درخواست‌ها از قطر 

امیرعلی حسینی مدیر کمیته بین‌الملل باشگاه پرسپولیس اعلام کرد: «با توجه به خواست مدیر و سرمربی تیم و تأکید مدیرعامل و معاون اجرایی باشگاه برای اجرای خواسته‌های کادر فنی، برنامه مورد نظر پرسپولیس برای سفر به قطر جهت انجام بازی فینال لیگ قهرمانان به این ترتیب است که 6 روز قبل از مسابقه به دوحه سفر کنیم.»

این درخواست همراه با برنامه تمرین، جلسات و صرف غذا و موارد دیگر، از سوی کادر فنی و مدیر تیم تهیه و برای کنفدراسیون فوتبال آسیا ارسال شده است.

وی افزود: «روز یکشنبه در جلسه‌ای با افشین پیروانی و یحیی گل‌محمدی، هماهنگی‌‌های لازم در زمینه سفر، اقامت و امور لجستیک به عمل آمد.»

حسینی گفت: «در صورت آمادگی کنفدراسیون فوتبال آسیا و کشور قطر، روز 23 آذرماه تهران را به مقصد دوحه ترک می کنیم و 30 آذر هم زمان بازگشت به تهران خواهد بود.»

 

اینیستا گل زد و مصدوم شد

صعود ویسل کوبه در لیگ قهرمانان

درخشش اینیستا در خط میانی ویسل کوبه سبب شد تا این تیم از دور گروهی صعود کند اما ویسل کوبه دیروز در مرحله حذفی هم در بازی حساس خود مقابل شانگهای اس وی جی با درخشش هافبک نامدار خود  توانست 2بر صفر به پیروزی برسد و راهی یک چهارم نهایی شود.

ستاره این بازی بازهم اینیستا بود. کاپیتان اسپانیایی دقیقه 33 بازی روی پاس یاماگوچی قفل دروازه حریف چینی را باز کرد.

او پس از دریافت پاس عمقی یاماگوچی در درون محوطه جریمه، به زیبایی مدافع روبه‌رویش را جا گذاشت و پس از مکثی کوتاه، با یک ضربه زمینی پای چپ توپ را از زیر دستان دروازه‌بان وارد دروازه کرد

ویسل دقیقه 50 با ضربه سر نیشی به دومین گل خود نیز دست یافت تا تقریباً کار را تمام کند. اینیستا که نمایشی درخشان در این بازی داشت، دقیقه 68 به دلیل مصدومیت جای خود را به یاسوی داد. او بدون کمک و در حالی که کمی احساس درد می کرد از میدان خارج شد.

 

هفته قبل نوشتیم که مشخص نیست باشگاه پرسپولیس در جریان شکایت از شجاع خلیل‌زاده و فسخ یکطرفه قرارداد او دنبال چیست. پیش‌تر حقوقدان‌ها و وکلای ورزشی اعلام کرده بودند پرسپولیس می‌تواند با شکایت از شجاع و باشگاه الریان به فیفا هم غرامت بگیرد هم شجاع را 4 تا 6 ماه محکوم کند اما طبیعی بود که با شکایت بردن به کمیته تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال به جایی نخواهد رسید.

دیروز نورشرق رئیس کمیته تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال اعلام کرد که این پرونده باید در فیفا دنبال شود و پرسپولیس اگر می‌خواهد به نتیجه برسد باید در فیفا این پرونده را دنبال کند چرا که کمیته تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال مرجع رسیدگی به این پرونده نیست.

با این حال از چندین روز قبل مشخص شده بود که باشگاه پرسپولیس نه از باشگاه الریان و نه از شجاع به فیفا شکایت نکرده و دنبال این بوده تا ابتدا حکمی از کمیته تعیین وضعیت بگیرد که آیا فسخ قرارداد شجاع مجاز بوده یا نه و همچنان منتظر دریافت نامه‌ای از کمیته تعیین وضعیت هست تا با اتکا به همین مدرک به فیفا شکایت کند.

با این حال یک کارشناس حقوقی به نام رسول باختر گفته اگر کمیته تعیین وضعیت حکمی هم می‌داد برای فیفا هیچ اعتباری ندارد و پرسپولیس راه را اشتباه رفته و تنها زمان را هدر داده است. از طرفی همین کارشناس گفته شکایت بردن پرسپولیس به کمیته تعیین وضعیت بعداً و در صورت شکایت پرسپولیس از الریان به فیفا به سود باشگاه قطری خواهد شد چرا که آنها مدعی می‌شوند پرسپولیس چون می‌دانسته ما شجاع خلیل‌زاده را برای فسخ قراردادش با پرسپولیس اغوا نکردیم به فیفا شکایت نکرده  و در مراجع داخلی پرونده را باز کرده است.

این کارشناس گفته پرسپولیس از زمان رخ دادن اتفاق (فسخ قرارداد شجاع) دو سال زمان دارد که به فیفا شکایت کند اما وکیل باشگاه پرسپولیس باید در این خصوص توضیح بدهد که چرا از ابتدا شکایت به فیفا نرفته و در داخل کشور 

دنبال شده است.

 

نگاه

محمدقراگزلو    

 

2018 و 2020دو سال مهم در تاریخ باشگاه پرسپولیس به حساب می‌آید چرا که تیم محبوب‌شان در هر دو سال به فینال آسیا رسیده و بعد از ناکامی در اولی حالا شانس این را دارد تا اولین قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا بین تیم‌های ایرانی را به نام خود بزند.

اینکه پرسپولیس دو بار در فاصله دو سال به فینال رسیده به اندازه کافی می‌تواند برای این باشگاه و البته فوتبال ایران یک پیام مهم داشته باشد، اینکه پرسپولیس موفق شده به لحاظ فنی خودش را از سایر باشگاه‌های ایرانی جدا کند و به سطح تیم‌های درجه یک غرب قاره برسد. حالا پرسپولیس در کادر فنی،هم‌سطح باشگاه‌هایی مثل السد، الدحیل، الهلال و النصر به حساب می‌آید حتی اگر به لحاظ سازماندهی و لجستیکی هرگز شبیه آنها نباشد.

البته که الهلال به خاطر بدهی‌های چند صدهزار دلاری از نقل و انتقالات محروم نمی‌شود یا السد باشگاهی نیست که برای 8 ماه متوالی حقوق مربیان تیم‌های آکادمی‌اش را نپردازد. بحث آکادمی که میان آمد، حتماً می‌دانیم آنچه در پرسپولیس به عنوان تیم‌های پایه می‌شناسیم، اصلاً شباهتی به باشگاه‌های هم‌طرازش در غرب آسیا ندارد. یا مثلاً الدحیل باشگاهی نیست که حقوق مربیان و بازیکنانش را برای چند ماه متوالی نپردازد و اساساً با بحران‌های اینچنینی غریبه است.

اما پرسپولیس با وجود این تفاوت‌های آشکار و آنچه در دوحه طی مسابقات مقدماتی و حذفی لیگ قهرمانان آسیا2020به عینه نمود یافت توانست بالاتر از آنها به فینال برسد و طبیعتاً قهرمانی آسیا با این سطح از مشکلات ساختاری، مالی و سازمانی چیزی فراتر از جام بردن و ثبت آن در تاریخ این تورنمنت خواهد بود.

حالا همه می‌دانند که پرسپولیس با انواع و اقسام کمبودها به فینال لیگ قهرمانان رسیده و در بازی نهایی هم از این کمبودها رنج می‌برد. از محرومیت بهترین مهاجمش گرفته تا از دست دادن بهترین مدافعش به خاطر بی‌پولی. کافی است اکنون همین دو فکت مهم را - فارغ از محرومیت پهلوان و امیری به عنوان دو بازیکن اصلی دیگرش-  در اختیار رسانه‌های عربی و شرقی بگذارید تا کمبودهای پرسپولیس برای فینال را تحلیل کنند و احتمالاً به این نتیجه برسند که تیم گل‌محمدی برای پیروزی در مسابقه فینال خلع سلاح شده و در سطح بازی‌های دو ماه قبل دوحه نمی‌تواند باشد اما این بدشانسی‌ها یا به عبارتی اتفاقاتی روتین اما ناشی از سوء‌مدیریت‌ها و کج‌اندیشی‌ها برای فوتبال ایران و پرسپولیس اصلاً چیز تازه‌ای نیست و به اندازه حریفان‌شان آنها را به هم نخواهد ریخت.

پرسپولیس از سال‌ها قبل در مهم‌ترین و حیاتی‌ترین لحظات، کمبودها و مشکلات عمده‌ای داشته که اجازه نداده تا این باشگاه غیر از یک قهرمانی جام در جام آسیا، عنوان قاره‌ای دیگری داشته باشد. باشگاه پرسپولیس از بدو تأسیس تاکنون چند مقطع طلایی داشته که آخرینش همین چهار فصل اخیر است اما در مقاطع طلایی قبلی غیر از آن یک عنوان قهرمانی، عمدتاً کمبودها و نقایص خلق‌الساعه که بر اثر سوء‌مدیریت‌ها ایجاد شده اجازه نداده تا تعداد عناوین قاره‌ای باشگاه همسنگ اعتبار و اقتدارش در فوتبال ایران باشد.

اگر امروز پرسپولیس پرافتخارترین تیم فوتبال ایران در لیگ سراسری است اما در صورت قهرمانی در 29 آذر تازه تیم شانزدهم پرافتخارهای این تورنمنت خواهد شد. پس این پرسش برای علاقه‌مندان جوان و نوجوان باشگاه که دوران طلایی 5،4 سال اخیر را لمس کرده‌اند، ایجاد خواهد شد که چرا با این همه توان و اقتدار داخلی در آسیا چیز زیادی نصیب‌مان نشده؟

شاید رسیدن به جواب سخت نباشد اما کافی است دو نمونه‌اش را اینجا مطرح کنیم. اولی به 28 سال قبل برمی‌گردد؛ زمانی که تیم برای دومین سال متوالی به فینال جام در جام قاره رسید اما جابه‌جایی در زمان بازی برگشت و تعویق چند باره آن کاری کرد که تیم علی پروین با پیکری نیمه جان در دیدار برگشت مقابل نیسان ژاپن حاضر شود و نتواند از گل زده در خانه حریف محافظت کند.

از دست دادن ستاره‌هایی مثل حسن شیرمحمدی ستاره بازی رفت فینال سال 1992 در فاصله چندماهه بین بازی رفت و برگشت و کوچ بهترین بازیکنان به قطر برای رسیدن به نان و نوایی که آن زمان در فوتبال ایران وجود نداشت تا حدودی شبیه همان چیزی است که امسال بین پرسپولیس و شجاع خلیل‌زاده گذشت. یا اگر آن روز رضا عقابی اولین و آخرین بازی مهمش در فینال آسیا را انجام داد، امروز هم مهدی عبدی و آرمان رمضانی تنها عناصر باقیمانده در اختیار یحیی هستند که حداقل روی کاغذ شانسی برای گلزنی در فینال آسیا و باز کردن گره قهرمانی نخواهند داشت .

اگر آن روز تیم علی پروین در شرایط بدنی خوبی به ‌سر نمی‌برد و بعد از تعطیلات نوروزی بدن‌های بازیکنان همچنان به خواب رفته و آمادگی حضور در آن بازی سنگین را نداشت، دو سال پیش هم تیم برانکو برای برگرداندن ورق مسابقه با کاشیما مهره و نیرویی کنار دستش نمی‌دید تا اندکی امیدوار باشد. آن روز که تیم محروم از نقل و انتقالات بعد از محرومیت و مصدومیت ماهینی، نعمتی و انصاری باید به احسان علوان‌زاده و حمیدرضا طاهرخانی به عنوان تنها عناصر تهاجمی‌اش دل می‌بست هم همین محدودیت‌ها، کاستی‌ها و مشکلات که غالباً ریشه در سوء‌مدیریت داشت، قهرمانی را از پرسپولیس گرفت.

در مورد دیگر شاید اگر پرسپولیس با تدبیر مناسب و با تعداد بازیکنان کافی به لیگ قهرمانان آسیا گام می‌گذاشت، در نیمه نهایی 2017 و با محرومیت و مصدومیت سه مدافع اصلی‌اش آنطور اسیر الهلال نمی‌شد.

اگر علی اکبر طاهری آن اتفاق را برای بازگرداندن مهدی طارمی رقم نمی‌زد و پنجره باشگاه بسته نمی‌شد یا چنانچه مدیریت وقت باشگاه (گرشاسبی) شرایطی فراهم می‌کرد تا تیم برای بازی رفت با کاشیما زودتر به ژاپن برود و جت لگ شدن اعضای تیم مانع از ارائه عملکرد فنی مناسب‌شان نشود، شاید امروز پرسپولیس در تعداد عناوین قاره‌ای جایی آن بالاهای جدول داشت.

شاید اگر پرسپولیس طلایی استانکو و پروین در اواخر دهه 70 تحت مدیریت امیر عابدینی سازماندهی بهتری داشت و در ازای از دست دادن بهترین ستاره‌هایش و لژیونر شدن آنها، در مواجهه با رقبایی مثل سامسونگ بلووینگرز و پوهانگ استیلرز مثل آنها از مهره‌های تأثیرگذار و تعیین کننده خارجی بهره می‌برد، امروز در مقابل نام اعضای آن تیم طلایی هم بعد از سه بار حضور در نیمه نهایی جام باشگاه‌های آسیا حداقل یک عنوان قهرمانی نوشته می‌شد.

اگر پرسپولیس به اندازه کافی پول داشت تا ستاره‌هایی مثل حمید درخشان، ناصر محمدخانی، محمد پنجعلی، مرتضی کرمانی مقدم، فرشاد پیوس، محسن عاشوری، حسن شیرمحمدی را در مقاطع میانه دهه 60 تا اوایل دهه 70 حفظ می‌کرد احتمالاً نه به محمدان بنگلادش می‌باخت نه جام را دو دستی در تهران به نیسان تقدیم می‌کرد.

می‌بینید. بیست یا سی سال گذشته اما پرسپولیس تغییر زیادی نکرده. اگر آن روز شیرمحمدی‌ها برای به دست آوردن پول بیشتر به قطر می‌رفتند امروز شجاع خلیل‌زاده‌ها دنبال همان هدف رفته و محکم کردن پایه‌های زندگی شخصی‌شان را به احتمال قهرمانی در آسیا ترجیح داده‌اند. انگار این یک دور باطل است که پرسپولیس را گرفتار خودش کرده اما من اسمش را بدشانسی نمی‌گذارم و مستقیماً به سوء‌مدیریت وصلش می‌کنم. در عین حال اگر تیمی با مدیری مثل رسول پناه به فینال رفت و قهرمان شد حتماً معجزه کرده پس باید برایش ایستاده کف زد و بیشتر از یک قهرمانی ساده، اعضای آن تیم را تمجید کرد و از عظمت کارشان گفت.

 

مصاحبه

ناصرقراگزلو     

 

ناصر محمد‌خانی مهاجم اسبق پرسپولیس با وجود بعضی کمبودها، شرایط پرسپولیس را برای موفقیت در فینال رقابت‌های آسیایی مهیا ارزیابی می‌کند. در رابطه با مسائل اخیر پرسپولیس گپ و گفتی با محمد‌خانی داشتیم .

 

شرایط پرسپولیس را از آنجا که بازی‌های این تیم پیش از فینال لغو شده چگونه ارزیابی می‌کنید؟

به نظر من همان موقع یعنی بلافاصله بعد از اینکه پرسپولیس به فینال رسید اگر بازی فینال برگرار می‌شد شرایط پرسپولیس خیلی خوب و ایده‌آل بود چون تیم در کوران مسابقات قرار داشت. و با وجود خستگی به دلیل اینکه تیم در همه بازی‌هایش پیروز شده بود، بازیکنان به لحاظ روحی و فنی در شرایط خیلی خوبی قرارداشتند اما از آنجا که برنامه‌ریزی کنفدراسیون آسیا خوب نبود و تقویم شرق آسیا هم هیچ زمانی با برنامه و تقویم غرب آسیا هماهنگ نبود، بازی‌های شرق نسبت به مسابقات غرب با مدتی تأخیر برگزار شده که این امر موجب شده حریف شرق از دل مسابقات آسیایی وارد فینال شود و پرسپولیس از مسابقات داخلی راهی قطر و بازی فینال شود .

این تفاوت سطح برای سرخ‌پوشان مشکل‌ساز نخواهد شد؟

به هر حال شرایط این‌گونه است و مهم این است که از دو هفته کمتر تا فینال کادر فنی بهترین برنامه‌ریزی را داشته باشد و از فرصت باقی‌مانده نهایت استفاده را ببرد .

بعضی از تیم‌ها از لغو مسابقات پرسپولیس قبل از فینال ناراحت بودند!

من معتقدم باید به پرسپولیس نگاهی ملی داشت. کنفدراسیون آسیا خیلی سختگیری دارد که پروتکل‌ها کاملاً رعایت شده و دو تیم فینالیست هم هر چه زودتر تحت فرنطینه قرار بگیرند. از همین رو بازی کردن در شرایطی که بیماری کرونا به شکل زیادی بازیکنان را تهدید می‌کند برای پرسپولیس خیلی مضر است و اگر چند بازیکن پرسپولیس کرونا بگیرند واقعاً نماینده کشورمان با مشکل مواجه می‌شود و ضررش هم در کل به فوتبال ایران می‌خورد .

پرسپولیس محروم هم کم ندارد. با این وجود و کمبودهایی که هست سرخ‌پوشان ابزار کافی برای موفقیت در فینال را دارند ؟

بله کمبودهایی هست اما رسیدن محمد انصاری و اضافه شدن بازیکنانی مانند مهدیخانی واقعاً به سود پرسپولیس تمام خواهد شد .

یعنی این بازیکنان می‌توانند جای خالی امیری، شجاع، پهلوان و آل کثیر را پر کنند؟

همه بازیکنانی که از آنها نام بردید، همگی بازیکنان خیلی خوبی هستند و حضورشان واقعاً می‌توانست در فینال به سود پرسپولیس باشد اما شجاع جدا شد و رفت و بقیه هم که محروم هستند. به همین دلیل حداقل برای فینال دیگر نباید به محرومان فکر کرد و فقط باید به فکر استفاده از داشته‌ها بود .

چطور می‌توان کمبودهای بزرگ را برطرف کرد؟

کادر فنی پرسپولیس، بدنساز و آنالیزورهای این تیم نشان دادند واقعاً در برنامه‌ریزی مهارت خیلی خوبی دارند. به همین دلیل هم می‌توان با برنامه‌ریزی دقیق که من اطمینان دارم از سوی کادر پرسپولیس لحاظ شده و تا روز فینال هم ادامه خواهد داشت، پرسپولیس به بهترین شکل آماده و تجهیز خواهد شد و خود آقا یحیی با جایگزین کردن و جابه‌جایی بازیکنان و اتخاذ تاکتیکی مناسب راه را برای ارائه بهترین نمایش تیمش مهیا خواهد کرد .

فوتبال تیم‌های شرق آسیا نسبت به تیم‌های غربی کاملاً متفاوت است. این تفاوت برای یحیی و شاگردانش مشکل‌ساز نخواهد شد؟

درست است که شرقی‌ها سبک متفاوتی دارند و سرعت‌شان هم از تیم‌های غرب آسیا بیشتر است اما من فکر می‌کنم تیم فینالیست از السد یا النصر و پاختاکور قوی‌تر نیست و پرسپولیس قدرتمند با حس برنده‌خواهی و قهرمانی که در ذهن کادر فنی و بازیکنانش وجود دارد، قادر هستند در دیدار فینال پیروز شده و ان‌شاءالله قهرمان آسیا شود و باز هم به رکوردشکنی و موفقیتش ادامه داده و رکوردی دیگر را برای خودش رقم بزند .

چه تیمی را برای پرسپولیس در فینال بهتر می‌دانید؟

همه تیم‌ها که قوی‌اند اما به نظرم ما با چینی‌ها راحت‌تر می‌توانیم بازی کنیم و برنده شویم .

خود شما هم مقابل چین گل زده‌اید؟

بله در آن بازی معروف با ضربه کاشته‌ای زیبا تور دروازه چین را لرزاندم و گل دیگر را هم ضیا عربشاهی با شوت به چین زد تا ما تیم ملی چین را شکست دهیم .

پرسپولیس بعد از بازگشت از قطر هم با چالش بزرگ بازی‌های فشرده لیگ مواجه خواهد بود با این مسأله یحیی و تیمش چگونه مقابله خواهند کرد؟

بالاخره الان شرایط خاصی پیش آمده و چاره‌ای هم نیست و باید از آن تمکین کرد اما من فکر می‌کنم ان‌شاءالله پرسپولیس با قهرمانی از قطر باز می‌گردد و در لیگ برتر هم پنجمین قهرمانی‌اش را تکرار خواهد کرد چون شخصیت تیم پرسپولیس با قهرمانی عجین شده است .

برای حضور تماشاگران هم در فینال مجوز صادر شد .

این خبر را شنیدم و خیلی خوشحال شدم چون روح فوتبال تماشاگرانش هستند و از آنجا که در قطر تماشاگران ایرانی زیادی وجود دارد، من فکر می‌کنم با حضورشان شرایط روحی خوبی را برای پرسپولیس به وجود آورند تا در نهایت پرسپولیس قهرمان شده و بعد از آن، یک ایران را خوشحال کند .

شنبه 29 آذرماه ساعت 15:30 بازی فینال لیگ قهرمانان آسیا بین پسپولیس و حریف شرقی‌اش در ورزشگاه الجنوب دوحه برگزار خواهد شد. با اعلام AFC قرار است برای این بازی بلیت فروشی صورت بگیرد و مسابقه فینال با حضور تماشاگران برگزار خواهد شد.

البته برای ورود تماشاگران که ظاهراً قرار است، 50درصد صندلی‌های استادیوم باشند، تمهیدات خاصی اندیشیده شده از جمله اینکه حتماً باید تست کرونا بدهند و البته با توجه به اپلیکیشن‌هایی که همه مردم قطر در گوشی‌های تلفن همراه‌شان دارند، تماشاگران با احراز سلامتی کامل می‌توانند وارد ورزشگاه شوند و بلیت تنها به آنهایی فروخته می‌شود که این مراحل را پشت سر گذاشته باشند.

بعد از اعلام‌ AFC مبنی بر حضور تماشاگران در ورزشگاه بسیاری از هواداران پرسپولیس در داخل کشور برای حمایت از تیم محبوب‌شان اعلام کردند به قطر خواهند رفت تا این بازی حساس را از نزدیک ببینند اما با توجه به شرایطی که اعلام شد از ابتدا هم به نظر می‌رسید شرایط مناسبی برای سفر به قطر وجود نداشته باشد.

اول اینکه قطری‌ها به خاطر شیوع ویروس کرونا، قوانین سختگیرانه‌ای برای ورود به این کشور دارند و عملاً سفر به این کشور در شرایط فعلی منتفی است و دوم اینکه اگر هر هوادار ایرانی بتواند ویزای قطر بگیرد و وارد این کشور شود، کار بسیار سخت و به نوعی غیرممکن را برای ورود به ورزشگاه الجنوب خواهد داشت چرا که اپلیکیشن‌هایی که درباره آن صحبت شده فقط برای توابع قطری ثبت شده و بنابراین بلیت خریدن برای هوادارانی که از ایران به قطر خواهند رفت غیرممکن خواهد بود.

با این شرایط احتمالاً تنها ایرانی‌های حاضر در قطر و آنهایی که در این کشور سکونت دارند می‌توانند در بازی فینال همراه و یاور پرسپولیس روی سکوها باشند که در خوشبینانه‌ترین حالت شاید تعدادشان به دوهزار نفر برسد اما همین که پرسپولیس در آن بازی تنها نخواهد ماند نکته ویژه‌ای است و باید روی کمک همین هواداران ایرانی حساب ویژه‌ای باز کرد.

در عین حال از آنجایی که قطعاً حریف شرقی در آن بازی تماشاگری نخواهد داشت – چرا که از کشورهای ژاپن، چین یا کره جنوبی بعید است فردی در قطر زندگی کند – پرسپولیس قطعاً از این حیث نسبت به حریف شرقی‌اش شرایط بهتری خواهد داشت.

همچنین باید دید در آن مسابقه قطری‌هایی که احتمالاً به ورزشگاه خواهند رفت طرفدار کدام تیم هستند که با توجه به ارتباط خوب ایران و قطر بعید نیست قطری‌ها هم در فینال از پرسپولیس حمایت کنند.

ظاهراً باشگاه پرسپولیس هم برنامه‌هایی دارد تا بتواند با فراخوان ایرانیان مقیم دوحه هم برای آنها بلیت تهیه کند،هم اینکه در ورزشگاه با سازماندهی آنها شرایط را برای تشویق تیم مقابل حریف شرقی‌اش مهیا سازد.

با این وجود باشگاه پرسپولیس دیروز اعلام کرد بعد از سؤال از AFC در مورد حضور تماشاگران، به باشگاه اعلام شده هیچ تماشاگری از هیچ نقطه دنیا نمی‌تواند صرفاً برای تماشای فینال لیگ قهرمانان راهی قطر شود و در صورت دریافت ویزا و ورود به این کشور باید بین یک تا دو هفته در قرنطینه کامل به ‌سر ببرد. به بیان دیگر تنها ساکنان کشور قطر و افرادی که تست‌های مربوط به کرونا را با نتیجه منفی پشت سر گذاشته‌اند، آن هم در شرایط خاص مجوز ورود به ورزشگاه را دارند.

 

 

اینطور که پیداست بازی پرسپولیس – ذوب‌آهن شنبه هفته آینده برگزار خواهد شد. البته نتیجه تست کرونای ذوب‌آهنی‌ها که ظاهراً قرار است فردا جوابش مشخص شود، در برگزار کردن یا نکردن این مسابقه از سوی سازمان لیگ تعیین کننده است اما اگر طبق خواسته کادر فنی پرسپولیس، بازی شنبه آینده برگزار شود، یحیی فرصتی خواهد داشت تا آخرین نقشه‌های خود را برای ترکیب تیمش در دیدار فینال امتحان کند.

سرمربی پرسپولیس در دو بازی اخیر خود و با نزدیک شدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا با در نظر گرفتن بازیکنان محروم در آن مسابقه از ارنج‌هایی استفاده کرد که می‌تواند در ورزشگاه الجنوب به میدان بفرستد.

یحیی در بازی با نفت مسجد سلیمان با در نظر گرفتن محرومیت وحید امیری و احسان پهلوان، این دو بازیکن را بیرون گذاشت و با اعمال تغییراتی در خط میانی و خط حمله با ترکیبی متفاوت به میدان رفت که البته نه در فرم تهاجمی و نه در نتیجه به آنچه دنبالش بود، دست نیافت.

یحیی در آن بازی از سه هافبک میانی خودش کمال، نوراللهی و سرلک برای اولین بار به صورت همزمان استفاده کرد. هر چند به نظر می‌رسید سرلک هافبک چپ باشد و در خط حمله به زوج نعمتی – عبدی بازی داد. در دیدار با شهرخودرو اما کمال از ترکیب بیرون رفت و سرلک به میانه زمین رفت تا عالیشاه در پست هافبک چپ بازی کند و در خط حمله هم رمضانی کنار نعمتی باشد.

با ترکیب دوم در بازی با شهرخودرو پرسپولیس یک گل روی ضربه ایستگاهی زد و در حالی که تحت فشار بود با انجام تغییرات و ورود همان دو بازیکن محروم (امیری و پهلوان) ورق برگشت و ضمن انسجام بیشتر و با در نظر گرفتن قدرت بدنی بالاتر از حریف، تیم یحیی دو گل زد و برد قاطعی را جشن گرفت.

حالا بازی با ذوب‌آهن در پیش است و این پرسش بزرگ در ذهن ایجاد خواهد شد که آیا یحیی ترکیب بازی فینال را در این مسابقه امتحان خواهد کرد؟ امکان دارد این ترکیب همان ارنج اولیه بازی با شهرخودرو باشد؟ یعنی واقعاً رمضانی در فینال لیگ قهرمانان فیکس خواهد بود یا مثلاً با یک تغییر نسبت به آن دیدار مهدی عبدی به ترکیب برمی‌گردد؟ امکان دارد باز هم تغییر جدیدی در خط حمله ببینیم؟ آیا عالیشاه با نمایش خوب یک نیمه‌ای‌اش بعد از آن همه کلنجار و مخالفت با مدل بازی‌اش موفق شده یحیی را قانع کند تا در ترکیب اصلی بازی فینال باشد؟ آیا یحیی از خیر بازی دادن به کمال کامیابی‌نیا که در بین هافبک‌های میانی‌اش جنگجوترین مهره به حساب می‌آید، گذشته است؟

پرسش بزرگتر اینگونه مطرح می‌شود که یحیی اصلاً فرصت تغییرات بعد از بازی با ذوب‌آهن را خواهد داشت؟ آیا بازیکنان ذخیره دیدار با ذوب‌آهن با در نظر گرفتن اینکه در فینال نیمکت‌نشین خواهند بود به لحاظ روانی به هم نمی‌ریزند؟

حتماً بسیاری بر این باورند که یحیی از ترکیب برنده بازی با شهرخودرو مقابل ذوب‌آهن استفاده خواهد کرد اما خودش هم خوب می‌داند که در آن بازی و در شرایطی که طی بیست دقیقه از شروع نیمه دوم تحت فشار قرار گرفته بود با به میدان فرستادن همان دو بازیکن محروم فینال شرایط تیمش را تغییر داد و با توجه به محرومیت آنها در بازی 29 آذر حتماً باید نقش‌هایی طراحی کند که در صورت گره خوردن بازی از کدام عناصر جایگزین می‌تواند استفاده کند و حتی در ماکت بازی فینال (دیدار با ذوب‌آهن) هم از آن نیروها (مثلاً علی شجاعی، آرمان رمضانی، سعید حسین پور و کمال کامیابی‌نیا) با جابه‌جایی پست‌های بازی‌شان استفاده کند.

مهم‌ترین مسأله اما مربوط به زوج خط حمله است که از مدت‌ها قبل مورد سؤال بوده و با توجه به اینکه تنها نفرات در دسترس کادر فنی مهدی عبدی، سیامک نعمتی و آرمان رمضانی هستند باید دید نهایتاً کدام دو نفر در ترکیب اصلی بازی با ذوب‌آهن به میدان خواهند رفت.