کارلو آنچلوتی با پیروزی 3 بر یک در زمین چلسی در دور رفت مرحله یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا اعتماد به نفس رئال مادرید را به این تیم برگرداند. او روز سختی را پشت سر گذاشت چون در آخرین ساعات تست کرونایش منفی شد و بعد از تیم به لندن پرواز کرد اما ارزش این سختی را داشت چون او با شاهکار تاکتیکی‌اش در لندن، به‌عنوان یک قهرمان به پایتخت اسپانیا برگشت.

آنچلوتی می‌دانست باید در کنار تیمش باشد و وقتی اجازه سفر پیدا کرد، انگار رئال مادرید بازی را با نتیجه یک بر صفر شروع کرده است. تا وقتی تست منفی را نگرفته بود، بی‌قرار بود. او می‌خواست در بزرگترین بازی فصل رئال مادرید تا اینجا که برابر تیم سابقش بود، همراه بازیکنان باشد. اما بعد از مسابقه اولین کسی که آرامش خود را حفظ کرد، آنچلوتی بود همان کاری که بعد از باخت یک بر صفر مقابل پاری‌سن‌ژرمن در فرانسه انجام داده بود.

او مربی بسیار باتجربه‌ای است و بخوبی می‌داند نباید بیش از حد ذوق‌زده شود یا اینکه خود را ببازد، بخصوص در رقابت‌هایی مثل لیگ قهرمانان. آرامش او البته به معنای آن نبود که خوشحال نیست و از پیروزی و نتیجه خوب تیمش لذت نبرده. او به خاطر خودش شادی کرد و به خاطر اینکه خودباوری تیم را بالا ببرد.

او انتقادپذیر است اما بی‌احترامی ناراحتش می‌کند و در هفته‌های اخیر رئال مادرید از این موضوع رنج برده. او بهتر از هر کسی بازیکنان خود را می‌شناسد و اوضاع روحی و جسمی تک‌تک افراد تیم را می‌داند.

پیروزی برابر چلسی آنچلوتی را عوض نمی‌کند. او یک فوتبالی حرفه‌ای است که فلسفه‌اش کار برای پیشرفت باشگاه و دفاع از بازیکنان است و البته بازگرداندن رئال به میدان سیبلس، جایی که جشن‌های قهرمانی را برگزار می‌کند. بردهایی مثل پیروزی چهارشنبه به او حس خوشحالی می‌دهد، خوشحالی واقعی و عمیق.

 

نمایش کریم بنزما در شب پیروزی 3 بر یک رئال مادرید در خانه چلسی در دور رفت از مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا آنقدر درخشان بود که کمتر کسی توانست بی‌تفاوت از کنار آن بگذرد چه برسد به یک رئالی مثل ایکرکاسیاس. بنزما با سه گلی که در این بازی به ثمر رساند، کهکشانی‌ها را در آستانه صعود به مرحله بعدی مسابقات قرار داد و سرمربی خود و هم‌تیمی‌های سابق و فعلی‌اش را مجاب کرد تا او را تمجید و به‌عنوان خدای فوتبال یاد کنند.

کارلو آنچلوتی سرمربی رئالی‌ها در پاسخ به این سؤال که بنزما چه تأثیر متمایزی بر عملکرد رئال مادرید دارد، اظهار داشت: «رهبری او. او اکنون نسبت به گذشته فرمانده بهتری است. او هر روز بیشتر از دیروز احساس مهمتر بودن می‌کند و هر روز بهتر و بهتر می‌شود.» کاسیاس اما تعبیر جالب‌تری از عملکرد هم‌تیمی فرانسوی سابقش داشت. در واقع او آنقدر از تماشای بازی بنزما تحت تأثیر قرار گرفته بود که نمی‌دانست او را به چه صفاتی تحسین کند.

کاپیتان سابق رئال مادرید در صفحه شخصی خود در توئیتر درباره بنزما نوشت: «k9 (کریم بنزما) یک مرد عنکبوتی است. K9 یک گرگینه است. K9 یک نگهبان است. K9 بهترین دوست شماست. K9 رئیس جمهوری ایالات متحده است. K9 مربی پرش با چتر نجات شماست. K9 فرشته نگهبان است. K9 خدای فوتبال است.»

بنزما آنقدر در خانه چلسی خوش درخشید که در پایان بازی فقط نام او از سوی هواداران اسپانیایی که در ورزشگاه استمفوردبریج حضور داشتند، شنیده می‌شد.

 

این روزها بازار شایعات درباره آینده لبران جیمز داغ است. ستاره امریکایی تیم لس‌آنجلس لیکرز هنوز یک سال دیگر با این تیم قرارداد دارد اما ناکامی‌اش با این تیم برای کسب جواز حضور در پلی‌آف NBA سبب شده است که گمانه‌زنی‌هایی درباره آینده‌اش صورت بگیرد که یکی از آنها هم احتمال هم‌تیمی شدن او با استفن کری، ستاره تیم گلدن‌استیت وریرز است. 

جیمز انگار خیلی‌ هم از شنیدن این شایعه بدش نیامده است و از آن استقبال هم کرده است هرچند این به معنا حقیقت داشتن پیوستن او به ‌وریرز نیست. در آستانه آخرین مصاف تیمش با گلدن‌استیت وریرز در مرحله گروهی این فصل NBA، مؤسسه HBO پیش نمایشی از اپیزود جدید برنامه تلویزیونی «The Shop» را پخش کرده که در آن جیمز اعتراف می‌کند دوست دارد با کری هم‌تیمی شود. او با تمجید از ستاره ‌وریرز می‌گوید: «من هر چیزی که درباره این پسر باشد را دوست دارم.» احتمال هم‌تیمی شدن دو بازیکنی که در یک دهه اخیر بزرگترین ستاره‌های NBA بوده‌اند، خیلی‌ها را به وجد آورده است. اگرچه سابقه رابطه جیمز با گلدن‌استیت از زمان حضورش در تیم کلیولند کاوالیرز چندان جالب نیست اما رابطه میان سوپراستارهای دو تیم خیلی بهتر است. هر دوی آنها ‌زاده شهر آکرون ایالت اوهایو هستند. در واقع آنها با سه سال تفاوت در یک بیمارستان به دنیا آمده‌اند و همیشه رابطه‌ای مانند رابطه میان دو برادر بزرگ و کوچک داشته‌اند. با وجود تفاوت سبک بازی‌ کاملاً متفاوت و تفاوت در جثه، جیمز که 6 سال زودتر از کری وارد NBA ‌شد، شیفته نوع بازی کردن ستاره گلدن استیت است. جیمز ادامه داد: «در حال حاضر استفن کری بازیکنی است که قطعاً دوست دارم در کنارش بازی کنم. باید او را از لحظه‌ای که از خودرویش پیاده می‌شود تا زمانی که وارد سالن می‌شود، محافظت کرد. حتی باید او را از لحظه‌ای که از رختخواب خارج می‌شود مراقبت کرد. او خیلی باارزش است.» این اولین باری نیست که جیمز از کری تمجید می‌کند. او پس از بازی آل‌استار هم درباره هم‌تیمی‌‌اش در آن بازی گفت: «کری از سیاره‌ای دیگر آمده است. انگار یک دوربین به دستش وصل کرده است و با آن تمام توپ‌ها را داخل سبد می‌اندازد. توپ که از دستش جدا می‌شود، همه می‌دانند که داخل سبد می‌افتد.»

 

سرالکس فرگوسن با آنکه نزدیک به یک دهه است از مربیگری منچستریونایتد کناره‌گیری کرده اما همچنان و در 80 سالگی هفته‌ای 235 هزار پوند درآمد دارد. فرگوسن در سال 2013 بعد از بردن افتخارات بسیار با شیاطین سرخ از جمله 13 قهرمانی در لیگ برتر و دو قهرمانی اروپا اعلام بازنشستگی کرد. سان گزارش داده 9 سال بعد از پایان دوران 26 ساله مربیگری فرگوسن روی نیمکت منچستریونایتد، او به‌عنوان سفیر این باشگاه سالانه بیش از دو میلیون پوند درآمد دارد.

این روزنامه انگلیسی همچنین نوشته درآمد کلی او از طریق قراردادهای فروش کتاب، حضور در مجامع عمومی، سرمایه‌گذاری‌ها و نقشی که همچنان در غول لیگ برتر دارد، به هفته‌ای 235 هزار پوند می‌رسد.

براساس آمار سال گذشته کمپانی توسعه ورزشی ACF که متعلق به او است، فرگوسن در سال گذشته 2/12 میلیون پوند درآمد داشته تا میزان دارایی‌اش از 5/17 میلیون پوند به 26 میلیون پوند برسد. البته دارایی‌های ثبت شده این اسکاتلندی از 27 میلیون پوند به 2/39 میلیون پوند افزایش داشته ضمن اینکه سان گزارش کرده او برای هر سخنرانی انگیزشی که انجام می‌دهد، صد هزار پوند دریافت می‌کند.

بعد از بازنشستگی فرگوسن، هیچ مربی نتوانسته با استانداردهای تعیین شده توسط او در منچستریونایتد برابری کند. آن‌طور که مهاجم سابق شیاطین سرخ، وین رونی می‌گوید نقش فرگوسن در باشگاه باعث می‌شود هر مربی که در این تیم کار را به دست می‌گیرد، با فشار زیادی مواجه شود.

رونی در برنامه کارشناسی فوتبال شبکه اسکای گفت: «فکر می‌کنم بعد از بازنشستگی سر الکس همه می‌دانستند که این کار فوق‌العاده سخت خواهد بود. دیوید مویس آمد و نتوانست کاری کند، بعد از او لویی، فان‌خال، ژوزه مورینیو و اوله گونار سولشر به همین ترتیب. ما مربی‌های خوبی داشتیم اما منچستریونایتد با بسیاری از باشگاه‌های فوتبال در سراسر جهان تفاوت اساسی دارد. یک نفر باید بیاید و فرصت کافی پیدا کند تا باشگاه را به جایی که شایستگی‌اش را دارد، برساند و این نتیجه به دست نمی‌آید وقتی شما هر دو سال یک بار مربی را عوض می‌کنید. فرگوسن مثل پدرخوانده باشگاه بود، نه فقط در مورد بازیکنان بلکه کارکنان و آکادمی. او روی همه چیز تسلط داشت. وقتی شما چنین کسی را در باشگاه دارید و یک نفر دیگر می‌آید، تغییر بزرگی در راه است. همیشه با خودم می‌گفتم برای دیوید مویس محال است که بیاید و جای الکس فرگوسن را بگیرد. او قرارداد شش ساله بست و قصد داشتند به او فرصت بدهند اما به نتیجه نرسید. 

وقتی فرگوسن رفت، همه در باشگاه به نحوی افت کردند با آنکه آن سال قهرمان لیگ برتر شده بودیم. 

مقامات باشگاه و بخصوص بازیکنان ارشدی که در تیم مانده بودند، می‌دانستند با یک چالش جدی مواجه شده‌اند. فکر می‌کنم بازیکنان توانستند با لویی فان‌خال منطبق شوند-که با توجه به سبک کار او آسان نبود- و بعد مورینیو هم همین‌طور بود اما انطباق برای همه کارکنان و آکادمی مشکل بود و فاصله میان آکادمی با تیم اول و مربی‌اش بخصوص در زمان مورینیو خیلی زیاد شد. مثل این شده بود که انگار اصلاً حضور ندارند. 26 سال با سر الکس رابطه نزدیک داشتند و بعد حتی اجازه نداشتند به تیم اول نزدیک شوند، جدایی کامل بین تیم اول و آکادمی رخ داد. فرگوسن هنوز به نحوی در تیم تأثیرگذار است و شما می‌توانید او را در بازی‌ها ببینید که این طبیعتاً فشار روی مربی تیم را زیاد می‌کند. اما اگر شما می‌خواهید مربی منچستریونایتد باشید باید سبک کار خودتان را دنبال کنید و تصمیم بگیرید.»

 

دو تیم اورتون و منچستریونایتد امروز ساعت 16:00 در حالی به مصاف هم می‌روند که هر دو به‌شدت نیاز به کسب سه امتیاز این دیدار دارند.

اورتون اخیراً مقابل برنلی، دیگر تیم در معرض سقوط، با نتیجه 3 بر2 باخت و اوضاعش وخیم‌تر شد. من‌یونایتد هم در خانه برابر لسترسیتی امتیاز از دست داد و امیدش به کسب سهمیه لیگ قهرمانان کمتر شد.

اورتون یکی از شش تیمی است که هرگز از لیگ برتر سقوط نکرده‌اند، اما آنها حالا خطر سقوط را به شکل جدی حس می‌کنند. فشار روی فرانک لمپارد، مربی تازه‌وارد این تیم بالاست.

اورتون پیش از دیدارهای ملی مقابل نیوکاسل یک برد مهم یک بر صفر به دست آورد، اما دو بازی اخیر خود در لیگ را برابر وستهم و برنلی باخته است. اورتون در رده هفدهم جدول است و تنها یک امتیاز بیشتر از برنلی رده هجدهمی دارد. آنها دیدارهای سختی هم پیش رو دارند و باید با من‌یونایتد، لستر (در خانه خود)، لیورپول، چلسی و لستر (در خانه رقیب) بازی کنند و سپس در خانه واتفورد به میدان بروند.

منچستریونایتد هم سه امتیاز بازی را برای حفظ امید صعود به لیگ قهرمانان نیاز دارد. تساوی با لستر باعث شد تیم رالف رانگنیک در رده هفتم جدول به سر ببرد و سه امتیاز کمتر از تاتنهام در رده چهارم داشته باشد.

من‌یونایتد در شش دیدار اخیر خود در تمامی رقابت‌ها، تنها یک برد داشته است. آنها هم باید در هفته‌های پیش رو با لیورپول و آرسنال بازی کنند. البته یونایتد از آوریل 2015 تاکنون تنها یک بار به اورتون باخته است.

اورتون در این بازی یری مینا، آندره گومش، تام دیویس، اندروس تاونسند و نیتان پیترسون را به‌دلیل مصدومیت در اختیار ندارد و دونی فن‌دبیک هم که از یونایتد به اورتون قرض داده شده، اجازه حضور در این مسابقه را ندارد. مایکل کین و آلن هم از محرومیت برگشته‌اند.

در یونایتد، کریس رونالدو مقابل لستر به‌دلیل بیماری غایب بود، اما احتمالاً در این بازی در ترکیب ثابت قرار خواهد گرفت. جسی لینگارد هم در تمرینات حاضر بوده و الکس تلس هم جای لوک شاو را می‌گیرد که دچار مصدومیت شده است. ادینسون کاوانی هم به‌دلیل مصدومیت ساق غایب است و میسون گرین‌وود هم از سوی باشگاه تعلیق شده است. 

 

 

منچستریونایتد با انجام تحقیقات لازم در هفته‌های اخیر به نظر می‌رسد مربی بعدی خود را انتخاب کرده باشد. اریک تن هاخ، مربی فعلی آژاکس به احتمال بسیار زیاد مربی بعدی شیاطین سرخ است. باشگاه اصرار دارد هنوز هیچ چیز مشخص نشده اما این هلندی پنجمین مربی باشگاه بعد از سر الکس فرگوسن خواهد بود.

اما چرا تن هاخ؟ او چه ویژگی دارد؟ نگرش تاکتیکی‌اش چگونه خواهد بود و انتصاب او چه اثری روی سیاست‌های نقل و انتقالات باشگاه دارد؟

از نظر سیستم بازی او در سال‌های اول کارش از 4-4-2 (لوزی در خط میانی) استفاده می‌کرد و بعد به 3-3-4 روی آورد. حالا 1-3-2-4 را ترجیح می‌دهد که برای تیم فعلی آشنا است با توجه به اینکه اوله گونار سولشر با آن کار می‌کرد و مربی موقت تیم، رالف رانگنیک هم اخیراً به آن گرایش داشته. همچنین، مثل رانگنیک، تن هاخ دوست دارد تیم‌هایش پرانرژی، مالکانه و با پرسینگ از جلو بازی کنند.

 البته رانگنیک در چهار ماه کار در یونایتد نتوانسته به طور کامل سبکش را پیاده کند و این آلمانی سطح آمادگی جسمانی بازیکنان را دلیل آن می‌داند. قطعاً بازیکنان توان لازم برای پرس 90 دقیقه‌ای مورد نظر رانگنیک را ندارند چون زیر نظر سولشر به آن عادت نکردند برای همین تن هاخ برای رسیدن به این هدف باید از نظر جسمی و روحی بازیکنان خود را آماده کند. اما گفتنش آسان است چون برخی بازیکنان از سبک تمرین رانگنیک و دستیارانش انتقاد داشتند.

این منتقدان اما با آمدن رانگنیک جایی در تیم ندارند. کسانی که سابقه کار با او دارند، از دقت و سختگیری‌اش در تمام جلسات تمرین می‌گویند. می‌گویند به آنالیز ویدیویی علاقه دارد و ناگهان جلسه تمرین را متوقف می‌کند اگر یک بازیکن سر جایش نباشد. تن هاخ شانس آورده که رانگنیک همین حالا برای هیأت مدیره جا انداخته که یونایتد به بازیکنان فیزیکی و جسور لازم برای این سبک فوتبال نیاز دارد. گفته می‌شود باشگاه از همین حالا فهرست بازیکنان مورد نظر برای پست‌های مختلف را آماده کرده و به مربی جدید ارائه می‌دهد تا او تصمیم نهایی را بگیرد. مربی هم بازیکنان دلخواهش را به باشگاه معرفی می‌کند. زمان البته خیلی مهم است و برای همین باشگاه می‌خواهد هر چه زودتر تکلیف مربی بعدی را روشن کند.

 اما کدامیک از بازیکنان فعلی در سبک مرجع تن هاخ جا دارند؟ فرد، برونو فرناندز، جیدون سانچو و اسکات مک تامینای بیش از همه پرس می‌کنند و مشکلی برای ماندن ندارند. پل پوگبا هم رتبه بالایی دارد اما احتمالاً در تابستان با پایان قراردادش می‌رود. پرسینگ در بازی دونی فان دبیک هم کلیدی است و اگر تن هاخ بیاید، هافبک هلندی که الان به‌صورت قرضی در اورتون است، مورد استقبال مربی سابقش قرار می‌گیرد.

بازیکنان قدیمی احتمالاً مازاد می‌شوند. خوان ماتا و ادینسون کاوانی در تابستان آزاد می‌شوند نمانیا ماتیچ 33 ساله هم نقشی در بازیسازی نخواهد داشت. کریستیانو رونالدو چه؟ او با پرس مورد نظر تن هاخ همخوانی ندارد اما بهترین گلزن تیم در رقابت‌های مختلف این فصل بوده و در موردش باید تصمیم مهمی گرفته شود. ضمناً یک مهاجم طراز اول در صدر اولویت‌های تابستان منچستریونایتد است که به هری کین علاقه خاصی دارد.

مارکوس رشفورد فصل وحشتناکی داشته اما تن هاخ که دوران حرفه‌ای سباستین هالر را بعد از روزهای سختش در وستهم احیا کرده می‌تواند همین کار را با رشفورد انجام دهد.

یکی از عوامل کلیدی موفقیت آژاکس توانایی انتقال سریع‌تر توپ بوده اما یونایتد با ترکیب خط میانی‌اش از این جهت مشکل اساسی دارد، برای همین یک هافبک کلاس جهانی از اولویت‌های تیم برای فصل بعد است، دکلان رایس، هافبک وستهم گزینه اولشان است. البته وستهم برای باارزش‌ترین دارایی خود 150 میلیون پوند می‌خواهد که یونایتد بعید است بپردازد اما بازیکن دیگری را دنبال می‌کنند که بتواند بین دفاع و حمله ارتباط برقرار کند.

در دفاع هم مشکل دارند چون در سیستم تن هاخ، مدافعان کناری باید در حمله مؤثر باشند و آرون وان بیساکا از این جهت ضعیف است. لوک شاو در حمله مؤثر است اما باید خیلی پیشرفت کند اگر می‌خواهد فصل بعد در تیم جایی داشته باشد. تن هاخ باید در مورد زوج ثابت رافائل واران در قلب دفاع تصمیم بگیرد، ویکتور لیندلوف و اریک بایی در کار با توپ بهتر از کاپیتان هری مگوایر هستند که این فصل به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.

شک نکنید اگر تن هاخ بیاید، نام‌های بزرگی قربانی می‌شوند چون او علاقه‌مند به کار با جوانان است و این دقیقاً با سنت یونایتد همخوانی دارد. بازیکنانی مثل جیمز گارنر که در حضور قرضی در ناتینگهام فارست درخشیده و آنتونی الانگا که توانش را در تیم رانگنیک ثابت کرده. استعدادهای هیجان‌انگیز دیگری در تیم امید و جوانان باشگاه هستند که با تاکتیک‌های تن هاخ انطباق دارند؛ هیچ کس شک ندارد که منچستریونایتد به یک خانه‌تکانی اساسی نیاز دارد.

 

کاپلو: ایتالیا تا 8 سال دیگر ضعیف خواهد بود

فابیو کاپلو گفته که فوتبال ایتالیا دست‌کم تا 8 سال دیگر به اوج برنمی‌گردد. ایتالیا برای دومین دوره پیاپی در جام جهانی حاضر نخواهد بود. هیچ باشگاهی از سری آ هم به مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان نرسیده است. رم و آتالانتا تنها نمایندگان باقی‌مانده ایتالیا در رقابت‌های اروپایی هستند. اخیراً آتالانتا در دور رفت مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ اروپا مقابل لایپزیگ به تساوی یک-یک رسید و رم هم در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ کنفرانس اروپا با نتیجه دو بر یک مقابل بودو/گلیمت شکست خورد.

کاپلو گفته است: «فوتبال ایتالیا خیلی از سایر کشورها عقب است. آنها توپ را سریع به گردش درنمی‌آورند و داوران هم زیاد سوت می‌زنند و بازی را زیاد متوقف می‌کنند. هر برخوردی از دید آنها خطا است و به همین دلیل، محکم بازی کردن در فوتبال ایتالیا جا نمی‌افتد. مشکل اصلی این است که بازیکنان بزرگ دیگر به ایتالیا نمی‌آیند. اگر شما با بهترین‌ها دیدار نکنید، چیزی یاد نخواهید گرفت. ما نیاز به ورزشگاه و زیرساخت داریم.»

از کاپلو سؤال شد که آیا فوتبال ایتالیا تا 6،5 سال آینده به اوج برنمی‌گردد و او گفت: «حتی 8 سال. در ایتالیا، هر کسی دخالت می‌کند. سیاستمداران، انجمن‌های محله‌ها و ... آنهایی که مسئول بخش جوانان هستند باید به اسپانیا سفر کنند و ببینند که آنها چطور روی تکنیک کار می‌کنند، نه تاکتیک.»