مربیان استقلال قبل از بازی خیال عارف را راحت کردند:

برو داخل زمین و از چیزی نترس!

بلافاصله پس از پایان بازی ایران و کره جنوبی در سئول، هواداران استقلال و پرسپولیس در فضای مجازی به شدت علیه همدیگر موضع گرفتند. استقلالی‌ها اشتباه امیر عابدزاده هنگام به ثمر رسیدن گل اول کره را دلیل اصلی ناکامی ایران می‌دانستند و پرسپولیسی‌ها نیز غفلت عارف غلامی در صحنه‌ای که منجر به ثمر رسیدن گل دوم حریف شد را دلیل شکست ایران قلمداد می‌کردند البته هیچ کدام از این موارد عامل اصلی ناکامی ایران نبود بلکه شکست ما در سایه ضعف تاکتیکی رقم خورد ولی به هر حال تقابل آبی و قرمز به قوت خودش باقی مانده بود. به همین خاطر مربیان استقلال قبل از بازی با پیکان به عارف غلامی اطمینان خاطر دادند که سطح توانایی‌های او هم از نظر آنها و هم از نظر کادر فنی تیم ملی کاملاً تأیید شده است بنابراین بهتر است بدون هیچ دغدغه‌ای وارد زمین شود و فقط در اندیشه ارائه نمایش خوب باشد چون قرار نیست مسافران جام جهانی در فضای مجازی انتخاب شوند.

 

 

برخلاف انتظارات، استقلال در هفته بیست و چهارم نتوانست حریفش را شکست دهد و در حالی که از امتیاز میزبانی با حضور تماشاگران خود بهره می‌برد، با تساوی مقابل پیکان به کارش خاتمه داد. در این بازی، رافائل داسیلوا در دقیقه 40 از بازی اخراج شد تا استقلال در شرایط سختی قرار بگیرد و برای رسیدن به گل پیروزی متحمل زحمات فراوان شود. هر چند که استقلال در این بازی بارها تا آستانه فرو ریختن دروازه‌اش هم پیش رفت و یکی، دو بار حسینی به طور جدی مانع از فروپاشی دروازه شد و یک بار هم توپ به تیر دروازه برخورد کرد اما به هر حال خیلی‌ها انتظار داشتند وریا غفوری در دقایق پایانی از سوی فرهاد مجیدی به کار گرفته شود تا شاید موقعیت‌های بیشتری نصیب استقلال شود. فرهاد مجیدی اما با وجود در تنگنا قرار گرفتن تیمش اما از وریا غفوری بهره نگرفت و ترجیح داد از بازیکنانی همچون خاقانی، صادقی و حتی مطهری استفاده کند. در واقع مجیدی با این تصمیم قصد داشت جایگاه مطمئنی برای صالح حردانی بسازد. بازیکنی که در پست هافبک-مدافع راست برای استقلال ایفای نقش می‌کند. به هر حال این تصمیم منجر به نیمکت نشینی وریا غفوری در این بازی شد و آقای کاپیتان حتی یک دقیقه هم فرصت بازی پیدا نکرد. وریا که قبل از سال 1400 به دلیل کوبیدن کاور تمرینی خود موقتاً کنار گذاشته شده بود، بعد از بازی با پیکان نیز تصمیم بحث برانگیزی اتخاذ کرد و بدون اینکه با اتوبوس تیم از ورزشگاه خارج شود، به طور شخصی صحنه بازی را ترک کرد تا سؤال‌های متعددی درباره چرایی این تصمیم، ذهن هواداران باشگاه استقلال را در بر بگیرد. چنانچه رفتار وریا ناشی از اعتراض به بازی نکردن در ترکیب استقلال باشد، احتمالاً هواداران این باشگاه هم حق را به سرمربی خود خواهند داد اما اگر مسائل دیگری درمیان باشد، نظر دادن قطعی درباره این ماجرا بسیار سخت خواهد بود.

 

معافی محمدحسین مرادمند برای بازی در استقلال انجام شده و این مدافع که برای گذران خدمت مقدس سربازی راهی ملوان بندرانزلی شده بود، طبق آخرین اطلاعاتی که به دست آمده به تمرینات استقلال باز خواهد گشت. مرادمند در این مدت موفق شده با ارائه اسناد برخی مدارک که اجازه می‌دهد او از کسری خدمت برخوردار شود، معافیت خود را بگیرد. گفته می‌شود بخشی از مراحل معافیت او با ارائه اسنادی درباره حضور پدرش در مناطق جنگی انجام شده است. بخشی دیگر مربوط به ازدواج و داشتن فرزند است و حضور در منطقه جنگی انزلی نیز معافیت‌هایی برای مدافع سابق استقلال به همراه داشته تا این بازیکن بتواند با استفاده از این امتیاز به چرخه تمرینی استقلال بازگردد و برای این تیم به میدان برود. گفته می‌شود مرادمند از ابتدای اردیبهشت ماه در تمرینات گروهی استقلال شرکت خواهد کرد. در این مدت که او درگیر گذران خدمت مقدس سربازی بوده، از تمرینات دور شده و گفته می‌شود قصد دارد با انجام تمرینات بدنسازی خودش را به شرایط ایده‌آل برساند تا از ابتدای اردیبهشت ماه بتواند در کارهای گروهی استقلال شرکت کند. در این میان البته بحث بازگشت سیاوش یزدانی نیز مطرح است. مدافعی که همراه مرادمند برای طی دوران سربازی راهی انزلی شد. طی روزهای گذشته خبرهای داغی درباره بازگشت قطعی این بازیکن هم مطرح شد اما گفته می‌شود یزدانی از نهایت زمانی که می‌توانست از معافیت تحصیلی برخوردار شود، استفاده کرده و به همین دلیل حتی اگر در دانشگاه نیز مورد پذیرش قرار بگیرد، نمی‌تواند با استفاده از این امتیاز برای استقلال بازی کند. ظاهراً یزدانی از این موضوع بی‌اطلاع بوده اما با کسب اطلاع از سازمان نظام وظیفه به این نتیجه رسیده که دیگر قادر نیست از امتیاز معافیت برخوردار شود. به این ترتیب ممکن است او از حضور در امتحانات دکترا نیز انصراف داده و خدمت سربازی خود را در باشگاه ملوان تمام کند تا بیش از این متحمل ضرر و زیان نشود.

 

نگاه فنی

حمیدرضا عرب  

 

تساوی مقابل پیکان تنها استقلال را از فرصت افزایش فاصله امتیازی با پرسپولیس محروم کرد، وگرنه آبی‌ها همچنان با اختلاف 6 امتیاز با تیم دوم جدول (پرسپولیس) اقبال بیشتری برای رسیدن به قهرمانی فصل دارند و بررسی بازی‌های پیش رو نیز نشان می‌دهد آبی‌ها همچنان از بخت بیشتری برای رسیدن به جام لیگ برخوردار هستند.

***

2 امتیازی که در بازی با پیکان از کف رفت در عین حال دلایل فنی را هم پشت خود دارد که فرهاد مجیدی باید در شش بازی باقی مانده به آن متوجه باشد و در راستای کاستن از اشتباهات تیمش اقداماتی کارساز انجام دهد. اینکه همه تقصیرات را متوجه داور بدانیم و اخراج داسیلوا را در نقص‌های تاکتیکی بزرگ جلوه دهیم، نادیده گرفتن حقایق است. واقعیت این است که استقلال در میدان بازی با پیکان در فاز دفاعی بسیار متزلزل بود و از ابتدای بازی بارها حریف را در موقعیت گلزنی قرار داد و تا آن زمان که داسیلوا نیز در ترکیب قرار داشت نیز فرصت‌هایی نصیب پیکان شد که نشان می‌داد فضای پشت مدافعان استقلال بسیار آسیب پذیر است. از طرفی هافبک‌های میانی نیز عملکرد درخشانی نداشتند و حردانی و سلمانی به‌عنوان بازیکنان کناری بیش از نیاز استقلال در فاز هجومی قرار داشتند.

***

شاید اگر پرسپولیس مقابل هوادار به برتری رسیده بود، می‌شد موقعیت کنونی استقلال را متزلزل نامید اما جدی‌ترین رقیب آبی‌ها نیز به لحاظ تاکتیکی عملکرد امیدوارکننده‌ای ندارد که تهدیدی بزرگ برای استقلال باشد. مضاف بر آن سرخ‌ها نیز باید در هفته بیست و پنجم مقابل همین پیکان قرار بگیرند و در ادامه لیگ دو بازی با ذوب‌آهن و سپاهان خواهند داشت که می‌شود این سه بازی را چالش آفرین دانست. شاید سه بازی هفته پایانی پرسپولیس مقابل تراکتور، شهرخودرو و فجر چندان چالش‌آفرین نباشد اما احتمال دارد سرخ‌ها در سه بازی نخست از شش بازی باقی مانده باز هم امتیاز از دست بدهند. در مقابل شاید بازی‌های استقلال تا پایان لیگ دشوار‌تر باشد. استقلال تیم‌های سپاهان، فولاد، آلومینیوم و حتی مس رفسنجان را به‌عنوان جدی‌ترین رقبای خود در شش بازی باقیمانده می‌بیند اما روند امتیاز‌گیری استقلال در لیگ بیست و یکم نشان می‌دهد که در بدبینانه‌ترین حالت ممکن شاید آبی‌ها در چهار بازی دشوار باقی مانده نهایت چهار امتیاز از دست بدهند. حتی اگر امتیاز‌های از دست رفته استقلال را عدد 6 تصور کنیم باز هم استقلال با تفاضل گل بهتر در قیاس با پرسپولیس به قهرمانی لیگ خواهد رسید.

در این میان سپاهان را هم باید در دایره مدعیان قرار داد. تیمی که با برتری خیره کننده مقابل نفت آبادان به رقابت آسیایی رفت. سپاهان اما بواسطه بازی‌های دشوار پیش رو اقبال آنچنانی برای رسیدن به قهرمانی نخواهد داشت. استقلال، پیکان، پرسپولیس، شهرخودرو، فولاد و آلومینیوم به ترتیب حریفان این تیم محسوب می‌شوند و باید از آن دسته اتفاقات نادر در تاریخ فوتبال رخ دهد که این تیم شش بازی باقی مانده را با پیروزی سپری کند و 63 امتیازی شود. در این شرایط استقلال باید از 18 امتیاز باقیمانده پیش روی خود 7 امتیاز از دست بدهد تا شاید سپاهان به لطف تفاضل گل بهتر قهرمان لیگ شود که بعید است استقلال در چنین بحرانی گرفتار شود که از 18 امتیاز باقیمانده فقط 7 امتیاز به چنگ آورد.

خوشبینانه و بدبینانه استقلال شانس نخست قهرمانی در لیگ بیست و یکم است و اگر همه عوامل تأثیرگذار در ناکامی یک تیم اعم از اشتباهات داوری، محرومیت‌ها و مصدومیت‌ها را هم که در نظر بگیریم استقلال تا رسیدن به حدنصاب امتیازی که موجب قهرمانی یک تیم می‌شود فاصله بعیدی ندارد. هرچند که برد مقابل پیکان می‌توانست دستیابی به این موقعیت را قطعی کند اما همین 6 امتیاز برتری نسبت به پرسپولیس و 11امتیاز اختلاف با سپاهان دست استقلال را باز می‌گذارد تا با فراغ بال در ادامه لیگ حاضر شود و جام بیست و یکم را به چنگ آورد.

 

سید‌حسین حسینی گرچه بعد از بازی با پیکان از تصمیمات داور گله کرد اما در نهان خوشحال‌ترین بازیکن استقلال بود. این شعف بی‌دلیل هم نیست. او در روزی که استقلال لحظات عذاب‌آوری را مقابل پیکان تجربه کرد و موقعیت‌های متعددی به حریف داد، مرد اول تیمش بود. حسینی در نیمه اول بازی با پیکان شوتی را مهار کرد که از دقت و ضرب کافی برخوردار بود. او با یک واکنش سریع توپ را از زیرطاق دروازه استقلال بیرون کشید. در نیمه دوم نیز که استقلال یک بازیکن کمتر از حریف داشت، موقعیت‌هایی به حریف داد که با درخشش این دروازه‌بان از دست رفت. اوج این موقعیت‌ها حوالی دقیقه 60 بازی رخ داد که سید‌حسین با واکنش‌های متعدد مانع از فرو ریختن دروازه تیمش شد. شاید تکرار چنین نمایشی برای سید‌حسین دیگر عادی شده باشد و اینکه او چند بازی کلین شیت کرده و مانع از باز شدن دروازه‌اش شده دیگر اهمیت چندانی برای آقای شماره یک نداشته باشد. حسینی در موقعیتی است که حالا یک هدف بزرگ‌تر را در سر می‌پروراند. هدفی که حتی از قهرمانی در لیگ با استقلال نیز رفیع‌تر است. دروازه‌بان استقلال درحالی که در ماه‌های اخیر همواره نگاه‌ها به سمت دروازه‌بان‌های لژیونر فوتبال ایران بوده، بازی در جام جهانی برای تیم ملی را به‌عنوان یک هدف پنهان مهم در سر دارد و اگر مربیان تیم ملی در اردوها و بازی‌های تدارکاتی آتی تیم ملی به شماره یک استقلال اعتماد کنند و عرصه را برای او باز بگذارند، شاید سید‌حسین به آن هدفی که سال‌ها به دنبالش بوده دست یابد. شاید برای آنها که رویه مربیان تیم ملی در دعوت مکرر از دروازه‌بان‌های لژیونر را دیده‌اند، رو گرداندن از این سیاست و بازی دادن به سید‌حسین حسینی تا حدی رؤیا‌گونه باشد اما واقعیت این است که میان مربیان تیم ملی نیز این نظریه تقویت شده که در بازی‌ها و اردوهای آتی تیم ملی باید به سید‌حسین نیز میدان داد تا این دروازه‌بان نیز شانس و اقبال خود را برای پوشیدن پیراهن تیم ملی آزمایش کند. فاکتور مهمی که احتمالاً مربیان تیم ملی را در آینده‌ای نه چندان دور به سید‌حسین حسینی متوجه خواهد ساخت، در چرخه بازی بودن این دروازه‌بان است. موضوعی مهم و حیاتی که در حضور بازیکنان ملی در ترکیب اصلی بسیار تأثیرگذار است. اکنون علیرضا بیرانوند که دوباره به قفس توری تیم ملی بازگشته، شرایط مساعدی در تیم باشگاهی‌اش ندارد. امیرعابدزاده نیز با‌وجود تمام توانایی‌هایش همچنان با اشتباهاتی مواجه است و پیام نیازمند هم از وضعیت چندان مساعدی در باشگاهش سود نمی‌برد که این موضوع باعث حذفش از فهرست تیم ملی در بازی با کره و لبنان شد. در شرایط فعلی شاید شایسته‌ترین دروازه‌بان برای قرار گرفتن در قفس توری تیم ملی سید‌حسین حسینی باشد. دروازه‌بانی که به طور مستمر در بازی‌های لیگ حضور داشته و به قول مربیان در فرم بازی قرار دارد. این ویژگی بعید نیست درآینده مربیان تیم ملی را به سمت این دروازه‌بان ببرد و او را به مرد اول تیم ملی بدل سازد. البته حسینی باید به روند رو به رشد خود ادامه دهد و همچنان در ترکیب استقلال دروازه‌بانی تأثیر‌گذار باشد. درست مانند بازی با پیکان که او اول مرد تیمش بود...

 

وصال روحانی

 

10 نفره شدن در بازی سه‌شنبه شب مقابل پیکان بهانه خوبی برای توجیه پیروز نشدن در این دیدار برای استقلال است اما واقعیت امر این است که حتی یک امتیاز هم که حاصل ثبت تساوی بدون گل در این مسابقه بود، دستاورد مهمی برای آنان به حساب می‌آید و قدم بلند دیگری در راه کسب قهرمانی در لیگ بیست و یکم است.

فرهاد مجیدی سرمربی تیم فوتبال استقلال پس از اخراج شدن رافائل داسیلوا مدافع برزیلی‌اش که در دقیقه 40 روی داد، باید با احتساب وقت‌های تلف شده تیمش را بیش از 55 دقیقه مدیریت می‌کرد تا پیکان به لطف داشتن 11 نفر در میدان برنده این پیکار نشود. مجیدی نه تنها این مدیریت را انجام داد بلکه با طراحی و اقداماتش به گونه‌ای عمل کرد که استقلال در نیمه دوم شانس چند بار گلزنی هم داشت و اگر این توپ‌ها گل نشد یا به سبب کوشش و درخشش مدافعان پیکان بود یا کم دقتی حمله‌وران آبی در زدن ضربات آخر.

 

اخراجی که اثر آن محسوس نبود

درست است که پیکان هم چندین و چند فرصت عالی گلزنی را هدر داد و سید حسین حسینی درون دروازه استقلال باز هم منجی تیمش شد و این فرصت‌ها را بی‌اثر کرد اما شکل بازی در نیمه دوم به گونه‌ای پیش می‌رفت که بینندگان چندان متوجه نمی‌شدند که استقلال 10 نفره است و حریف، ترکیب کامل خود را در زمین دارد و شرایط به گونه‌ای بود که انگار دو تیم 11 نفره هر حمله طرف مقابل را با تهاجمی از سوی خود پاسخ می‌گویند و پا پس نمی‌گذارند. قدر مسلم اینکه بیرون کشیدن رودی ژستد در پایان نیمه اول و گسیل روزبه چشمی به جای وی اقدامی واضح برای جبران کم شدن نیروهای انسانی در خط دفاعی استقلال و تلاش برای محو ضایعات اخراج داسیلوا بود اما بعضی تعویض‌های دیگر مجیدی منجمله آوردن سبحان خاقانی و ارسلان مطهری به زمین به قصد قوی‌تر کردن رویکردهای تهاجمی تیم صورت گرفت و وقتی مربی یک تیم 10 نفره شده اینگونه عمل می‌کند، بدین معنا است که هراسی از تبعات آن ندارد و شجاعانه به پیش می‌رود و گلزنی و پیروز شدن را همچنان در دستور کارش دارد.

 

هر دستاوردی، محصول کار گروهی است

این لزوماً به معنای تأیید همه حرکات تاکتیکی و گزینش‌های فردی و تمجید از تمامی تعویض‌های کادر فنی استقلال در دیدار پریشب مقابل پیکان نیست اما مجیدی در مجموع تیمش را در شرایط بحرانی حاصل آمده از اخراج داسیلوا بخوبی مدیریت کرد و اگر چه نتوانست گل بزند و پیروز شود اما از گلزنی حریف 11 نفره‌اش هم جلوگیری کرد و کسب یک امتیاز در این شرایط سخت، کم از پیروزی نیست. اگر هم استدلال و عنوان شود که آبی‌ها این تک امتیاز را بیشتر مدیون درخشش دروازه‌بان خود هستند تا تدابیر سرمربی‌شان (که بواقع نیز چنین بود) باید تصریح کرد که روند گل زدن یا گل نخوردن هر تیمی یک فرایند جمعی است و وقتی تیم‌ها گل نمی‌خورند، کل تیم‌شان است که به این دستاورد مهم رسیده و زمانی هم که گل به ثمر می‌رسانند، تمامی مجموعه تیم‌شان است که این موقعیت مهم را به ارمغان آورده و کلاً در ورزش‌های گروهی مثل فوتبال نباید هیچ دستاوردی را فقط به‌نام فرد و افراد نوشت، حتی اگر واقعاً چنین بوده باشد.

 

اینها تصادفی نیست

تساوی سه‌شنبه شب استقلال با پیکان بیش از آنکه یک ایستگاه تلخ و توقفگاه بی‌فرجام برای آبی‌ها بوده باشد، عبوری مهارت‌آمیز از یک جایگاه سخت بود که نشان داد دستاوردهای قبلی این تیم نیز چیزهای تصادفی نبوده است. شما می‌توانید با اقبالی بسیار خوش از دو سه بازی سخت و سنگین جان سالم بدر ببرید اما بی‌شکست ماندن در تمامی 24 هفته نخست یک لیگ 30 هفته‌ای هر چیزی هست الا یک دستاورد صرفاً خوش اقبالانه.

 

قول مسئولان باشگاه به مجیدی:

فصل آینده دو زمین تمرین عالی تحویلت می‌دهیم!