریمه هستند. بازیکنان استقلال فرصت کافی داشتند که بعد از تغییر مالکیت توپ به موقعیت دفاع برگردند، ولی تعلل آنها به سپاهان فرصت داد که به برتری عددی دست پیدا کند. اشتباه بعدی را صالح حردانی، آخرین مدافع استقلال در این لحظه مرتکب شد. او در آن صحنه باید عقب‌نشینی می‌کرد تا به بازیکنان سپاهان فضا ندهد و با ایجاد تأخیر در بازی به بازیکنان استقلال فرصت می‌داد برگردند، ولی او به سمت حسینی حرکت کرد و هافبک سپاهان توانست به راحتی با دریبل دوطرفه تک به تک شود. آخرین بازیکن استقلال بعد از حردانی، حسین حسینی بود که ترجیح داد در محوطه جریمه باقی بماند. در تیم‌هایی که بالا بازی می‌کنند، دروازه‌بان به مدافع آخر تبدیل می‌شود و جلوتر می‌آید تا فضای پشت مدافعان را پوشش بدهد. مانوئل نویر بهترین نمونه است که بارها در بازی‌های تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ مانع با پوشش صحیح ضدحملات حریف شده. اگر حسینی این اصل را رعایت می‌کرد، شانس خوبی داشت که توپ بازیکن سپاهان را قطع کند، ولی در محوطه جریمه باقی ماند و در نهایت تن به پنالتی داد. استقلال زمانی گل خورد که بازی را در اختیار داشت و برای زدن گل دوم تلاش می‌کرد، ولی مجموعه‌ای از اشتباهات دست به دست هم داد که گل تساوی را دریافت کند. مهمترین عامل صدرنشینی استقلال در این فصل استحکام دفاعی‌اش بوده و بازیکنان این تیم اگر می‌خواهند که در پنج هفته باقی‌مانده صدر را از دست ندهند، باید از چنین اشتباهاتی اجتناب کنند.

 

بعد از کاهش فاصله امتیازی با پرسپولیس نگرانی‌هایی اردوی استقلال را فرا گرفته اما هواداران این باشگاه در تلاشند فضای با نشاطی را با حضور در جریان بازی با شهرخودرو ایجاد کنند تا استقلال به سمت پیروزی در آن بازی برود. به همین دلیل در روزهای پس از بازی با سپاهان، هواداران این باشگاه از طریق فضای مجازی به یکدیگر اعلام می‌کردند که حتماً در جریان بازی با شهرخودرو به ورزشگاه بروند تا استقلال با انرژی بیشتری مقابل حریف قرار بگیرد. از روز گذشته نیز بلیت فروشی این بازی آغاز شده و باید دید که در نهایت مجوز حضور چه تعداد تماشاگر در ورزشگاه آزادی صادر خواهد شد؟!