روزنامه ایران ورزشی | شماره :6631

با در نظر گرفتن فقدان تمام‌کننده و نرسیدن به فرم تهاجمی ایده‌آل

فعلاً دنبال «پرسپولیس زلزله» نباشید

محمد قراگزلو

90 دقیقه دوم هم گذشت و از خط حمله پرسپولیس آبی گرم نشد. حالا قرمزها در نکات آماری جدا از ثبت پنجمین برد یک‌گله متوالی مقابل صنعت‌نفت، به هر چیز دیگری که می‌بالند شامل آیتم‌های تدافعی است و حکایت از استحکام خط دفاعی‌شان دارد. به‌عنوان مثال دومین کلین‌شیت فصل‌شان را هم ثبت کردند ضمن اینکه در 9 بازی اخیرشان در لیگ قهرمانان و لیگ برتر فقط دو گل خورده‌اند که هر دوتا روی ضربات پنالتی بوده و ظاهراً فعلاً تیمی پیدا نشده که در جریان بازی بتواند دروازه حامد لک را باز کند.

پرسپولیس به دفاعش می‌بالد و اصلاً با تکیه بر همین استحکام و قدرت خط دفاعی یا در عبارت کلی‌تر انسجام در سازماندهی دفاعی تیمی است که طی چهار فصل گذشته به این همه موفقیت دست یافته و به‌عنوان قدرت برتر فوتبال باشگاهی ایران خودش را بازشناسانده است.

پرسپولیس دفاع تیمی فوق‌العاده‌ای دارد، کم گل می‌خورد و حتی با تغییرات مکرر در خط دفاع (آنچه در دوحه دیدیم) همچنان این ویژگی مثبتش را حفظ می‌کند یا با وجود از دست دادن بهترین مدافعش (شجاع خلیل‌زاده) از دو بازی نخست لیگ در این فاز نمره قبولی می‌گیرد. اینها خیلی هم خوب است و شاید برای قهرمانی اصل اولیه و لازم قلمداد شود، اما پرسپولیس با آن روح تهاجمی‌اش و آنچه از دهه 50 و 60 در ذهن دوستدارانش ثبت کرده همه علاقه‌مندانش را بدعادت بار آورده و همه دوست دارند پرسپولیس را سراپا حمله، مشتاق به گلزنی و همواره تهاجمی ببینند.

فارغ از شعارهای آپدیت‌شده امروزی در ورزشگاه‌ها، قدیم‌ترها دوستداران پرسپولیس با شعار «حمله حمله حمله، پرسپولیس کوبنده» تیم‌شان را به جلو هل می‌دادند و هر وقت بازی می‌افتاد به این شکل از تیم‌شان می‌خواستند قالب تهاجمی بگیرد و به فکر گلزنی باشد.

اخیراً ویدئوی کوتاهی دیدم از بازی پرسپولیس-بانک ملی مربوط به دهه 60. دقیقه 88 بازی است و پرسپولیس چهار گل از حریفش پیش است اما بازیکنان طوری برای گل پنجم تلاش می‌کنند و در آخر به هدف‌شان می‌رسند که انگار مأموریت دارند تا آخرین لحظه مسابقه و سوت پایان بازی برای تحقق خواسته هواداران و روح بخشیدن به ماهیت تهاجمی تیم‌شان تلاش کنند.

آن روزها پرسپولیس اینطوری بود که اگر در همان 15 دقیقه ابتدایی حریفش را در زمین خودش محبوس می کرد و به گل می‌رسید، عقب نمی‌رفت و اصلاً با واژه‌ها و عباراتی مثل «مدیریت بازی» یا «کنترل حریف» ناآشنا بود. شاید بگویید سطح حریفان پرسپولیس در آن مقطع در فوتبال تهران پایین بود اما پرسپولیس و توان بدنی بازیکنانش هم در قواره فوتبال همان دهه قرار داشتند و آن تیم هجومی از امروز به 30، 40 سال قبل پرت نشده بود.

در عین حال فاکتور برخورداری از تماشاگر و هل دادن تیم به بازی رو به جلو هم چیزی بود که امروز و در دوران کرونا پرسپولیس از آن محروم شده، اما حتی با داشتن تماشاگر هم واژه‌هایی مثل مدیریت یا کنترل بازی هم در فوتبال امروز کاربرد زیادی پیدا کرده و حتی در خصوص تیم پرمهره و ظاهراً تهاجمی پرسپولیس هم استفاده می‌شود.

یحیی و کادرش اهل مدیریت بازی نیستند. آنها دوست دارند پرسپولیس تیمی همواره تهاجمی باشد که بالا بازی می‌کند و با تحت فشار گذاشتن حریف در دقایقی طولانی به خواسته‌اش می‌رسد.

آنها «پرسپولیس زلزله» را در همان دهه 60 و 70 دیده و لمس کرده‌اند. ایده‌آل آنها همان بازی سراسر هجومی است بدون اینکه لحظه‌ای بخواهند به مدیریت مسابقه، عقب‌نشینی و کنترل حریف فکر کنند، اما گاهی شرایط اقتضا می‌کند به این مدل بازی کفایت کرده و با تفکر اقتصادی به جمع‌آوری امتیازات با حداقل گل و کمترین موقعیت کفایت قناعت کنند. یحیی دوست دارد تیمش «آتش‌پاره» باشد اما فعلاً در دو بازی اول لیگ از آنچه مدنظر دارد دور به نظر می‌رسد. اگر منصف باشیم البته شرایط محیطی و اتفاقات هم علیه‌اش بوده‌اند. یک‌بار زمین سفت و ناهموار با سوت‌های ناجور داور فوتبال تیمش را خراب کردند و بار دوم باران تند و چمن سنگین و توپی که روی زمین خیلی کند می‌غلتید کاری کردند تا فوتبال ایده‌آل کادر فنی پرسپولیس را نبینیم.

دلایل کادر فنی پرسپولیس اما برای اینکه ثابت کنند اتفاقات و شرایط مسابقه علیه‌شان بوده شاید به‌لحاظ منطقی قابل قبول باشد، اما برای هواداران کم‌صبرشان پذیرفتنی نیست. آنها همان پرسپولیس زلزله را می‌خواهند که برای حمله خست به خرج نمی‌دهد و حتی بعد از رسیدن به گل و قطعی کردن پیروزی اهل سازش با حریف و کوتاه آمدن نیست. آنها پرسپولیس کوبنده را طلب می‌کنند و حتی اگر پذیرفته باشند پایه قهرمانی با همین بردهای اقتصادی بنا می‌شود هنوز به آن خو نگرفته‌اند و بازی چشم‌نواز، تهاجمی و کاملاً برتر را می‌پسندند که با نتیجه قاطعی همراه شده و تا لحظه پایان مسابقه استرس از دست رفتن امتیاز نداشته باشد.

مسأله داوری، باران تند، زمین سفت، چمن بلند و نکاتی از این دست جزئی از اتفاقات و شرایط بازی است که البته در تعیین نتیجه تعیین‌کننده خواهد بود اما یک حرف کلیشه‌ای و ساده وجود دارد که «تیم قدرتمند با توان بالای فنی‌اش به تمام این مسائل مگر در حالاتی استثنائی غلبه می‌کند و بعید است اشتباهات داوری یا مشکلاتی مثل زمین سدی مقابلش باشد.»

نکته اصلی البته همین‌جاست؛ پرسپولیس هنوز به آن نقطه نرسیده که مقابل اشتباهات داوری و چمن بلند کوتاه بیاید و به‌راحتی از این مشکلات عبور کند. تیم یحیی سخت موقعیت می‌سازد و سخت گل می‌زند چراکه در فاز حمله هنوز به آن پیک مدنظرش نرسیده و از آن دور به نظر می‌رسد، ضمن اینکه فاقد مهاجم یا مهاجمانی تمام‌کننده است.

وحید امیری به‌عنوان هافبک کناری اصلاً مهاجمی نیست که از او توقع گلزنی داشته باشیم، مهرداد عبدی هنوز تا پخته شدن فاصله دارد، رمضانی به درد سیستم بازی پرسپولیس نمی‌خورد، آریا برزگر هنوز در حدی نیست که بتوان به او اعتماد کرد و مهدی‌خانی تازه آمده و شرایط بازی ندارد ضمن اینکه او در اوج آمادگی هم بعید است چیزی فراتر از عبدی باشد. در این شرایط تغییرات و آزمایش‌ها ادامه دارد. علی شجاعی 15 دقیقه در نوک حمله بازی می‌کند اما کارگشا نیست و سر جایش برمی‌گردد و...

پرسپولیس در فاز حمله جان ندارد چراکه هم سخت موقعیت می‌سازد هم گلزن ندارد. مشکل اول احتمالاً به‌تدریج حل خواهد شد و شاید اگر شرایط و اتفاقات مسابقه به کمک یحیی و تیمش بیاید در این بخش اصلاً ایرادی نبینیم یا مشکلات به حداقل برسد، اما بخش دوم خارج از اراده یحیی و کادر او است و مادامی که «فینیشر» قابلی در دسترس نباشد پرسپولیس برای بردهای اقتصادی‌اش دلیل محکمه‌پسندی دارد و از عناوینی مثل کوبنده یا زلزله فاصله خواهد گرفت.

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:


کد امنیتی:

خبر

عالیشاه بی‌سروصدا برگشت

شنبه‌شب و بعد از بازی با صنعت‌نفت، سیدجلال حسینی از حضور امید عالیشاه در تمرین یکشنبه خبر داد.

ساعتی بعد از آن هم ابراهیم شکوری در لایو اینستاگرامی باشگاه گفت: «ما باید به بزرگترها احترام بگذاریم و سعی کنیم در کمال آرامش مشکلات را حل کنیم. مطمئناً این مشکل هم حل خواهد شد چون هم کادر فنی بسیار بااخلاق و بزرگ هستند و هم امید عالیشاه بازیکن بسیار خوبی است.»

امید عالیشاه دیروز در تمرین پرسپولیس شرکت و با نفرات ذخیره زیر نظر کادر فنی کار کرد؛ انگار نه انگار که اتفاقی افتاده باشد.

به نظر می‌رسد مدیران باشگاه در تماس با کادر فنی سعی دارند این قصیه را بی‌سروصدا خاتمه دهند و از آنجایی که خبری از کمیته انضباطی نیست و باشگاه شرایط درستی ندارد مسأله در اختیار باشگاه گذاشتن این بازیکن هم منتفی شده است!

وعده پرداخت دو هفته بعد!

در حالی که چند روز قبل شنیده می‌شد طی رایزنی‌های مدیرعامل جدید باشگاه پرسپولیس قرار است در شروع هفته جاری بخشی از مطالبات بازیکنان و مربیان این تیم پرداخت شود، اما اینگونه نشد و حالا شنیده شده باشگاه وعده دو هفته دیگر را داده است. مدیران پرسپولیس در رایزنی‌هایی که با بخش اسپانسر و کارگزار باشگاه داشته‌اند، این وعده را به بازیکنان داده‌اند که تا دو هفته دیگر بخشی از مطالبات آنها پرداخت خواهد شد. این در حالی است که یحیی گل‌محمدی در مصاحبه قبل از بازی با صنعت‌نفت به شکل غیرمستقیم از مدیریت باشگاه خواسته بود هرچه سریع‌تر مشکلات مالی بازیکنان را حل کنند.

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:


کد امنیتی:

اگر شرایط را در نظر بگیرید نمی‌گویید برد اقتصادی

پهلوان: می‌خواهم آقای پاس گل لیگ شوم

مصاحبه

ناصرقراگزلو

احسان پهلوان، بازیکن چندپسته پرسپولیس تقریباً در همه پست‌های خط میانی قادر است بهترین نمایش‌ها را از خود ارائه دهد؛ بازیکنی که در پست هافبک چپ هم در بازی مقابل صنعت‌نفت نمایش خوبی از خود ارائه داد. هافبک خراسانی پرسپولیس در گفت‌و‌گوی اختصاصی با ایران ورزشی از تلاشش برای ارائه بهترین نمایش‌ها در تیم محبوبش حرف می‌زند و معتقد است بردشان مقابل صنعت‌نفت برای قهرمانی پنجم بسیار مهم و استراتژیک بوده است.

به‌لحاظ فنی چه تحلیلی از بازی مقابل صنعت‌نفت داری؟

بازی خیلی خوبی بود و تیم ما در طول 90 دقیقه واقعاً نمایش خوب و باکیفیتی را با وجود شرایط سخت جوی حاکم مقابل حریف ارائه داد و به سه امتیاز بازی که هدف خودمان بود رسیدیم. تیم صنعت‌نفت به نسبت بازی اولش مقابل پیکان با تغییرات نسبتاً زیادی به مصاف ما آمده بود؛ نکته‌ای که خیلی خوب از آن مطلع بودیم و به روش کار این تیم به‌خوبی آشنایی داشتیم. در نیمه اول به گل رسیدیم و چند فرصت دیگر هم جدا از پنالتی که سیامک از روی آن به گل رسید خلق کردیم، اما در نهایت با همان یک گل بازی را به پایان بردیم و اولین برد لیگ بیستم خودمان را دشت کردیم.

به نظر می‌رسید به‌خاطر تساوی‌تان در بازی اول تا حدودی برای برد تحت فشار بودید و این امر فشار روانی به تیم‌تان وارد ساخته بود؟

نه، ما در بازی اول‌مان مقابل سایپا هم خیلی خوب بازی کردیم و تیم‌مان شکل خوبی داشت اما از موقعیت‌های‌مان خوب استفاده نکردیم وگرنه با سه چهار گل اختلاف می‌توانستیم سایپا را شکست دهیم. در بازی دوم هم در طول بازی تیم برتر میدان بودیم. در 45 دقیقه اول که حاکم بلامنازع بازی بودیم. در نیمه دوم هم حریف کمی جلو آمد و سعی در جبران گل خورده داشت با این وجود تیم ما در این نیمه هم موقعیت خلق کرد و تیم میهمان و جریان بازی را به‌خوبی مدیریت کرد و سزاوارانه به پیروزی ارزشمند رسید.

برد اول‌تان می‌تواند سرآغاز راه‌تان برای پنجمین قهرمانی متوالی باشد؟

از حالا که حرف زدن برای قهرمانی زود است اما حتماً تیم ما در هر بازی برای برد به میدان می‌رود و هدفی جز قهرمانی ندارد اما ما می‌دانیم برای موفقیت باید بازی به بازی پیش برویم. اصلاً بنویسید پیروزی‌مان مقابل صنعت‌نفت، برد نوبرانه‌ای برای گلت قهرمانی یعنی همان پنجمین قهرمانی متوالی‌مان بود که با توکل به خدا، تلاش کادر فنی و بازیکنان و دعای خیر هواداران‌مان به آن می‌رسیم.

اما قبول داری پیروزی‌تان برد اقتصادی بود؟

نه، اگر شرایط جوی روز بازی و چمن بلند و کیفیت فنی تیم ما را در نظر بگیرید و لحاظ کنید حتماً به این نتیجه می‌رسید که ما خوب بازی کردیم و پیروزی باارزشی به دست آوردیم و بردمان را هم پیروزی اقتصادی نمی‌دانیم. در آن زمین چمن بلند، بالای 650 پاس دادیم و مالکیت بازی را در اختیار داشتیم و با خلق چند موقعیت گل با ارائه نمایش فنی خوب و برتر به پیروزی رسیدیم که حاکی از قدرت فنی و تاکتیکی برتر تیم ماست.

در آن شرایط سخت هم توپ‌های‌مان به گل تبدیل نشد وگرنه با سه چهار گل اختلاف به‌جای یک گل حریف را شکست می‌دادیم. هرچند برای ما کسب سه امتیاز خیلی مهم و حائز اهمیت بود.

در لحظات پایانی مسابقه هم که کمی تحت فشار بودید سرمربی‌تان اخراج شد.

داور بازی را خیلی یک‌طرفه قضاوت می‌کرد و سختگیرانه سوت می‌زد، به همین دلیل سرمربی ما از عملکرد داور ناراحت شد. اواخر بازی داور تنه‌به‌تنه شدن‌ها را هم خطا می‌گرفت. در آن شرایط خاص جوی و زمین هر برخورد کوچکی را خطا می‌گرفت و واقعاً بد سوت می‌زد. مثلاً خود من هم با بازیکن حریف زانو به زانو شدم که خطا گرفت. تمامی این خطاهای زیاد و قضاوت سختگیرانه داور در دقایق پایانی موجب شد همه ما و سرمربی‌مان به شکل منطقی از عملکرد داور ناراحت شویم و آقایحیی هم با واکنش بحقی که به علامت اعتراض نشان داد از سوی داور اخراج شود.

امسال به نظر دوست داری بهترین آمار پاس گل را داشته باشی.

هدف اصلی همه بازیکنان تیم اول به پیروزی و موفقیت پرسپولیس بازمی‌گردد. من هم از این قاعده مستثنی نیستم اما این هم یک حقیقت در مورد خودم است که از پاس گل دادن واقعاً لذت می‌برم به همین دلیل هم می‌خواهم در لیگ بیستم آقای پاس گل شوم و بیشترین پاس گل‌ها را برای همبازیانم مهیا کنم.

سؤال آخرم از تو در مورد شرایط نابرابری است که تیم‌تان نسبت به حریف شرق آسیایی برای دیدار فینال دارد. حریف‌تان از دل مسابقات آسیایی خیلی آماده به مصاف‌تان می‌آید و پرسپولیس از لیگ برتر در قطر آماده می‌شود. نگران این موضوع و تأثیر منفی آن در بازی و کیفیت تیم‌تان نیستی؟

فراموش نکنید ما قهرمان چهار دوره متوالی لیگ هستیم. بازیکنان و کادر فنی ما هم انصافاً جزو بهترین‌های آسیا هستند و به‌نوعی قهرمانی و برد با وجود تک‌تک بازیکنان ما عجین شده و کادر فنی‌مان هم که انصافاً بهترین و کاربلدترین هستند؛ نمونه‌اش هم آقایحیی بود که بحق به‌عنوان بهترین مربی غرب آسیا انتخاب شد و ان‌شاءالله بعد از قهرمانی آسیا عنوان بهترین مربی آسیا را به خود اختصاص خواهد داد. در یک جمله باید بگویم ما از دل لیگ برتر هم خوب آماده می‌شویم و روحیه ما فقط روحیه جنگندگی و قهرمانی آسیاست.

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:


کد امنیتی:

کدام مربی خارجی در این شرایط می‌ماند و کار می‌کرد؟

ترابیان: یحیی زیر فشار روانی پیر شده

سال‌هاست رضا ترابیان و یحیی گل‌محمدی ارتباط خوبی با هم دارند، همچنین دوستانی صمیمی به حساب می‌آیند. از این جهت می‌توان از ترابیان دلیل عصبانیت‌های اخیر گل‌محمدی را پرسید. غیر از این ترابیان درباره فرم بازی پرسپولیس و مشکلات این تیم هم حرف‌های خوبی برای گفتن دارد. گفت‌و‌گوی ایران ورزشی را با او بخوانید:

در بازی با صنعت‌نفت، پرسپولیس یک نیمه خیلی خوب داشت اما در نیمه دوم افت کرد. بازیکنان و مربیان دلیل این افت را چمن بلند و کندی حرکت توپ در زمین بارانی می‌دانند. نظر شما درباره این بازی و به‌طور کلی فرم فعلی پرسپولیس چیست؟

فکر می‌کنم چون یک مقدار دست مربی خالی شده شرایط اینطوری است. بعد از اینکه فصل تمام شد چند بازیکن مثل ترابی، علیپور و... رفتند و یک مقدار تیم از حیث بازیکنان مؤثر خالی شد. بعد یحیی چند بازیکن اضافه کرد و در قطر کار خیلی بزرگی انجام دادند. آنها در آن زمان خیلی کم توانستند نفرات جدید را هماهنگ کنند و نتایج عالی گرفتند و همه را به قهرمانی آسیا و شروع یک فصل خوب در لیگ داخلی امیدوار کردند، اما دوباره شوک دیگری به تیم وارد شد؛ آن مدیریت ضعیف با آن شخصیت عجیبی که از خودش نشان داد تیم را به‌هم ریخت. بعد چند بازیکن مؤثر دیگر مثل شجاع و نادری رفتند که بازیکنان کلیدی بودند. اینها شوک خیلی بدی بود. برای شروع لیگ هم تیم اردوهای خوبی نداشت، زمانی برای بدنسازی و بازی‌های تدارکاتی بیشتر نداشت، ضمن اینکه مدیریت باشگاه هم نتوانست تیم را با دادن پاداش یا بخشی از قراردادها تشویق کند و بدین ترتیب تیم از نظر روانی شوک‌های زیادی دید. اینها تمام مشکلاتی بود که وجود داشت و بخشی از آنها همچنان وجود دارد اما به هر حال با توجه به دو بازی که از پرسپولیس دیدم احساس می‌کنم یحیی دارد آنالیز می‌کند، نفراتش را جفت‌و‌جور می‌کند تا به ترکیب ثابتش دست پیدا کند.

بازی با صنعت‌نفت و دو نیمه متفاوتش را چطور ارزیابی می‌کنید؟

نیمه اول خیلی خوب بود. هم هجومی بازی کردند هم موقعیت‌های زیادی داشتند، اما در نیمه دوم از نظر روانی احتیاط کردند تا از آن یک گل و سه امتیاز محافظت کنند هرچند خیلی وقت‌ها هم اینطوری نمی‌شود و نتیجه از دست می‌رود.

بازیکنان همه به چمن بلند و کندی حرکت توپ اشاره کرده بودند.

خب، اینها هست اما برای حریف هم هست. شاید این مشکل وجود داشت اما به هر حال پرسپولیس تا بخواهد تبدیل به آن تیم نیم‌فصل دوم فصل قبل شود که همه را شکست می‌داد یا آن تیم موفق باشگاه‌های آسیا زمان خواهد برد.

درباره خط حمله پرسپولیس هم صحبت زیاد می‌شود و همه نداشتن مهاجم گلزن را یکی از مشکلات اصلی این تیم می‌دانند.

بله دقیقاً. مهاجمانی مثل علیپور و ترابی رفتند و آل‌کثیر هم محروم شد. دست یحیی خالی است و اگر بتواند همین‌طوری نتیجه بگیرد کار بزرگی کرده است. در این شرایط باید امیدوار باشیم یا محرومیت آل‌کثیر لغو شود یا بتوانند بازیکنی بگیرند که فکر نکنم بتوانند، چون نه اوضاع مالی‌شان خوب است و نه بازیکنی هست، بنابراین باید با این شرایط سر کنند. یحیی هم باید روی تیمش کار کند تا بتواند انتظارات را برآورده کند، اما واقعاً دستش خالی و کارش سخت است. از طرفی در این شرایط باشگاه که مدام مدیر عوض می‌شود و مدیر غیرتخصصی می‌آید تیم از نظر روانی واقعاً به‌هم می‌ریزد. مربی تا می‌آید تیم را هماهنگ کند نفرات تغییر می‌کنند. یحیی و کادرش مگر چقدر می‌توانند روی مسائل انگیزشی و روانی بازیکنان کار کنند؟ آنها خودشان هم مشکلات مالی دارند. بالاخره هرکسی زندگی دارد. با این حال انتظارات زیاد است و به نظر می‌رسد باید همین‌طوری سر کنند و جلو بروند.

ما آقایحیی را به‌عنوان مربی آرام و خونسرد می‌شناختیم اما حالا و با اخراج از بازی صنعت‌نفت رفتارهای عصبی ایشان خیلی به چشم آمده. درست است که فشار کار و توقع در پرسپولیس زیاد است اما آیا آقایحیی عوض نشده؟

در تیم پرسپولیس اینقدر فشار زیاد است که این اتفاقات می‌افتد. من بعد از مسابقات قطر او را دیدم چون چند روزی پیش من بود. واقعاً اینقدر از نظر روانی به‌هم ریخته و پیر شده بود که حساب نداشت، برای اینکه فشار واقعاً زیاد است. می‌گفت در 24، 25 شبی که در قطر بودند شبی دو سه ساعت می‌خوابیده. وقتی هم آمده بود اینجا آنقدر حالش بد بود که مدام به او می‌گفتم بی‌خیال. مگر یک نفر چقدر می‌تواند فشار را تحمل کند؟ مشکلات مدیریتی در این باشگاه زیاد است. عوض اینکه از این تیم و اعضایش تقدیر کنند و پاداشی برایش در نظر بگیرند یا برایش برنامه‌ریزی کنند، بیشتر مشکل درست می‌کنند. مدیر قبلی هم که واقعاً در شأن این باشگاه نبود. او جلوی دوربین رل بازی می‌کرد و پشت دوربین حرف‌های دیگری می‌زد.

ظاهراً به‌دنبال جانشین برای آقایحیی هم بود در صورتی که ایشان تیم را قهرمان لیگ کرد و به فینال آسیا رساند.

به خاطر اینکه اینها فوتبالی نیستند و نه درکی از فوتبال دارند نه سوادش را.

پس شما دلیل این پرخاشگری‌ها و عصبی شدن آقایحیی را همین مشکلات می‌دانید؟

بله، یحیی واقعاً زیر فشار است. بازیکن ندارد، پول ندارند، فشار زیاد است، توقع زیاد است و عجیب است که در این شرایط دارد کار می‌کند. کدام مربی خارجی می‌آید اینطوری کار کند؟ مربی خارجی همان اول می‌گوید پول همه را بدهید، پاداش‌ها اینطوری باشد، اردو و تمرین آنطوری باشد، یک روز پولش را ندهند شکایت و تیم را رها می‌کند و می‌رود. حالا این آدم با تمام این مشکلات ایستاده و کارش را می‌کند و طبیعی است با یک تلنگر از کوره در برود و از آن شخصیت آرام خودش خارج شود.

اخیراً هادی عقیلی در مصاحبه‌ای به شما و اینکه در اردوی تیم ملی حضور داشتید و کی‌روش از حضورتان عصبانی شده گفته بود. ماجرا چه بود؟

من به‌همراه محمودرضا فاضلی رفته بودیم کمپ یکی از باشگاه‌های معروف ترکیه نزدیک استانبول، چون آقای فاضلی با مدیر آن باشگاه جلسه داشت. تیم ملی هم در آن کمپ اردو داشت. آنجا من بازیکنان را دیدم و خوش‌و‌بش کردم. بعد کی‌روش عصبانی شده بود که قرار نبود کسی بیاید داخل اردو اما بعد بچه‌ها و امید نمازی من را معرفی کردند و او شناخت و عذرخواهی کرد. خود کی‌روش هم البته من را شناخت چراکه دو سه ماه قبل از آن ما در تیم رسانه ورزش با کادر فنی تیم ملی یک بازی دوستانه برگزار کرده بودیم.

نظرات بینندگان

نظر شما

نام:

ایمیل:

نظر:


کد امنیتی:

آمار ناامیدکننده مهدی‌خانی و یک نکته

قبل از بازی با صنعت‌نفت آبادان، آی‌تی‌سی مهدی مهدی‌خانی رسید و کادر فنی پرسپولیس می‌توانست از این مهاجم استفاده کند، اما شرایط بدنی این بازیکن به‌گونه‌ای نبود که در لیست قرار بگیرد. ا این حال اخیراً آماری از مهدی‌خانی منتشر شده که می‌تواند نگران‌کننده باشد. دیروز خبرگزاری فارس نوشت: «با توجه به دلایل مختلفی مانند تحت قرارداد بودن برخی مهاجمان با تیم‌های دیگر و کمبود بازیکنی در حد و اندازه‌های سرخ‌پوشان که شرایط سختی را به پرسپولیس تحمیل کرد، در نهایت یحیی گل‌محمدی مجبور شد به مهدی مهدی‌خانی که در تیم پدیده مشهد با وی همکاری کرده اعتماد کند و پس از مذاکراتی که بین مدیران باشگاه با این بازیکن صورت گرفت، این مهاجم جوان به جمع سرخ‌پوشان پیوست. با این وجود سابقه مهدی‌خانی ابهام‌هایی را درباره اینکه بتواند گرهی از خط حمله پرسپولیس باز کند، به وجود آورده است. این بازیکن ۲۳ساله در تیم‌های قبلی‌اش یعنی پدیده و واراژدین کرواسی بیشتر به‌عنوان هافبک کناری، بازیکن پشت مهاجم و حتی هافبک دفاعی بازی کرده و شاید یکی از دلایلی که سبب شده آمار گلزنی ضعیفی خلق کند، همین باشد. با در نظر گرفتن بازی‌های رسمی تیم ملی امید در این سال‌ها و دیدارهای باشگاهی، مهدی‌خانی در طول چهار فصل اخیر در ۷۷ بازی، آمار ۷ گل و ۶ پاس گل را ثبت کرده است. اگر مسابقات باشگاهی را از ملی تفکیک کنیم، به آمار ۶۹ بازی، ۷ گل و ۶ پاس گل می‌رسیم.» با این آمار این سؤال مطرح شده که چرا پرسپولیس چنین بازیکنی را جذب کرده تا مشکلات خط حمله‌اش را کم کند؟ ضمن اینکه این شایعه نیز مطرح شده که او در قراردادش بندی را گنجانیده که با پرداخت 100هزار دلار بتواند جدا شود. آمار تعداد بازی و گلزنی‌های مهدی‌خانی ناامیدکننده است اما واقعیت اینکه در این شرایط و موقعیت عجیبی که پرسپولیس در آن گرفتار شده خیلی نمی‌توان به این آمار ایراد گرفت بخصوص اینکه او سن بالایی هم ندارد. در واقع کدام مهاجم 23 سال یا زیر 23 سال را می‌توانید پیدا کنید که آماری بهتر از این

داشته باشد؟