تکلیف تیم‌های صعود کننده از گروه‌های A تا D (که متعلق به کشورهای غرب آسیاست) روشن شد.

به این اعداد توجه کنید: 8 تیم به دور بعد راه یافتند که 3 تیم عربستانی، دو تیم قطری، یک تیم عراقی و یک تیم اماراتی در میان این 8 تیم دیده می‌شود و تنها فولاد از ایران توانست به دور حذفی راه پیدا کند.

دو تیم پرطرفدار تهرانی اصلاً اجازه ورود به این مسابقات را پیدا نکردند که این شاهکار مدیران فوتبال ما بود که بخشی از آنها اکنون مسئولیتی در فوتبال ندارند. در واقع پرسپولیس و استقلال قربانی اختلاف‌های متعدد مدیران رده میانی و بالای ما شدند.

دو تیم به مسابقات اعزام کردیم که یک تیم حذف شد و تنها یک تیم به مرحله حذفی رسید تا ایران در مرحله یک چهارم نهایی غرب آسیا بدون نماینده نباشد.

آنچه در حال وقوع است، مرگ تدریجی فوتبال ما است. افرادی که منافع خود را از دست داده‌اند مدام در حال کارشکنی برای افرادی هستند که اکنون بر مسند نشسته‌اند و این دور، بدون وقفه ادامه دارد.

تیم‌های عربستانی خواستند به ایران نیایند و نیامدند. اراده کردند در زمین بی‌طرف با تیم‌های ایرانی بازی کنند و باز به خواسته‌شان رسیدند و تحقیرآمیزتر اینکه تصمیم گرفتند میزبان مسابقات متمرکز باشند و تیم‌های ایرانی را به عربستان ببرند و باز هم بدون مشکل به آنچه می‌خواستند دست پیدا کردند. همه اینها به این دلیل است که عربستانی‌ها با تمام وجود در کنار هم هستند ولی ما با تمام قوا رودرروی هم. قطری‌ها برای باز کردن درهای جدید به روی دنیای مدرن تلاش می‌کنند و ما همچنان به دنبال کشیدن زیر پای هم هستیم. این همه تنفر و خشم، نتیجه مدیریت برتر ورزش ما در رشته‌های مختلف بخصوص فوتبال است. همه در برابر هم قرار گرفته‌ایم و با نهایت نفرت با هموطنان‌مان مواجه می‌شویم، غافل از آنکه این همه تقابل، ما را به زیر کشیده و موجب سبقت رقبا شده است. کشورهای عربی و آسیایی از ما جلو زده‌اند و ما همچنان در حصار تفکرات بچگانه محصور مانده‌ایم. مدیرانی که قرار است ورزش ما را مدیریت کنند، برای یک بار با چشمانی باز، همه حقیقت پیش رو را ببینند تا متوجه شوند چه بر سر فوتبال ما آمده است. حریفان استقلال و پرسپولیس از خط خوردن نام این تیم‌ها در دریافت مجوز حرفه‌ای خوشحال شدند و حریفان سپاهان بعد از حذف این تیم شادی کردند، غافل از آنکه در این بین، فوتبال ما تحقیر شد. چمان‌تان را باز کنید تا ببینید دشمنی‌ها، چه به روزمان آورده است.

 

ساعت 20:30 بود که محمدحسین زاهدی‌فر، داور بوشهری در سوت خود دمید و فینال جام حذفی بین نساجی مازندران و آلومینیوم اراک آغاز شد. تیم قائمشهری با ترکیب علیرضا حقیقی، حامد شیری، شاهین طاهرخانی، مهرداد عبدی، مرتضی منصوری، رضا جعفری، حسن نجفی، سعید غلامعلی‌بیگی، ایوب کلانتری، مسعود شجاعی و کریم اسلامی به میدان رفت و در مقابل، حسین پورحمیدی، محمد علی‌نژاد، علیرضا نقی‌زاده، محمود قائدرحمتی، رامتین سلیمان‌نژاد، میلاد فخرالدینی، پوریا آریاکیا، وحید محمدزاده، اسماعیل شریفات، محمدرضا آزادی و مصطفی احمدی راهی زمین شدند. بازی در نیمه اول متعادل شروع شد اما به یکباره اراکی‌ها حملات خود را آغاز کردند و در همان نیمه نخست، دو مرتبه تیر دروازه تیم شمالی را لرزاندند. اگر علیرضا حقیقی درون دروازه نساجی نبود، شاید الان نتیجه دیگری را شاهد بودیم. استادیوم آزادی پس از مدت‌ها، جمعیتی بیش از 65 هزار نفر را در دل خود جای داد و فوتبال ایران با حضور دو تیم خوب و پرتوان شهرستانی، لبخند زد. بازی حساس و جذاب دو تیم در نیمه نخست با تساوی به اتمام رسید. در نیمه دوم، دوباره کار به تعادل کشیده شد تا اینکه نساجی‌ها روی یک ضربه کاشته و ضربه سر مهرداد عبدی در دقیقه 58، به گل رسیدند. عبدی که پشت به دروازه داشت، توپ را به زاویه مخالف و دور از دست‌های پورحمیدی فرستاد و کار را تمام کرد. بعد از این گل، هواداران نساجی، ورزشگاه آزادی را روی سرشان گذاشتند تا حملات تیم محبوب‌شان بیشتر شود اما آلومینیوم با دو ضدحمله، خطرآفرین شد، هر چند آنها گل ‌بزن نبودند. آخرین دقایق کار، درگیری بیشتر شد و توپ فقط روی هوا می‌چرخید. استرس و حساسیت بازی روی عملکرد هر دو تیم تأثیر گذاشته بود. این بازی زیبا می‌توانست گل‌های بیشتری داشته باشد اما در نهایت این نساجی بود که با وجود محرومیت سرمربی خود، بموقع گل زد، خوب دفاع کرد و در طراحی حمله، جنگ‌های میانه زمین و استفاده از تجربیات خود موفق‌تر بود و قهرمان شد. ساکت الهامی فصل قبل، تراکتور را به قهرمانی در همین جام رساند و امسال مچ سیدمهدی رحمتی را خواباند. نساجی، قهرمان جدید فوتبال ایران است.

 

عصر دیروز، پرسپولیس در یک دیدار دوستانه به مصاف نیروی زمینی رفت که در پایان، سرخپوشان با حساب 2 بر یک شکست را پذیرفتند. این تیم از دو ترکیب کاملاً متفاوت در دو نیمه استفاده کرد و تک گل پرسپولیس را تمیروف در نیمه اول به ثمر رساند.

 

در حالی که اهالی فوتبال منتظر شفاف‌سازی رئیس معزول فدراسیون فوتبال در خصوص چگونگی پرداخت پاداش‌های نجومی به نزدیکانش در این مجموعه ورزشی بودند، انتشار خبر ثبت فدراسیون فوتبال به عنوان یک مؤسسه غیرتجاری توسط کابینه برکنار شده شهاب‌الدین عزیزی ‌خادم ابهامات متعددی را به وجود آورد. حالا این سؤال مطرح شده که آیا با وجود فرار از پاسخگویی شخصِ رئیسِ معزول بابت عملکرد بحث‌برانگیزش، آیا او همچنان به بازگشت به سئول فکر می‌کند؟

از هلهله یاران رئیس معزول در فضای مجازی پیداست حامیان عزیزی ‌خادم بر این باورند فتح‌الفتوحی بزرگ رقم خورده و این اتفاق می‌تواند به سود آنها باشد؛ در حالی که این رویداد، یک تخلف بزرگِ دیگر در سلسله رفتارهای خارج از عرف تیم وابسته به اوست.

تاریخ شانزدهم فروردین ماه ۱۴۰۱ در روزنامه رسمی، آگهی تغییرات فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی مؤسسه غیرتجاری به شماره ثبت ۴۱۷۲۸ و شناسه ملی ۱۴۰۰۶۷۸۹۴۲۳ منتشر شد و طی آن، اعلام کردند اساسنامه جدید در ۸۸ ماده به تصویب رسیده است تا جایگزین اساسنامه قبلی شود اما این رویداد از وجاهت قانونی لازم برخوردار نیست چون برابر مقررات و اشاره مستقیم فیفا، متن اساسنامه باید به تأیید پارلمان یا مجلس شورای اسلامی برسد و پس از آن، وارد فرایند ثبت شود؛ در حالی که چنین روالی هرگز انجام نشده و از این حیث، با وجود بزرگنمایی صورت گرفته، چنین اقداماتی حتی ارزش قانونی هم ندارد.

از طرفی، در شرایط کنونی باید پرسید مشاور حقوقی رئیس معزول دارای چه مسئولیت قانونی و رسمی است که انجام چنین سناریویی را دنبال می‌کند تا از او به عنوان قهرمان بزرگ یاد ‌شود؟ آیا اعضای هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال به رفیعی این مأموریت را محول کرده‌اند که چنین پروسه‌ای به اجرا در بیاید یا اینکه سفارش این اقدام از سوی رئیس اخراجی، صادر شده است.

اگر عزیزی ‌خادم خود را فردی قانونگرا می‌داند باید بیش از این موضوعات، به دنبال شفاف‌سازی بابت عملکرد یازده ماهه خود باشد اما گویی ترجیح می‌دهد همچنان رؤیاپردازی بازگشت به سئول را مرور کند؛ فارغ از اینکه به قدری مدیریت ضعیف و دور از انتظاری داشته که حتی اگر خودش و حامیانش برای بازگشت او فرش قرمز پهن کنند، اهالی فوتبال هیچ میلی به حضور دوباره این فرد در فدراسیون ندارند و برای همیشه پرونده عزیزی‌ خادم به بایگانی فدراسیون ارسال شده است.

 

مهدی طارمی با درخشش خیره‌ کننده در رقابت‌های این فصل لیگ پرتغال تمام چشم‌ها را به خود معطوف کرده و از همین حالا صحبت‌های زیادی پیرامون حضورش در تیم‌های بزرگتر اروپایی مطرح شده است. البته باشگاه پورتو هم نهایت تلاش خود را برای حفظ طارمی به خرج می‌دهد و می‌خواهد در صورتی که قضیه جدایی این بازیکن قطعی شد حداکثر استفاده مالی را از آن ببرد.

طارمی از ماه‌ها قبل مورد توجه تیم‌های ایتالیایی قرار داشت و حتی نام آث میلان هم بر سر زبان‌ها افتاد اما حالا مدتی است که می‌گویند ۲ پیشنهاد خوب انگلیسی برای مهاجم ملی‌پوش کشورمان رسیده است. این پیشنهادات اگرچه هنوز جدی و رسمی نشده ولی باعث نگرانی گروهی از ملی‌پوشان و اطرافیان تیم ملی شده است. آنها معتقدند مهدی طارمی با توجه به سبک نمایشی که دارد خیلی زود مورد غضب مدافعان خشن شاغل در لیگ برتر انگلیس قرار می‌گیرد و احتمال مصدومیت او بالاست، به همین خاطر بهتر است در آستانه جام‌جهانی قید حضور در لیگ برتر جزیره را زده و به جای 

دیگری برود. 

این بازیکن قطعاً از همین حالا زیر ذره‌بین مدافعان ملی‌پوش انگلیسی و کادر فنی تیم ملی این کشور قرار دارد و آنها بدشان نمی‌آید طارمی در بازی ایران مقابل انگلیس غایب باشد چون بخوبی می‌دانند اگر مهدی روز ۳۰ آبان برای ایران بازی کند، مدافعان انگلیسی را به دردسر خواهد انداخت.

به طور کلی سبک بازی مهره‌های تکنیکی ایران به لیگ برتر انگلیس نمی‌خورد و علیرضا جهانبخش هم پس از حضوری ناموفق در لیگ برتر این کشور تصمیم به خروج از انگلستان گرفت.

تیم ملی امریکا که یکی از حریفان ما در مرحله گروهی رقابت‌های جام‌جهانی قطر محسوب می‌شود، با شرایطی کاملاً امنیتی پا به عرصه این مسابقات خواهد گذاشت و شرایطش با سایر تیم‌های حاضر در این مسابقات تا حد زیادی متفاوت خواهد بود. 

اگرچه فیفا تأکید دارد تمام تیم‌ها از بابت امکاناتی که دریافت می‌کنند شرایط یکسانی دارند ولی ظاهراً امریکایی‌ها طبق روال ادوار گذشته‌ای که در مسابقات جام جهانی حضور پیدا کرده بودند، بابت آنچه که حفاظت از کاروان خودشان اعلام می‌کنند از همین حالا تدارک وسیعی دیده‌اند. ظاهراً تیم ملی امریکا جدا از نیروهای امنیتی که برای اسکورت هر تیم مد نظر قرار می‌گیرند، تعدادی محافظ مسلح هم خواهد داشت. 

اتفاقی که در دوره‌های پیشین جام جهانی هم برای این تیم رخ داد و البته انتقادات فراوانی را نیز در پی داشت چون مقامات برگزار کننده مسابقات و رسانه‌ها معتقدند نباید شرایط برای تیم‌ها متفاوت باشد ولی فدراسیون فوتبال امریکا بدون توجه به این انتقادات کار خودش را می‌کرد و به احتمال فراوان این شیوه را در خلال برگزاری جام جهانی قطر هم پیاده می‌کند.

 

شبکه ورزشی قطر هم بازی سپاهان مقابل الدحیل قطر را به طور مستقیم پخش می‌کرد و مخاطبان این شبکه در جریان اتفاقات رخ داده در داخل آن بازی قرار گرفتند. در این میان گزارشگر بازی حرف جالبی زد که به نوعی تأیید‌ کننده شیوه رفتاری دراگان اسکوچیچ طی چند ماه گذشته بود. 

سرمربی تیم ملی ایران اساس تدابیر تاکتیکی خود را بر پایه بازیکنان ایرانی شاغل در خارج از کشور پایه‌گذاری کرده و تا این جای کار هم پاسخ خوبی دریافت کرده است. 

اتفاقاً گزارشگر قطری هم در اواخر نیمه اول بازی با سپاهان با اشاره به ضعف خط دفاعی نماینده کشورمان گفت: «سپاهان یکی از بهترین تیم‌های لیگ برتر ایران است اما وقتی این تیم با وجود مدعی بودن در داخل ایران، با چنین مشکلات عمده‌ای در لیگ قهرمانان آسیا مواجه می‌شود، باید به دراگان اسکوچیچ حق داد که اساس تاکتیکی خود را بر پایه بازیکنانی استوار کند که در خارج از ایران توپ می‌زنند و با ساختار حرفه‌ای فوتبال اروپا آشنا شده‌اند. قطعاً آنها در این مقطع به مراتب بیشتر از بازیکنان شاغل در داخل لیگ برتر ایران می‌توانند به تیم ملی کشورشان کمک کنند.»

 

چه کسانی حق گرفتن پاداش در تیم ملی را دارند؟

پاداش‌ها عرف است! از روزی که خبر رسیده یکسری ارقام میلیونی و حتی میلیاردی در فدراسیون عزیزی خادم پرداخت شده است موج جدیدی از اعتراض‌ها در فضای ورزش و فضای مجازی راه افتاده است. منتقدها از مردم عادی هستند تا بعضی ورزشکاران، پیشکسوتان و البته زنان فوتبالیست که صدای‌شان به هیچ کجا نمی‌رسد. مثلاً یک نفر مثل نسیم غلامی کاپیتان تیم ملی فوتسال ایران. صبح دیروز بود که او هم کنار خیلی‌های دیگر ایستاد تا به نوعی اعتراض خودش به پاداش‌های پرداختی فدراسیون فوتبال را نشان بدهد. غلامی نوشته بود: «تلاش رو یکی دیگه می‌کنه، پاداششو این دوستان می‌خورن. چه قشنگ.» غلامی در حالی این انتقاد را کرده است که خیلی‌ها علامت سؤال بزرگی بالای سرشان ظاهر شده که دوستان از کدام عرف حرف می‌زنند و اصلاً این عرف را چه کسی تعیین کرده است؟

در جواب باید گفت که طبق مصوبه همه ساله در فدراسیون فوتبال و تیم ملی، پاداش دادن به عوامل اجرایی، کادر فنی، بازیکنان و... عرف بوده است اما 2 نکته را باید در این زمینه لحاظ کرد، اینکه این پاداش‌ها هم سقف داشته‌اند و هم اینکه به نفراتی که اسامی‌شان در مصوبه آمده پرداخت می‌شده است. در زیر سمت‌هایی که مستحق پاداش طبق مصوبه فدراسیون فوتبال در سال‌های قبل بوده است آورده می‌شود:

- بازیکنان تیم ملی شامل نفرات اصلی و ذخیره

- کادر فنی شامل سرمربی، مربی، دستیاران و...

- پزشکان همراه تیم ملی

- سرپرست تیم ملی

- مدیر رسانه‌ای تیم ملی

- کادر ماساژ

بر اساس مصوبات سالیان قبل هیچ نفری در داخل فدراسیون حق گرفتن پاداش ر ا ندارد.

 

 

شد شش‌ماه و هنوز خیلی‌ها دارند برای تیم ملی نسخه می‌پیچند! فدراسیون فوتبال خودش هنوز درگیر رئیس معزول و برگزاری مجمع و هزار و یک حاشیه دیگر است، آن‌وقت خیلی‌ها انتظار دارند مسئولان آستین بالا بزنند و اسکوچیچ را از هدایت تیم ایران بردارند!

آخرین نمونه‌اش رحمان رضایی بازیکن سابق تیم ملی ایران است که گفته: «او شرایط رو به رشدی دارد. با همه احترامی که برای کادر فنی فعلی تیم‌ ملی قائلم، نکونام بهترین گزینه برای هدایت ایران در جام جهانی است و می‌تواند در جام جهانی قطر موفق باشد. نکونام می‌تواند جو تیم‌ ملی را یکدست کند. ضمن اینکه او در حال حاضر تجربه خوبی برای هدایت تیم‌ ملی دارد. به نظرم حتی نکونام می‌تواند خارج از ایران سرمربیگری کند و از این نظر، پارامترهای لازم را دارد.»

خیلی با نظری که رحمان رضایی داده موافقم. اصلاً خودم یکی از آنهایی بوده و هستم که می‌گویم عیار اسکوچیچ مناسب جام جهانی نیست و حتماً باید یک نفر باتجربه‌تر از او در جام جهانی روی نیمکت بنشیند اما در شرایط فعلی این اتفاق بعید است. همان‌طور که مطرح شد خود مسئولان فدراسیون روی هوا هستند! 

تکلیف خیلی از چیزها مشخص نیست و حتی برای بازی‌های دوستانه نظر آخرین نفری که می‌پرسند اسکوچیچ است، حالا این وسط جواد نکونام بیاید چه کار کند؟ بیاید تا هر اتفاقی که افتاد را در چشم او فرو کنند؟ بیاید تا اگر خدای ناکرده تیم ملی ناموفق بود همه بریزند سرش و او را سینه دیوار ناکامی قرار بدهند؟

زمان زیادی تا جام جهانی باقی نمانده و هر مربی‌ای هم که بیاید نیاز به آزمون و خطا دارد. ضمن اینکه به نظر می‌رسد هیچ تلاشی برای تغییر نیست و حتی اگر تعطیلات اسکوچیچ در کرواسی طولانی شود باز هم انگار کک کسی نمی‌گزد! فقط باید یک توصیه به جواد نکونام کرد. 

همانطور که سال قبل و آن زمانی که شایعه شده بود قرار است جانشین فرهاد مجیدی در استقلال شود خیلی‌ها می‌گفتند که: «حالا زود است به استقلال بیاید.» باید گفت که قبول هدایت تیم ملی در این برهه زمانی هم ریسک بزرگی است. جواد پله پله دارد تجربه کسب می‌کند و پله پله دارد به موفقیت در دنیای مربیگری می‌رسد. نه خود او دوست دارد آینده‌اش خراب شود نه کسانی که از ته دل نکونام را دوست دارند. 

رفقا، دوستان و آشنایان؛ این پیشنهاد من است که جواد نکونام را هوایی نکنید و اجازه بدهید که حداقل یک گزینه بکر و دست نخورده ایرانی برای سال‌های آینده که نیاز واقعی به او داشتیم باقی بماند. 

کسی که سرشار از تجربه و انگیزه است و قطعاً می‌تواند کمک بزرگی باشد اما نه حالا و نه در این مقطع زمانی که فوتبال ایران مدام قربانی می‌گیرد!