اگر قرار باشد تنها یک لحظه از دوران ورزشی بندیکت هوودس را به خاطر بیاوریم، آن لحظه برمی‌گردد به صحنه‌ای که در نیمه‌نهایی جام ملت‌های اروپا در سال 2016، مقابل فرانسه، ضربه اولیویه ژیرو را به شکلی استثنایی دفع کرد.
آندره شورله اخیراً بازنشسته شده و همین نشان می‌دهد که دنیای فوتبال می‌تواند چقدر دردناک و ناامیدکننده باشد. حالا هوودس به این نتیجه رسیده که با وجود علاقه به فوتبال، دیگر به این ورزش نیازی ندارد. هوودس به اشپیگل گفت: «شاید کمی احمقانه به نظر برسد، اما من آنقدر از فوتبال درآمد داشته‌ام که پول دیگر برایم مهم نیست. در سبک زندگی من خبری از ساعت‌ها و ماشین‌های گران‌قیمت نیست.»
صحبت‌های هوودس را البته باید از این زاویه دید که برای افراد ثروتمند، راحت‌تر است که بگویند پول برایشان مهم نیست، اما انگیزه واقعی او از بازنشستگی چیز دیگری است. هوودس گفت که پیشنهادهایی از آلمان و کشورهای خارجی داشته است، اما نمی‌خواسته که دیگر وابسته به تصمیمات دیگران باشد. او گفت که در چند فصل اخیر در لکوموتیو مسکو، متوجه شده که زمان ریکاوری برای او طولانی‌تر شده است. هم ذهن و هم بدن او به او گفته‌اند که دیگر بازی بس است.
او همچنین گفت: «اخیراً با همسر و فرزندم به سفری به جنوب فرانسه رفته بودیم، و آنجا بود که دریافتم اینکه کنار پسرم باشم چقدر برایم جذاب است و ناگهان فوتبال برایم اهمیتش را از دست داد.»
حرف‌هایی که برای ما طبیعی به نظر می‌رسد، برای ورزشکاران معنای دیگری دارد. ما گاهی فراموش می‌کنیم که زندگی قهرمانان به چه ترتیب است. هوودس هم به این نتیجه رسیده که دیگر نمی‌خواهد در اردوهای پیش‌فصل حضور پیدا کند، با تزریق آمپول به بازی بپردازد و انتظارات غیرواقعی را تحمل کند.
عجیب است که ارزش بازیکنانی مانند هوودس در بازنشستگی مشخص می‌شود. هوودس در شش سال حضور در تیم ملی آلمان، 44 بازی ملی انجام داد. او عضو تیم زیر 21ساله‌های آلمان بود که در سال 2009 فاتح جام ملت‌های اروپا شد. او با آلمان در جام جهانی 2014 هم قهرمان شد، جایی که در تمامی دیدارها، 90 دقیقه کامل بازی کرد. اما زمانی که از آن تورنمنت صحبت می‌شود، کمتر کسی نام او را به زبان می‌آورد.
هر تیم موفقی نیاز به یک بازیکن در خدمت تیم دارد؛ بازیکنی که قابل اتکا باشد، بخواهد پیروز شود و تیم را به پیش براند. یواخیم لو گفت که این بازیکن برای تیم او، هوودس بوده است.
هوودس آخرین اسطوره واقعی شالکه در میدان بود. این باشگاه حالا مدت‌هاست که رهبری در میدان ندارد. هوودس از آکادمی باشگاه رشد کرد، بازوبند را به بازو بست و روحیه سخت‌کوشی را به تیم افزود. او بازیکنی با تکل‌های محکم، قوی در هوا و منسجم بود. اما پس از 16 سال، 240 بازی، و یک قهرمانی در جام حذفی آلمان، رفتار شالکه متفاوت شد.
دومنیکو تدسکو، مربی شالکه بازوبند را از او پس گرفت. اما این کار به سود تدسکو نشد. هوودس هم می‌خواست فوتبالش را در شالکه به پایان برساند، اما تقدیر به شکل دیگری رقم خورد. شاید از همان زمان بود که او به شکل دیگری به فوتبال نگاه کرد. هوودس راهی یوونتوس شد، اما مصدومیت‌ها امان او را برید. او در مسکو به آمادگی برگشت، در لیگ قهرمانان بازی کرد و یک جام داخلی را هم فتح کرد. او در خارج میدان هم پدر شد و تصمیم گرفت گیاهخوار شود.
هوودس حالا دیگر گزینه‌ای جز بازنشستگی پیش روی خود نمی‌دید. جای خالی او در شالکه حس می‌شود؛ بازیکنی که حضورش در هر تیمی می‌توانست آن را تقویت کند.
منبع: دویچه وله



 

  تاکنون نشده بود که جام حذفی برای آرسنال تا این حد مهم باشد.
آنها برای 14امین بار فاتح این رقابت‌ها شدند و رکورد بیشترین قهرمانی در این مسابقات را دارند. این جامی است که می‌تواند تابستان را تبدیل به تجربه‌ای دلپذیرتر برای طرفداران آرسنال در سراسر دنیا سازد.
دو گل پیر-امریک اوبامیانگ باعث شد آرسنال، در حالی که از چلسی عقب افتاده بود، بتواند این تیم را در ویمبلی با نتیجه دو بر یک شکست دهد و همچنان به حضور در رقابت‌های اروپایی ادامه بدهد.
 اگر آرسنال این بازی را می‌باخت، برای اولین بار در 25 سال اخیر بود که به رقابت‌های اروپایی نمی‌رسید.
آنها حالا می‌توانند با خیالی آسوده برای فصل 21-2020 برنامه‌ریزی کنند؛ فصلی که 42 روز دیگر آغاز می‌شود. آرسنالی‌ها می‌دانند که درآمد لیگ اروپا در راه خواهد بود.
رقابت‌های سطح دو اروپا به اندازه لیگ قهرمانان پولساز نیست، اما با این حال مبلغ بدی نصیب باشگاه نمی‌کند. آرسنال در سال 2019 به فینال رسید و در این مسیر 35 میلیون پوند کسب کرد.
این پول می‌تواند برای میکل آرتتا حیاتی باشد. او به دنبال آن است که تیمش را بازسازی کند؛ تیمی که با وجود قهرمانی، به‌شدت نیاز به خانه‌تکانی دارد.
کاری که آرتتا در هنگام حضور در آرسنال انجام داده خارق‌العاده بوده است. سخت بتوان توضیح داد که زمانی که اونای امری از آرسنال برکنار شد، این تیم چه شرایط اسفناکی داشت.
اما آرتتا آمد و حس و حال باشگاه را عوض کرد. بازیکنانی که به نظر می‌رسید کارشان تمام شده، حالا احیا شده‌اند. گرانیت ژاکا، پس از شروع ضعیفی که داشت، در قلب خط میانی تبدیل به بازیکنی استثنایی شد. داوید لوییز در میانه دفاع سه‌نفره آرسنال خوش درخشید و اینسلی میتلند-نایلز که در پست بال چپ به بوکایو ساکا ترجیح داده شده بود، عملکرد قهرمانانه خود در پیروزی نیمه‌نهایی مقابل منچستر سیتی را برابر چلسی هم تکرار کرد.
اما قهرمان آرسنال در این بازی کسی نبود جز اوبامیانگ؛ چیزی که از زمان انتقال او در ژانویه 2018 تاکنون زیاد تکرار شده است. او یک پنالتی گرفت و آن را گل کرد، تا پس از گل زودهنگام کریستین پولیسیچ، بازی را مساوی کند. او سپس در اواسط نیمه دوم، گل دوم تیمش را به شکلی عالی به ثمر رساند. او کورت زوما را به‌ زیبایی رد کرد و توپ را از روی سر ویلی کابایرو گل کرد.
حالا که آرسنال بار دیگر فاتح جام حذفی شده است، توجه بسیاری به سمت قرارداد اوبامیانگ خواهد رفت و اینکه باشگاه در بازار نقل و انتقالات چه خواهد کرد.
در صورتی که آرسنال در فینال جام حذفی شکست می‌خورد، آرسنالی‌ها جای مانور چندانی در این دو قضیه نداشتند. هرچند که آنها با توجه به دردسرهای مالی‌ که ویروس کرونا برایشان ساخته، همچنان اوضاع خوبی ندارند، اما حالا دست کم می‌دانند که درآمد لیگ اروپا می‌تواند بار روی دوششان را کم کند.
حفظ اوبامیانگ هم نکته کلیدی آنها خواهد بود. اگر آرسنال بخواهد بر مبنای این پیروزی در ویمبلی به پیش برود، و دوباره در بالاترین سطح در لیگ برتر بجنگد، او باید به هر قیمتی که شده، بماند.
این دو گل او باعث شد که آمار گل‌هایش در این فصل به 29 برسد. او در فصل 19-2018 هم 31 گل زده بود. او حالا 31 سال دارد، اما هیچ نشانی از پیر شدن در او دیده نمی‌شود.
هر باشگاهی در اروپا آرزوی داشتن مهاجمی مانند اوبامیانگ را دارد. آرسنال با این بازیکن قرارداد دارد و باید او را نگه دارد. دو هفته بعد، در این زمینه کلیدی خواهد بود. آرسنال با این مهاجم و نمایندگانش در مذاکره است و حالا این مذاکرات تسریع خواهند شد. آرسنال حالا از موضع تیمی که به لیگ اروپا راه یافته مذاکره خواهد کرد.
آرتتا پیش از فینال گفت که فکر نمی‌کند که این آخرین بازی اوبامیانگ با پیراهن آرسنال باشد. پس از نمایشی که او در ویمبلی داشت، طرفداران آرسنال با تمام وجود امیدوارند که حق با آرتتا باشد.
آرسنال فصل فاجعه‌باری را در لیگ برتر پشت سر گذاشت، اما با داشتن آرتتا، طرفداران کاملاً حق دارند که خوشبین باشند. آرسنال روزهای تاریکی را گذرانده است، اما اگر اوبامیانگ قراردادش را امضا کند، آرسنال می‌تواند بار دیگر رویای آینده‌ای درخشان را
داشته باشد.
منبع: سایت گل

 

هنوز زمان زیادی از جدایی تیمو ورنر از لایپزیگ برای پیوستن به چلسی نگذشته که تیم سابقش او را با یک پیام طنزآمیز دست انداخت. ورنر روی سکوهای ورزشگاه ویمبلی شاهد باخت 2 بر یک تیم جدیدش مقابل آرسنال در فینال جام حذفی بود. در یک مقطع از بازی دوربین‌های تلویزیونی او را در حالی نشان دادند که با گوشی تلفن همراه خود مشغول ارسال پیام بود و باشگاه لایپزیگ هم از همین صحنه برای شوخی با بازیکن سابق خود استفاده کرد و در صفحه توییتر این باشگاه تصویری از صفحه چت ورنر با لایپزیگ گذاشت که او را در حال تایپ نشان می‌داد و به شوخی وانمود کرد که این بازیکن آلمانی دارد درخواست بازگشت به تیم سابقش را می‌دهد.  ورنر که با قراردادی 53 میلیون پوندی به چلسی پیوست اجازه همراهی این تیم را در فینال جام حذفی نداشت.

 منچستر یونایتد به دنبال کسپر اشمایکل

منچستر یونایتد به دنبال جذب کسپر اشمایکل، پسر پیتر، اسطوره این تیم است. کسپر اشمایکل 33ساله دروازه‌بان لستر سیتی است و اوله گونار سولشر و سران یونایتد امیدوارند که او را بتوانند در تابستان بخرند. کسپر با لسترسیتی یک بار قهرمان لیگ برتر شده است. داوید دخئا، دروازه‌بان اصلی یونایتد، فصل پرفرازونشیبی را پشت سر گذاشته است. او در هفته‌های آغازین فصل بسیار بد بود و حالا جایگاه او در اولدترافورد زیر ذره‌بین قرار دارد. دین هندرسون جوان، پس از یک فصل حضور قرضی بسیار موفق در شفیلد یونایتد، حالا به منچستر یونایتد برمی‌گردد، هرچند که سولشر مطمئن نیست که او بتواند همین حالا دروازه‌بان اصلی تیمش شود. گفته می‌شود هندرسون قصد دارد که در فصل پیش رو بازی‌های پرشماری انجام دهد و خیالش از بودن در ترکیب ثابت مطمئن باشد، چرا که می‌خواهد در مسابقات جام ملت‌های اروپا، دروازه‌بان اصلی تیم ملی انگلیس باشد.