جانکارلو رینالدی

 

بعضی از جملات پائولو روسی مثل زنگ همیشه در گوشم می‌پیچد. بعد از قهرمانی در جام جهانی 1982، او آرزو کرد که ای‌ کاش می‌توانست زمان را متوقف کند چون شادی‌اش با یک غم کوچک عجین شده بود. او می‌دانست که دیگر هرگز نمی‌تواند چنین لحظه‌ای را تجربه کند و به همین دلیل می‌خواست تا جایی که برای یک انسان امکان‌پذیر است از افتخاری که کسب کرده بود، لذت ببرد. رفتارش شبیه چیزی که همیشه در زمین بازی از او سراغ داشتیم، نبود. او یکی از بزرگترین مهاجمان فرصت‌طلب فوتبال بود که همیشه در مکان مناسب برای چسباندن توپ به تور دروازه قرار داشت و وقتی هم که گل می‌زد، مثل یک پسر بچه مدرسه‌ای که از جایی چند تا شکلات کش رفته است، لبخند به لب می‌دوید تا از صحنه جرم دور شود. آن تابستان باشکوه در اوج حرفه‌اش بود. او ممکن است جام‌ها و افتخارات فردی دیگر را هم برده باشد اما دستاوردش برای رساندن آتزوری به سومین قهرمانی در جام جهانی، هر افتخار و موفقیت دیگری که کسب کرده بود را تحت‌الشعاع قرار می‌داد. برای عامه مردم او همیشه پابلیتو بود. آن ماجرا، داستان یک رستگاری هم بود، از آن داستان‌هایی که همه ما دوستش داریم. زمان زیادی از بازگشت روسی پس از محرومیتی طولانی به خاطر ماجرای رسوایی شرط‌بندی در فوتبال ایتالیا نمی‌گذشت. روسی همیشه بر بی‌گناهی‌اش تأکید داشت اما این باعث نشد که او زمان زیادی از عمرش را در محرومیت سپری نکند. با این حال انزو بئارزوت سرمربی وقت تیم ملی ایتالیا، اعتمادش را به روسی از دست نداد و همین موضوع جنجال‌‌ساز هم شد. برای هر کسی که بازی‌های اول آن جام جهانی یادش باشد، اعتماد کردن سرمربی آتزوری به روسی حرکت چندان هوشمندانه‌ای به نظر نمی‌رسید. روسی در آن زمان شکننده و سست و کم‌دقت بود و همین موضوع بر افت عملکرد هجومی تیم ملی ایتالیا هم تأثیر بسزایی گذاشته بود. بسیاری از مفسران وقت فوتبال جهان اتفاق نظر داشتند که آتزوری به هیچ عنوان جزو مدعیان جدی قهرمانی در جام جهانی 1982 نیست بخصوص که این تیم هم به زحمت توانست خودش را به یک مینی گروه شامل آرژانتین و برزیل برساند.

بازی مقابل برزیل برای آتزوری اما یک اتفاق سرنوشت‌ساز بود که انگار روسی برای درخشش در آن متولد شده بود. در همان 5 دقیقه اول بازی یک موقعیت گلزنی خلق شد و او ناکامی طولانی‌مدت خود برای گلزنی را پایان بخشید. او این کار را تکرار کرد و سپس او یک بار دیگر هم گلزنی کرد تا تیم ملی برزیل که از نگاه خیلی‌ها بخت‌ اصلی قهرمانی در جام جهانی بود، حذف شود.

به لطف درخشش روسی، ایتالیا از تیمی که تا پیش از آن بازی‌هایش چنگی به دل نمی‌زد، ناگهان به تیمی تماشایی تبدیل شد که روسی قلب تپنده آن بود. در کنار او حضور بازیکنانی مانند برونو کونتی، جانکارلو آنتنیونی و چیچو گراتزیانی، سبب می‌شد که یک موقعیت نصفه و نیمه هم برای گلزنی روسی کافی باشد. ایتالیای روسی لهستان را در یک بازی شبه تشریفاتی از پیش رو برداشت و در فینال هم خود او بود که گل اول را به آلمان غربی زد. وقتی صدای سوت پایان بازی درآمد، اشک شوق روی گونه‌هایش می‌غلتید. افتخارات روسی پس از قهرمانی در جام جهانی، در یوونتوس ادامه پیدا کرد و او توپ طلا را به پاداش کارهایی که در آن سال انجام داده بود از آن خود کرد. او سپس به میلان و بعد به ورونا رفت اما مصدومیت‌های گاه و بیگاه او را آزار داد و در نهایت مجبورش کرد تا در اوایل دهه چهارم زندگی بازنشسته شود. چهره و شهرت او اما تا سالیان سال پس از بازنشستگی‌اش از یاد نرفت. البته درخشش او در جام جهانی برای بعضی‌ها هم خوشایند نبود از جمله برای برزیلی‌ها. روسی فاش کرد که در سفرش به برزیل یک راننده تاکسی که او را با یک نگاه در آینه وسط شناخته بود، قصد داشت ستاره سابق آتزوری را به خاطر نقشی که در حذف تیم ملی برزیل در جام جهانی ایفا کرده بود از ماشینش پیاده کند و آخر سر با کلی درخواست از سوی روسی حاضر شده بود او را حداقل به هتل محل اقامتش برگرداند نه اینکه وسط خیابان رها کند. الان اما مطمئناً همان راننده تاکسی هم از شنیدن درگذشت یک اسطوره فوتبالی ناراحت است.

برای خیلی از ما قبول فقدان روسی، مهاجمی که شم و هنر گلزنی‌اش نظیر نداشت، سخت و غم‌انگیز است چون بخشی دیگر از تاریخ رفت اما یاد او همیشه در قلب تمام آنهایی که 40 سال پیش به خاطر درخشش‌های او بهانه‌ای برای جشن و پایکوبی پیدا داشتند، باقی خواهد ماند.

منبع: فوتبال ایتالیا

 

آنتونی جاشوا:

رئال مادرید که از یک حذف فاجعه‌بار و تاریخی در لیگ قهرمانان اروپا گریخته، امشب در حالی با تیم همشهری اتلتیکو روبه‌رو می‌شود که ناگهان شرایط خوبی به دست آورده و به نظر می‌رسد می‌تواند به روند شکست‌ناپذیری تیم دیگو سیمئونه پایان دهد.

کریم بنزما در بازی چهارشنبه شب برابر بوروسیامونشن گلادباخ دو گل زد تا هرگونه نگرانی از بابت نخستین خروج تاریخ رئال از مرحله گروهی لیگ قهرمانان از بین برود در حالی که قبل از این بازی شرایط نابهنجاری بر اردوی تیم زین‌الدین زیدان حاکم بود.

سرخیو راموس به قلب دفاع برگشت و بنزما مؤثر و کارآمد در خط حمله نشان داد تا رئال به عنوان صدرنشین گروه B به مرحله یک‌هشتم ‌نهایی صعود کند و حالا شانس خوبی دارد برای اینکه در قرعه‌کشی روز دوشنبه به غول‌های فوتبال اروپا نخورد. مربی فرانسوی که بعد از نتایج ضعیف، تردیدهای زیادی در مورد آینده‌اش به وجود آمده بود، حالا احساس ایمنی می‌کند. رئال با یک بازی بیشتر نسبت به اتلتیکو با شش امتیاز اختلاف نسبت به این تیم در رده چهارم قرار گرفته است.

اتلتیکو مادرید که با دوبازی کمتر و یک امتیاز بیشتر نسبت به تیم شگفت‌انگیز اسپانیا، رئال سوسیداد در صدر جدول لالیگا قرار دارد، نیز با پیروزی 2 بر صفر برابر سالزبورگ در اتریش به عنوان تیم دوم گروه A پشت سر بایرن‌مونیخ به مرحله حذفی رفت.

حالا این بازی که معمولاً شاهد جو فوق‌العاده‌ای در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو بود، بدون حضور تماشاگران برگزار می‌شود، با این وجود بیشتر نظرها به این بازی معطوف است.

یانیک کاراسکو می‌تواند ستاره این بازی باشد. بازیکن تیم ملی بلژیک در بازگشت از مصدومیت، گل دوم تیمش را به ثمر رساند و سیمئونه بعد از بازی گفت او می‌تواند بازیکن کلیدی تیمش شود. در آستانه این بازی دو نکته آماری درباره اتلتیکومادرید قابل توجه است، این تیم از ابتدای فصل در 10 بازی خود شکست نخورده ضمن اینکه این تیم 10 قهرمانی لالیگا در تاریخ خود به دست آورده در مقایسه با 34 قهرمانی رئال و 26 قهرمانی بارسلونا.

رئال در این فصل در 11 بازی خود 17 گل زده و از این جهت چهارم است اما این تیم 12 گل خورده که 10 تا از آمار گل‌های خورده اتلتیکو بیشتر است. رئال اما نزدیک به پنج سال است که در لیگ برابر اتلتیکو شکست نخورده و در سه بازی آخر توانسته تیم سیمئونه را شکست دهد. سفیدپوشان در این هفته قهرمانی لالیگا را به دست نمی‌آورند یا از دست نمی‌دهند اما شکست به اتلتیکو اعتماد به نفس فوق‌العاده‌ای می‌دهد و جایگاه این تیم را تا حدودی دست‌نیافتنی می‌کند.

اتلتیکو هفت برد متوالی در لالیگا به دست آورده از جمله پیروزی یک بر صفر برابر بارسلونا در واندامتروپولیتانو. این تیم چهار بازی آخرش را بدون دریافت گل برده که از توانایی‌های این تیم و عزم جزمش برای نخستین قهرمانی بعد از سال 2014 در فصل ضعیف رئال و بارسا خبر می‌دهد. تیم سیمونه از اوایل بهمن سال گذشته که با یک گل مغلوب رئال مادرید شد، شکست نخورده. آنها تا آخر سال 2020 چهار بازی دارند، بعد از رئال با الچه بازی می‌کنند و بعد سفر سختی به باسک دارند و باید با سوسیداد روبه‌رو شوند. بازی آخر هم با ختافه است و می‌خواهند با صدرنشینی به تعطیلات کوتاه سال نو بروند. اتلتیکو در شش فصل بعد از قهرمانی‌اش چهار بار سوم و دو بار دوم شده است.

اتلتیکو با 2 گل خورده بهترین خط دفاعی را دارد و با 21 گل زده دومین خط حمله برتر لالیگا پشت‌سر سوسیداد 22 گله است. بهترین گلزنان اتلتیکو لوییس سوارس و ژوائو فلیکس هستند که روی هم 10 گل زده‌اند. این تیم همچنین در هفت سفر اخیرش در لیگ به ورزشگاه رئال تنها یک بار شکست خورده.

این دو تیم تا به حال 166 بار در لیگ اسپانیا با یکدیگر بازی کرده‌اند که آمار رئال 88 پیروزی است، اتلتیکو 39 برد داشته و 39 بازی هم به تساوی کشیده شده.

 

حذف زودهنگام منچستریونایتد از لیگ قهرمانان اروپا یک بار دیگر به شایعات اخراج اوله‌گونار سولشر جان داده آن هم در آستانه میزبانی از منچسترسیتی در دربی امشب در دیداری که جبران شکست برای هیچ‌یک از دو تیم آسان نیست. در واقع دربی منچستر حساسترین بازی این هفته است که شامل سفر تیم صدرنشین تاتنهام به زمین کریستال پالاس و همچنین بازی مدافع عنوان قهرمانی، لیورپول در لندن و ورزشگاه فولام نیز می‌شود.

هر دو باشگاه منچستری به خاطر حضور در مراحل پایانی رقابت‌های اروپایی فصل تنها دو هفته پیش‌فصل داشتند و برای همین نتوانستند شروع خوبی در این فصل داشته باشند اما بعد از آن روند خوبی را آغاز کرده‌اند. مردان سولشر بعد از چهار برد متوالی، می‌توانند ادعا کنند برای نخستین بار بعد از بازنشستگی سر الکس فرگوسن در سال 2013 که تیم را در مسیر سقوط قرار داد، برای قهرمانی در این فصل شانس دارند اما ماهیت ناپلئونی برخی از این بردها همراه با دفاع شکننده تیم که منجر به شکست 3 بر 2 برابر لایپزیگ و حذف از لیگ قهرمانان شد تا مجبور شوند باز هم در لیگ اروپا بازی کنند، یک بار دیگر فشار را روی مربی نروژی بیشتر کرده است. یونایتد از دو بازی آخرش تنها یک امتیاز می‌خواست اما برابر پاری‌سن‌ژرمن و حریف آلمانی شکست خورد.

چهارمین باخت در شش بازی خانگی این فصل می‌تواند شیاطین سرخ را در فاصله هشت امتیازی تیم صدرنشین قرار دهد اگرچه آنها یک بازی کمتر انجام داده‌اند اما پیروزی در این بازی موقتاً، یونایتد را به دو امتیازی صدر می‌رساند.

سیتی با یک امتیاز و یک رتبه کمتر از یونایتد در رده هفتم قرار گرفته است اما تیم پپ گواردیولا با ثبت دو برد پیاپی در این فصل برای نخستین بار، به نظر می‌رسد روی فرم آمده. علاوه بر آن، برخلاف ناکامی دردناک منچستریونایتد در لیگ قهرمانان اروپا، سیتی مقتدرانه به مرحله یک‌هشتم ‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کرده است و مربی کاتالان به خاطر صعود در پایان بازی چهارم لیگ قهرمانان، فرصت پیدا کرد به گابریل ژسوس و کوین دبروین استراحت بدهد.

برناردو سیلوا بعد از پیروزی 3 بر صفر چهارشنبه برابر مارسی درباره روند خوب تیم در لیگ قهرمانان گفت: «وقتی شما بازی اول را می‌برید راحت‌تر می‌توانید بردهای بعدی را به دست آورید. ما می‌خواهیم ضرباهنگ تیم را در بازی با منچستریونایتد حفظ کنیم و به بردهایمان ادامه دهیم.»

با وجود تمام بی‌ثباتی‌های یونایتد، گواردیولا نگران سرعت این تیم در انتقال از دفاع به حمله است. فصل گذشته سیتی بارها اسیر ضدحملات سریع یونایتد شد و سه تا از چهار بازی با این تیم را باخت. این فصل هم در باخت برابر تاتنهام و لسترسیتی همین مشکل برای تیم گواردیولا به وجود آمد و هنوز راه‌حلی برای آن پیدا نکرده است.

یونایتد در دستاوردی بی‌سابقه هر پنج بازی خارج از خانه‌اش در لیگ این فصل را برده در حالی که در همه آنها از حریف عقب افتاده. این تیم به رکورد 9 برد متوالی خارج از خانه رسیده و از ژانویه در خانه رقبا شکست نخورده، شاید بتوان ادعا کرد فرم خارج از خانه است که تا به حال سولشر شغلش را از دست نداده، تیم او تنها 4 امتیاز از 19 امتیازش در این فصل را در خانه گرفته که پایین‌ترین میزان در لیگ برتر است.

یونایتد نسبت به فصل قبل در همین مقطع شش امتیاز بیشتر دارد و سیتی اگرچه چهار امتیاز نسبت به فصل قبل کمتر دارد اما به نظر می‌رسد به ثبات چند فصل اخیر خود نزدیک شده و در حالی به دربی می‌رود که پنج بازی شکست نخورده و گلی هم دریافت نکرده است. در 15 بازی آخر این تیم در رقابت‌های مختلف تنها تاتنهام توانسته سیتی را ببرد. تیم گواردیولا در دو بازی آخرش به اندازه هفت بازی قبلی‌اش گل زده اما نگرانی درباره فرم خارج از خانه‌اش وجود دارد؛ سیتی از ابتدای فصل تنها یک پیروزی در زمین رقبا به دست آورده.

 

ترکیب احتمالی

منچستریونایتد: دخئا؛ وان بیساکا، لیندلوف، مگوایر، تلس؛ مک تامینای، فرد؛ ماتا، فرناندز، رشفورد؛ گرینوود

منچسترسیتی: ادرسون؛ واکر، استونز، دیاس، مندی؛ رودری، فرناندینیو؛ محرز، دبروین، استرلینگ؛ ژسوس

 

بازیکنان ارشد منچستریونایتد بر این باورند که تغییرات بسیاری که اوله‌گونار سولشر در تاکتیک‌های تیمش می‌دهد، باعث شده که فرم تیم افت کند.

به باور آنها، اینکه مربی بارها تاکتیک تیم را تغییر داده باعث شده که تیم بی‌ثبات شود و همین منجر به نتایج پرفرازونشیب شده است.

شیاطین سرخ در این فصل 18 بازی در تمامی رقابت‌ها انجام داده‌اند و سولشر حتی یک بار هم در دو بازی پیاپی در تمامی رقابت‌ها از یک ترکیب استفاده نکرده است. اگر تنها بازی‌های لیگ برتر در نظر گرفته شود، او فقط یک بار شده که به ترکیب تیمش دست نزده باشد. این اتفاق در اکتبر افتاد، زمانی که یونایتد در خانه نیوکاسل با نتیجه چهار بر یک پیروز و سپس در خانه برابر چلسی با تساوی بدون گل متوقف شد. آنها در بین این دو بازی، در خانه پاری‌سن‌ژرمن با نتیجه دو بر یک پیروز شدند که البته در آن بازی ترکیب یونایتد فرق می‌کرد.

یک منبع نزدیک به باشگاه گفته است: «تیم تغییرات بسیار گسترده‌ای دارد و ترکیب و سیستم آن مرتباً عوض می‌شود. به این ترتیب بازیکنان نمی‌توانند ارتباط مؤثری در داخل میدان با هم بسازند.»

سولشر سیستم 1-3-2-4 را ترجیح می‌دهد اما در این فصل از سیستم‌های 2-1-2-1-4 و

2-1-4-3 هم بسیار استفاده کرده است.

این را می‌شود در دو بازی اخیر یونایتد دید. آنها در برد سه بر یک در خانه وستهم از آرایش 1-3-2-4 استفاده کردند اما در جریان باخت سه بر دو مقابل آربی لایپزیگ در لیگ قهرمانان، سیستمشان

2-1-4-3 بود.

به نظر می‌رسد که خط میانی بزرگ‌ترین دردسر سولشر باشد. برونو فرناندس بازیکن ثابت تیم است اما به جز او، مشخص نیست که کدام بازیکن در مرکز میدان به کار گرفته می‌شود. سولشر در 16 بازی در لیگ برتر و لیگ قهرمانان، از 11 ترکیب مختلف در خط میانی استفاده کرده است، که 9 ترکیب تنها یک بار به کار گرفته شده‌اند. برای مثال، در روز شنبه، خط میانی یونایتد از اسکات مک‌تامینی، پل پوگبا و دونی فن‌دبیک تشکیل شده بود. سه روز بعد، مک‌تامینی، نمانیا ماتیچ و فرناندس در خط میانی قرار گرفتند.

در خط حمله نیز ترکیب‌های مختلفی به کار گرفته شده‌اند. میسون گرین‌وود، ادینسون کاوانی و آنتونی مارسیال در روز شنبه بازی کردند، در حالی که مقابل لایپزیگ، خط حمله از گرین‌وود و رشفورد تشکیل می‌شد.

 

به دلیل آزار و قتل اویغورها

گریزمان با هواوی قطع همکاری کرد

 

آنتوان گریزمان اخیراً در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرده که به همکاری با شرکت چینی هواوی پایان می‌دهد. او دلیل این کار را برخورد با اقلیت اویغورها در چین اعلام کرده است. هواوی کمی پیش از آغاز جام جهانی 2018 قرارداد اسپانسرشیپ با این مهاجم بارسلونا امضا کرد. گریزمان با فرانسه قهرمان آن جام شد. او پس از آن، در کمپین‌های متعدد تبلیغاتی این شرکت حضور یافته است. گریزمان در اینستاگرام نوشته است: «پس از آنکه گفته شد هواوی ممکن است برنامه تشخیص چهره‌ اویغورها را ساخته باشد، اعلام می‌کنم که قراردادم با این شرکت را همین‌جا لغو می‌کنم. من از این فرصت استفاده کرده و از هواوی دعوت می‌کنم که نه‌تنها این اتهامات را تکذیب کند، بلکه اقدامات لازم را هم انجام دهد و از نفوذش برای کمک به حقوق بشر در جامعه استفاده کند.» چین در سال‌های اخیر از سوی کشورهای دیگر متهم به برخورد با اقلیت اویغور شده است. اویغورها مسلمانان منطقه خودمختار شین‌جیانگ غربی هستند. دولت چین این اتهامات را رد می‌کند و تأکید دارد که آنها تنها با تروریسم مقابله می‌کنند. حالا گفته می‌شود یک نرم‌افزار تشخیص چهره در چین ساخته شده که اویغورها را نشانه‌گذاری و پیدا می‌کند.

  

9 سال حبس برای روبینیو

دادگاه تجدید نظر میلان، بازیکن سابق رئال مادرید و منچسترسیتی، روبینیو را به دلیل تجاوز به یک زن جوان در سال 2013 به 9 سال حبس محکوم کرد. روبینیو و دوستش، ریکاردو فالکو، به جرم تجاوز به یک خانم آلبانیایی 23 ساله با این حکم سنگین مواجه شده‌اند ضمن اینکه باید روی هم 60 هزار یورو به عنوان خسارت به او بپردازند. یاکوپو گنوچی وکیل این خانم گفت: «این حکم، حمایت از زنان را ثابت می‌کند و نشان می‌دهد هر جا لازم باشد، قانون برخورد شدیدی می‌کند.»

باشگاه سانتوس که اوایل مهر از بازگشت روبینیوی 36 ساله خبر داده بود، با انتشار خبر اتهام خشونت جنسی او در ایتالیا قراردادش را فسخ کرد با این توضیح که او روی دفاع از پرونده‌اش تمرکز کند. روبینیو در سال 2014 که این خبر برای نخستین بار منتشر شد، خود را از هرگونه اتهامی مبرا دانست. بازیکن سابق تیم ملی برزیل در سال 2009 هنگامی که برای منچسترسیتی بازی می‌کرد، متهم به تجاوز به یک زن در لیدز شد اما به قرار وثیقه آزاد شد؛ آن موقع هم انجام این جرم را تکذیب کرده بود.

روبینیو 90 روز فرصت دارد به این حکم اعتراض کند. او فوتبالش را سال 2002 از سانتوس آغاز کرد و سال 2005 به رئال مادرید رفت. سال 2008 راهی سیتی شد و تا 2010 در این تیم ماند، بعد تا سال 2014 برای میلان بازی کرد. او در 100 بازی ملی خود 28 گل زده است.

  

لبران جیمز، بهترین ورزشکار سال مجله تایم

امسال کمتر ورزشکاری به پای لبران جیمز رسیده است. این بسکتبالیست 35ساله در داخل و خارج میدان دستاوردهای بسیاری داشته است. این ستاره لس‌آنجلس لیکرز به همین دلیل به عنوان ورزشکار سال از دید مجله تایم انتخاب شده است. جیمز باعث شد که لیکرز به هفدهمین قهرمانی خود در مسابقات NBA برسد و با رکورد بوستون سلتیکس برابری کند. بیشتر دیدارهای این فصل NBA به دلیل شیوع ویروس کرونا، در حباب در اورلاندو فلوریدا برگزار شد. این چهارمین قهرمانی جیمز در مسابقات NBA و چهارمین باری بود که او عنوان باارزش‌ترین بازیکن را از آن خود می‌کند. او اولین بازیکن تاریخ NBA است که با سه تیم متفاوت بهترین بازیکن سال می‌شود. تنها مایکل جوردن با شش بار عنوان باارزش‌ترین بازیکن، بالاتر از جیمز قرار دارد.

جیمز قراردادش با لیکرز را برای دو سال دیگر تمدید کرده و گفته می‌شود به ازای آن، 85 میلیون دلار خواهد گرفت.

جیمز همچنین یکی از افرادی بوده که بسیار به موضوع تبعیض نژادی و خشونت پلیس پرداخته است. او پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از رأی‌دهندگان خواست که ثبت‌نام کنند و کمپین «فراتر از یک رأی» را راه انداخت تا با تبعیض نژادی در انتخابات مقابله کند.